I'm OK! |yoonnie✔️

1.1

   Jennie, henüz aydınlanmamış sokaklarda evine doğru yürüyordu. Gece Soo Hee teyzenin evine gitmişti ve şimdi de üstündekilerden kurtulup daha şık bir şeyler giymesi gerekiyordu, bu yüzden de evine gidiyordu.

   Tandık apartmanları görmeye başladığında evine yaklaştığını anladı. Bir süre daha tenha sokakta adımladıktan sonra apartmanının önüne gelmişti.

   Anahtarı deliğe soktu ve sokak kapısını açtı, asansöre bindi. '5. Kat' düğmesine bastı, asansör hareket etmeye başladı; bekledi. Asansör yükseldikçe kalp atışları da aynı oranda yükseliyordu, evine girdiğinde her manzarayla karşılaşabilirdi.

Asansör durdu, çelik kapılar yavaşça açıldı. Kabinden çıktı ve bu sefer ilkine kıyasla daha büyük olan başka bir anahtarı deliğe soktu. Kapı kilitli olmadığı için kolaylıkla açıldı.

Tedirgin adımlarla içeri girdi Jennie, henüz görünürde bir tuhaflık yoktu. Aksine evi her zamankinden daha toplu duruyordu. Garibine gitmişti doğrusu.

Kapıyı arkasından kapattı ve odasına yöneldi. Sandalyesi dışında her şey dün bıraktığı gibiydi, sandalye odanın ortasına gelişigüzel atılmış gibi duruyordu.

   Dolabından bir şortla gömlek aldı, üzerini değiştirdi. Saçlarını tarayıp fazla sıkmadan bir topuz yaptı. Çantasının içine de gerekenleri koyup mutfağa girdi.

   Hazırlanması çok uzun sürmemişti, saat daha erkendi. Kafeteryanın açılmasına bir buçuk saat kadar vardı. Karnının guruldadığını hissedince bir şeyler yemek için buzdolabına yöneldi.

~~~

   Jennie kafeteryaya girdi. İçeride neredeyse hiç müşteri yoktu. Yeonjun kenarda uyukluyor,
Jisu etrafın tozunu alıyor, Seung Eun ise kasada bir şeylerle ilgileniyordu.

"Selam millet!"

"Günaydın Baya-...Jennie Noona!"

"Günaydın!"

Jennie gülümseyerek köşedeki sandalyelerden birine oturdu.

İçeriye giren genç kızla tüm bakışlar ona döndü. Genç kız çekingen bakışlarını etrafta gezdirdi ve Jennie'nin üzerinde durdu.

"Siz Bayan Jennie olmalısınız."

"Evet, benim. Sen de dün telefonda iş görüşmesi için arayan... Yeji'ydi, değil mi?"

"Evet, Yeji. Hwang Yeji."

~~~

Jennie bankadaki birkaç işini halletmek için çıktığı kafeteryaya geri dönmüştü ve içerisi bıraktığı gibiydi, çok kimse yoktu.

"Çok kimse gelmedi galiba, ha?"

"Evet, şu aralar işler pek yolunda gitmiyor."

Jennie sadece kafa sallamakla yetindi.

Saatine baktı, kafeteryayı kapatmalarına bir saatten az kalmıştı.

Son müşteri de kapıdan çıkınca Jisu ve Yeji ortalığı toparlamaya, yerleri süpürmeye başlamıştı. Soo Hee teyze de mutfaktan çıkmıştı.

Herkes işlerini bitirince Jennie kafeteryanın kapısını kilitleyip anahtarı çantasına attı.
Evine doğru yürümeye başladı.

Hava şansına çok serin değildi, aksine sıcak bile denebilirdi. Yavaş adımlarla yoluna devam ediyordu. Sokaklar geçen günün aksine daha da kalabalıklaşmış, trafik ışıklarının önünde oluşan kuyruk bugün daha bir uzamıştı. Galiba pazartesi olduğu içindi.