London Lovers

21.

POV Emma

"En toen stond ik voor de deur." Ik hap even naar adem als ik de hele avond achter elkaar door heb beschreven. "Wow, wow en nog is wow. Je hebt even de populairste gozer van de school gekozen en daar zowat de romantische avond ooit mee gehad, terwijl je al bezet bent door je vriend die duizenden kilometers verder op woont." "Zo zou je het kunnen samenvatten ja." Zeg ik met een ongemakkelijk lachje.

"Maar ehm, wat moet ik doen?" Vraag ik haar bijna wanhopig. Terwijl ik ook best wanhopig ben. Vooral naar wijze raad. "We beginnen bij de basis. Vind je Thomas Evans leuk?" Ze kijkt me op een hele serieuze manier aan. Op zo een manier waarop je moeder zou kijken als ze vraagt of je het laatste koekje hebt opgegeten. Mijn hersenen beginnen weer op stoom te komen, de woorden 'Vind je Thomas Evans leuk' gaan als een trein door mijn hoofd. "Nou... ik vind hem wel aardig hoor en hij is niet heel lelijk." Ik begin verlegen te worden. "Emma. Dit is serieus. Je weet wat ik bedoel, maar ik zal het anders verwoorden-" Laila geeft me een doordringende blik. "Ben je verliefd op Thomas Evans?" Ik zak onderuit en wil net mijn antwoord geven tot er een liedje de stilte in de kamer doet verdwijnen. Saved by the bell.  Ik herken het liedje.

Please say mercy on me, take it easy on my heart. Laila neuriet het lied mee terwijl ze vooroverbuigt en haar telefoon omdraait. Ze kijkt naar me op. Ik kijk haar vragend aan. "Neem op dan, wie is het." Vraag ik. "Je liefje." Antwoordt ze. Een keer zal ik terug komen op dat antwoord. Ze geeft me de telefoon en die beltoon begint me op me zenuwen te werken, of is het wat anders wat me zo raar doet voelen.  Ik heb de telefoon vast geklampt aan mijn handen ondanks het best lastig was, omdat ze een aardig grote iphone heeft. Ik staar naar de lopende letters op het scherm. "Neem nu dan op oen." Ik schrik op van mijn trans. "Nu!" Ik luister naar de commando en druk op het groene icoon onder aan het scherm. Ik hou hem voorzichtig bij mijn oor. Gedachtes gaan door mijn hoofd. Waarom doe ik zo raar, gedraag je. Alsof je nooit een telefoon hebt opgenomen. "Hallo?" Klinkt er aan de andere kant van de lijn. Uit zijn zware stem met een rauw randje is uit te halen dat hij net wakker is
"H-hoi." "Jo Laila was het toch? Nou in ieder geval heb ik gisteren Emma bij jou afgezet, is ze nog bij jou?." Uit de stilte die volgt haal ik uit dat hij ervan uitgaat dat ik nu wat ga zeggen, de zogenaamde 'Laila'. "Ik ben het, Emma." Zet ik vlot achter elkaar. Zie je ik boek vooruitgang in telefoongesprekken waar je de zenuwen van krijgt. "Oh Emma jij bent het. Zie ik je om twee uur bij het Italiaanse restaurantje tegenover de school?" "Ehm is dit een spontaan idee ofzoiets?" "Heb je het briefje niet gelezen?" "Briefje?" Ik heb geen flauw idee waar hij... oh shit, ik herinner me nu weer het briefje dat uit mijn jaszak is gevallen die ik van plan was later te bestuderen. "Wacht heb jij mijn telefoon?" Vraag ik alsof ik een tijdmachine heb uitgevonden. "Lees het briefje, ik zie je om twee uur bij la Siciliana." Hij verbreekt de lijn.

"Waarom kijk je zo geschrokken?" Vraagt Laila. Ik had niet eens door dat ik met mijn mond open zit, ik ontspan me spieren weer. "Vertel, wat zei die!" "Eh we hebben afgesproken bij een Italiaans restaurantje voor de school-" "Wat? Bij la Siciliana? Je hebt gewoon een date. Lekker gedaan wijffie, god wat leuk ik ga je opmaken en ik heb wel een paar leuke jurkjes die-." "Laila." Ik moet het bijna schreeuwen om boven haar geratel te komen. Ze kijkt me aan alsof ze zojuist haar bruidsceremonie niet mag afmaken. "Ik ga me telefoon alleen ophalen." Maak ik af. Ze kijkt beteuterd, maar ze steekt haar neus weer op. "Nog steeds ga ik je opmaken."

Als Laila de douche in is om de vieze alcohol geur van haar af te wassen kruip ik van het bed. Voorzichtig til ik mijn jas op. Het memo briefje ligt ondersteboven op het vloertapijt. Ik buig voorover om het briefje te pakken en lees wat er met een sierlijk handschrift opstaat.

Goedemorgen maneschijn,
Je zal je wel afvragen waar je telefoon is. Ik heb hem voor je bewaard, veilig.
Waarom ik het heb gedaan? Kom naar La Siciliana, twee uur.

"Ik ben klaár!" Schreeuw Laila vanuit de badkamer. "Ik kom al." Ik raap vlug mijn spullen op en schuif het briefje in mijn pyjamabroekzak.