Jennie kafeteryaya girdiğinde her zamanki gibi fazla insan yoktu. Yeji köşedeki masaları siliyor, Yeonjun -her zamanki gibi- kenarda uyukluyor, Jisu ise telefonuyla ilgileniyordu. Soo Hee teyze de tahminine göre mutfaktaydı.
Jennie de kasaya geçti ve geçen gün yarım kalan hesap işlerini yapmaya başladı. Bugün uzun geçecek gibi gözüküyordu, ya da hiç geçmeyecek gibi...
~~~
Öğlene doğru müşteri sayısı bir nebze olsun arttığında Jennie de sevinmişti. Kaç haftadır sinek avlıyorlardı.
Yeonjun son siparişi de teslim ettiğinde kendini köşedeki sandalyelerden birine attı. Her zaman olduğu gibi yine yorgundu, tüm gün yaptığı şey ise tek tük insanlara iki tabak yiyecek şey götürmekti. Yerleri süpürmekten bile aciz olan Yeonjun burada sadece öğrenci olduğu ve paraya ihtiyacı olduğu için durabiliyordu, yoksa Jennie bu kötü durumda, hele bir de ülkede ekonomik kriz varken, Yeonjun'u gözü kapalı kovardı.
Jennie bir 'Off' çekip telefonundan saate baktı. 12'yi biraz geçmişti. Söylediği gibi bugün gerçekten uzun geçecekti.
~~~~
Jennie kafeteryanın kapısını kilitleyip anahtarı cebine attı. İşler hiç iyi gitmiyordu, böyle giderse kafeteryayı kapatmak zorunda bile kalabilirdi.
Boş sokaklarda ilerleyerek evine ulaştı, gözlerini etrafta bir süre gezdirdi. Yoongi'yi arıyordu ama görememişti. Geleceğini düşünüyordu.
Odasına girdiğinde bir şok dalgası bedenini ele geçirdi. Yoongi yatağında sere serpe uzanıyordu ve yüzü gözü dağılmıştı. Kavga mı etmişti?
Hemen yanına çömeldi ve bir süre yaşayıp yaşamadığını kontrol etti. Nefes alıyordu ama başka bir yaşam belirtisi gösterdiği söylenemezdi.
Sarsmaya başladı.
Birkaç dakika sonra oğlan gözlerini açtı.
"Neden erken geldin?"
Jennie anlamaz bakışlarını ona gönderdi. Şu an kendi evindeydi ve bu soruyu sorması gereken kendisiydi.
"Asıl sen söyle, evimde ne işin var?"
Yoongi yattığı yerden doğruldu.
"Biliyorsun ki ben bir kanun kaçağıyım. Birçok insan öldürdüm vesaire vesaire... Ve peşimde polisler var-"
"Sen de saklanmak için benim evimi seçtin?"
"Aynen.."
Jennie gözlerini devirdi. Evinde polislerden kaçan bir insanı barındırmak istemiyordu, bu Yoongi bile olsa.
"Başka kapıya..."
Yoongi anlamaz gözlerle Jennie'ye baktı. Ayaklanıp kızın karşısına dikildi.
"Ne demek şimdi bu?"
"Burada saklanmana izin vermiyorum demek."
"Beni kovuyor musun?"
Jennie bir kez daha göz devirdi.
"Gayet açık değil mi?"
Yoongi tepki vermedi. Jennie biliyordu ki hiçbir yere gitmeyecekti.
"Beni kovman kalbimi kırdı Jennie."
"Ama biliyor musun?"
Yoongi'nin yüzüne daha da yaklaştı.
"Bu benim hiç umrumda değil."
Yoongi dudaklarını büzdü. Jennie'nin yanında kalmak istiyordu ve o her zaman istediğini elde ederdi.
Jennie'nin üzerine doğru adımlamaya başladı. Ama düşündüğünün aksine Jennie olduğu yerde dikilmeye devam ediyordu. Bu hoşuna gitmişti.
"Gerçekten gitmemi istemediğini biliyorum Jennie."
Jennie tek kaşını kaldırdı.
"Bu fikire kapılmanı sağlayan ne?"
Yoongi bir adım daha attı ve bir adım daha...
"'6. his' diyelim."
Jennie alayla güldü.
"'Saçmalık' diyelim bence."
Yoongi bir adım daha attı ve Jennie'nin suratına doğru eğildi.
"Güzel 'Saçmalık'mış o zaman."
Jennie'nin dudaklarını kendininkilerin arasına alıp öpmeye başladı.
Polis sirenleri bulundukları mahalleyi doldurmaya başladığına bu onların umurunda değildi.
Jennie kendini Yoongi'ye bastırdı. Oğlanın ağzından kaçan küçük inilti Jennie'nin gülümsemesine sebep oldu.
Kollarını oğlanın boynuna doladı ve bacaklarını da beline sardı.
Polis sirenleri apartmanın içine de dolmaya başladığında anladılar, bu gece uzun olacaktı. Fazlasıyla....
~The End
_____________
Final bölümü ile karşınızdayım.
Uzun bir ara verdim, farkınayım. Ama üstümde çok fazla yük vardı, bugün hepsinden kurtuldum gerçi.
Asla planlamadığım bir finaldi ama artık devam ettiremeyeceğimi fark ettim, bir yerden sonra tıkandım ve devamı gelmedi. Bunun için üzgünüm.
Umarım başka bir kitapta daha görüşürüz, sizi yeniden görmeyi gerçekten çok isterim.
Sizi seviyorum💙💙
Kendinize çok çok iyi bakın,
Bugün LGS'ye gireniniz varsa umarım sınavı iyi geçmiştir, iyi geçmemiş olsa bile çok kafaya takmayın dünyanın sonu değil.
Buraya kadar okuyan herkese de çok teşekkür ederim.
Hayallerinizin gerçek olması dileğiyle,
mutlu kalın🎈🎈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm OK! |yoonnie✔️
Fanfiction"Kendinize gelin lütfen! Ben sizin sadece doktorunuzum!" "Biliyorum. Ama doktorlar hastalarını iyileştirir, öyle değil mi?" |yoonnie
