London Lovers

10.

Aah het tiende hoofdstuk van mijn eerste boek. Ik ga er vanuit dat je dit boek leuk vind nu je hier al bent. Dus een stem kan zeker geen kwaad!
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

POV Thomas

Ik stap van mijn motor af en zwaai mijn voetbaltas over mijn schouder.

Ik heb mijn voetbalkleren al aan dus loop direct naar het veld.

Het hele team staat er al. Wachtend op mij.

Als ik het veld op loop is gelijk iedereen stil. Ik houd ervan. De macht.

Noah is de enige die op me af komt lopen en we begroeten elkaar. "Yo bro." "Yo laat ze alvast beginnen met de warming-up ik moet nog even mijn voetbalschoenen aantrekken." Noah knikt en commandeert het team.

Ik trek mijn schoenen aan en we beginnen met de training.

Aan het eind van de training doen we nog een partijtje. Het is me opgevallen dat Matthijs veel potentie heeft dus ik zet hem in de spits.

De wedstrijd gaat het goed. Halverwege zie ik een kans en schiet ik de bal naar Matthijs. Als Matthijs de bal wil aannemen loopt Jack tegen hem aan.

Matthijs valt neer. Ik ren naar hem toe. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat er iemand komt aanrennen vanuit de tribunes. Als ik me omdraai zie ik dat het Emma is.

Was zij hier al de hele tijd? Wat doet ze hier? Vraag ik mezelf af.

"Matthijs, Matthijs gaat het-" roep ze helemaal buiten adem.

Natuurlijk Matthijs is haar broer.

Hij wrijft over zijn hoofd. "Jezus mijn hoofd klopt als een gek. Ik kan niet meer verder spelen."

"Dat is jammer dan, we kunnen het partijtje niet verder spelen als we geen gelijke teams hebben." Zegt Luke

"Emma kan mijn plek wel overnemen," Zegt Matthijs vastberaden. "Ze heeft ook op voetbal gezeten." Hij overhandigt het lintje dat hij om had aan haar.

Ze kijkt verbaast. Eigenlijk vind ik het prima als ze mee doet. Maar ik kan dit niet zomaar toelaten, ik moet laten zien wie de baas is.

"Meiden kunnen niet voetballen gast, ze kan ons niet bij benen." Zeg ik. Ik weet nou niet of het heel sterk is maar het is al gezegd.

Ik verwacht geen weerwoord terug. Dat krijg ik nooit namelijk. Tot ze zegt: "Praat voor jezelf, dat jij het nou niet kan."

Ik weet niet wat ik moet zeggen. En de rest van het team trouwens ook niet. Voor ik het weet gooit ze haar tas weg en pakt het lintje van Matthijs aan.

Matthijs fluistert wat in haar oor.

Oké waarom niet. Ik weet toch al dat we het niet eens gaan merken dat ze meespeelt.

Ik gebaar dat iedereen naar zijn plek moet gaan. Emma neemt de bal uit als de fluit af gaat.

Ze sprint met de bal naar voren. Er komt een tegenstander op haar af. Ze geeft hem een panna en loop langs hem heen.

Nu komt ze naar mij toe gerend. Steeds dichterbij.

Net als ik haar wil tackelen en de bal wil overnemen. Schiet ze de bal over me heen. Ik sta versteld.

Als ik me omdraai schiet ze de bal foutloos de kruising in.

Ze scoort gewoon. Verbaasd sta ik om me heen te kijken. Op de achtergrond hoor ik allemaal gejoel vanuit de tribune. Als ik een blik werp op de tribune zit die bijna vol. Dat is nog nooit gebeurd tijdens een training,

Emma haast zich naar de tribune en ik zie haar verdwijnen met Laila.

Jezus wat kan die meid niet.

We lopen naar de kleedkamer.

Terwijl ik me omkleed loop Noah naar me toe. "Die meid staat op de blocklist gast. Ik ben heel benieuwd hoe ze in bed is."

De blocklist is een lijst waarop we de namen zetten van de meiden die we voor ons zelf willen houden. Als een van ons de blocklist verbreekt is de vriendschap over.

We gebruiken de lijst bijna nooit. Ik wil ook niet dat ze erop komt. Ik wil haar, maar dat kan ik niet zomaar zeggen.

"Wil je dat wijf, je kan veel beter krijgen Noah." Lieg ik. Emma is het aller beste wat je kan krijgen.

"Hm, denk het niet. Wil jij haar dan?"

"Laten we een weddenschap houden. Wie haar het eerst in bed krijgt mag haar houden." Ik vind mezelf heel slim op dit moment.

"Ik weet niet gast, wat als ze erachter komt. Dit is wel heel laag." Zegt Noah twijfelend.

Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en we lopen de kleedkamer uit. "Je bent bang dat je verliest, ik snap het al."
Zeg ik met een grijs.

"Had je gedacht."

"Deal?" Ik steek mijn hand naar hem uit.

"Deal." Hij pakt mijn hand en schud hem.

Samen lopen we de school binnen.

Niet wetend hoeveel ellende we gaan aanrichten.