London Lovers

3.

POV Emma

Ik stap van de scooter af. "Ik parkeer hem even in de garage." Zegt Laila.

Ik kan geen antwoord geven. Mijn mond hangt nog open van hoe gigantisch haar huis is.

Het is een moderne villa met strakke ramen. "Zijn je ouders rijk ofzo, je huis is echt mega? Oh sorry harstikke onbeleefd omdat te vragen" zeg ik er snel achter aan terwijl ik achter haar aan loop in de garage die ook aardig groot was.

"Nee joh is niet erg, en ja mijn moeder is de baas van een grote modellen agency en mijn vader is chirurg."

"Aah chill is dat!" "Nou mijn ouders zijn bijna nooit thuis, dus veel krijg ik er niet van mee."

Ik zie dat dit een gevoelig onderwerp voor haar is.

Ik weet even niet wat ik moet zeggen en even hangt er een ongemakkelijke stilte die we tot nu nog niet hebben gehad.

Ik word letterlijk gered door de bel. Ik pak me telefoon om te kijken wie me wat heeft gestuurd.

Ik krijg een appje van Kasper. Normaal zou mijn hart een sprongetje slaan, maar gek genoeg gebeurt dat dit keer niet.

"Hmm is dat je vriendje?" "Euh ja." Ik voel mijn wangen rood worden.

"Wat leuk. Mag ik een foto zien?" Vraagt Laila. Ik lach en kijk eerst even snel wat hij had gestuurd.

KASPER: Ik denk de hele tijd aan je. Mis je zo erg!!

Awh dit keer slaat mijn hart een sprongetje. Of tien. Ik besluit om later te reageren en laat een foto zien aan Laila.

"Wauw, had ik maar zo'n vriendje" Laila is zeker niet lelijk, ze heeft een mooie bos krullen, licht bruine ogen en een mooi figuur.

"Waarom heb jij nog geen vriendje Laila, kijk is naar jezelf". Ze bloost.

"Tja ik ben misschien een beetje kieskeurig. Ik wil dat alle eerste keren perfect zijn."

Ik geef haar een begrijpende knik.

Ik en Kasper hebben al anderhalf jaar een relatie, maar we hebben niet meer gedaan dan zoenen.

Ik wil ook zeker weten dat alles perfect is.

We lopen de keuken met een gigantisch kookeiland. "Wat wil je drinken?" Vraagt Laila terwijl ze de koelkast open doet.

"Doe maar een cola".

Ze ploft neer op de bank. Ik besluit hetzelfde te doen, maar bij mij valt de helft van mijn glas cola over mij heen.

"Oh my god, sorry, ik ben zo kluns af en toe." Verontschuldig ik me snel. Ze barst in lachen uit. Ik doe hetzelfde. Nadat we weer zijn bijgekomen zei
Laila dat ik mee naar boven moest komen voor een nieuwe shirt.

Ze doet haar gigantische inloopkast open. Ze pakt er twee t-shirts uit. "Welke?"

"Euh, doe maar die met panterprint en een V-hals." Ik draai  me om en doe het shirt aan. Ik kijk weer naar Laila.

"Wauw, staat je goed meid." Ik kijk in de spiegel en het staat me inderdaad goed, al zeg ik het zelf.

"Dankje ik vind het ook echt een leuk shirt."

"Zullen we dan maar beginnen?" Vraagt  Laila terwijl ze haar gitaar van de standaard haalt.

Dan besef ik me dat mijn gitaar ergens in de verhuisdozen ligt.

"Ja lijkt me leuk, alleen ik ben eigenlijk helemaal vergeten om mijn gitaar mee te nemen."

"Oh geen probleem joh, heb ik al aan gedacht." Ze loopt naar een van de velen kasten en haalt er een gitaar uit.

" Hier heb je mijn oude gitaar, hij moet alleen even gestemd worden."

Ze geeft me de gitaar en ik begin gelijk met stemmen.

"Dus, ik weet wel dat je een vriendje hebt, maar ik zag wel hoe je naar Jason keek." Verbreekt Laila de stilte met een ondeugende toon.

Ik begon gelijk te gloeien bij het horen van zijn naam, maar ik herpak mezelf.

"Nee waar heb jij het over. Hij is een eikel, hij liet me vallen. Letterlijk. En wat Finn me had verteld was niet oke."
Zeg ik zonder een keer adem te halen.

"Oke, oke sorry hoor ik zal het er niet meer over hebben." Zegt ze met een knipoog

"Maar je hebt Finn ontmoet, hij is mijn beste vriend."

"Oh wat leuk, hij was echt aardig." "Ja inderdaad oeh ik app Finn zo gelijk. Wat leuk ik maak direct een groepsapp aan."
Voor ik het weet hoor ik mijn telefoon trillen.

"De gitaar is gestemd zullen we beginnen?" Vraag ik.

"Let's go" ze legt haar gitaar op haar schoot. Ik tel af en we beginnen te spelen.

Het begin gaat wat rommelig. Maar als ik inkom gaat het beter.

Automatisch begin ik er bij te zingen.

"Jeetje wat ben jij goed." Zegt Laila zodra we het lied afgespeeld hebben.

"Dankje, jij kan ook aardig goed spelen." "Nee ik bedoel dat je ook heel goed kan zingen. Doe je dat vaker?"

Ik moet voor de tiende keer vandaag blozen.

"Nee eigenlijk alleen als ik alleen ben." Lea is de enige die weet dat ik kan zingen. Ik heb het nooit als talent gezien.

"Het was leuk om te doen, zullen we film kijken?" Stelt Laila voor.

Ik ben blij dat ze over het zingen stopt, ik word er heel ongemakkelijk van.

"Doen we."

Al snel waren we er over uit dat we the Notebook gaan kijken. Een echte jankfilm.

Ze pakt maar laptop en een bak ijs uit haar mini-koelkast.

We ploffen neer op haar kingsize bed. En starten met de film.

Als de film voorbij is, de bak ijs op is en er geen tranen meer over zijn is het tijd om naar huis te gaan.

Ik bedank haar voor alles en we lopen samen naar beneden.

Ik trek me jas aan en geef haar een knuffel.

"Zal ik je morgen oppikken om negen uur?" Vraagt Laila.

"Ja dat zou tof zijn."

"Oke stuur me je adres maar door. Als ik naar buiten stap zie ik mijn moeder's auto al staan.

Ik had haar al geappt om te vragen of ze me ophaalt.

Ik zwaai nog een keer naar Laila en stap de auto in.