"Harry τι έχεις; Τι σου συμβαίνει;" ρωτάω ανήσυχη.
"Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει... Επανέρχονται στον ύπνο μου μπερδεμένες αναμνήσεις και ξυπνάω με ημικρανίες. Δε-δεν περνάνε... Μυρτώ συνέχεια πονάει το κεφάλι μου, δεν αντέχω άλλο!" υψώνει την φωνή του και πιάνει με τα δύο του χέρια το κεφάλι του. Θεέ μου δεν αντέχω να τον βλέπω έτσι, μισοδιαλυμένο.
"Μπερδεύω συνέχεια την Paige με εσένα και...και πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί είμαι μαζί της και όχι μαζί σου... Άλλοτε είμαι πεπεισμένος ότι είμαι μαζί της αλλά άλλοτε πάλι είμαι σίγουρος πως έχουμε χωρίσει. Δεν ξέρω τι να κάνω, έχω τρελαθεί τελείως έτσι;" ρωτάει και γελάει με την τραγικότητα της κατάστασης.
"Harry, έχεις αμνησία είναι φυσιολογικό να σου συμβαίνουν όλα αυτά. Έχουν περάσει επτά μήνες περίπου από το ατύχημα και έπαθες πολύ βαριά αμνησία. Δώσε λίγο χρόνο στο σώμα σου να αναρρώσει!" τον καθησυχάζω αλλά δεν φαίνεται να τον βοηθάει.
"Μυρτώ τι λες; Πόσο ακόμα χρόνο; Χάνω τον εαυτό μου γαμώτο!" φωνάζει.
"Harry εδώ και επτά μήνες δεν είσαι ο εαυτός σου!" αντιγυρίζω. Με κοιτάει αμίλητος.
"Το ξέρω... Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πλέον δεν ξέρω ποιος είμαι ή ποιος θέλω να γίνω. Δεν δουλεύω, ούτε κουράζομαι! Το μόνο πράγμα που κάνω είναι να κάθομαι." λέει ήρεμα.
"Ωραία Harry τι θέλεις από εμένα τέλος πάντων;" ρωτάω κουρασμένη. Τον αγαπάω αλλά τελειώσαμε, τι επιζητεί από εμένα;
"Νομίζω Μυρτώ πως...πως ο λόγος που τρελαίνομαι είναι επειδή..." σταματάει.
"Επειδή; Επειδή τι Harry;" ψιθυρίζω. Με πλησιάζει.
"Επειδή..." ψιθυρίζει. Με πλησιάζει και άλλο. Το πρόσωπό του απέχει λίγα μόνο εκατοστά από το δικό μου.
"Επειδή τι;" ψιθυρίζω. Σκύβει το πρόσωπό του στο δικό μου.
"Επειδή δεν είμαι μαζί σου!" δηλώνει και κολλάει απαλά τα χείλη του με τα δικά μου. Ανταποκρίνομαι αμέσως στο φιλί του. Τυλίγω τα χέρια μου στο πρόσωπό του και τον τραβώ πιο κοντά μου. Για λίγα δευτερόλεπτα η ζωή μου αποκτάει ξανά χρώμα, μέχρι που το άνοιγμα της πόρτας μιας διακόπτει.
"Τι στο καλό;" ακούω την φωνή του Zayn από πίσω μου. Σπρώχνω τον Harry από πάνω μου και σηκώνομαι όρθια.
"Zayn εγώ δεν..." σταματώ. Τι να του πω; Ότι δεν είναι αυτό που νομίζει; Τον αγαπάω ακόμα και το γνωρίζει καλά.
"Μυρτώ τι σκατά; Σε άφησε και εσύ με την πρώτη ευκαιρία τυλίγεσαι στα δύχτια του ξανά;" ρωτάει θυμωμένος.
"Και γιατί παρακαλώ πρέπει να δώσει εξηγήσεις σε εσένα;" ρωτάει σαρκαστικά ο Harry και γελάει.
"Γιατί είναι η κοπέλα μου!" λέει ο Zayn και του κόβεται το γέλιο. Γυρνάω και κοιτάω μια τον έναν και μια τον άλλον. Βράζουνε από το θυμό τους.
"Τι; Τα έφτιαξες μαζί του; Γιατί;" ρωτάει μπερδεμένος ο Harry.
"Harry δεν σε αφορά τι κάνω πλέον στην ζωή μου... Εξάλλου και εσύ είσαι μαζί με την Paige!" σκύβω το κεφάλι μου στην τελευταία μου πρόταση.
"Τι είναι αυτά που λες; Δεν την εχω αγγίξει καν!" υψώνει την φωνή του. Τι; Δεν είναι μαζί της; Μα νόμιζα πως...
"Τόσο καιρό δεν είστε μαζί;" ρωτάω σοκαρισμένη.
"Όχι φυσικά, ήρθα εδώ αρκετά μπερδεμένος ώστε να με βοηθήσει. Παρόλο που πιστεύω πως πριν το ατύχημα ήμουν μαζί της δεν ήθελα να κάνω τίποτα με εκείνη μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση!" λέει ήρεμα. Θεέ μου όσο εκείνος προσπαθούσε να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις του εγώ κοιμόμουν με τον Zayn...
"Δεν το ήξερα Harry..." λέω λυπημένη.
"Τι σαν δεν πηδιόταν μαζί της Μυρτώ; Το γεγονός ότι σε παράτησε δεν αλλάζει!" φωνάζει ο Zayn.
"Ποιο είναι το σκατό πρόβλημά σου;" πετάγεται ο Harry. O Zayn τον πλησιάζει απειλητικά και μπαίνω στην μέση.
"Σταματήστε το!" φωνάζω. Με υπακούν αμέσως και απομακρύνονται.
"Zayn..." ξεκινάω να μιλήσω αλλά με διακόπτει.
"Μυρτώ πρέπει να διαλέξεις έναν από τους δύο μας τώρα!" φωνάζει. Τι; Με βάζει να διαλέξω έναν από τους δύο τους;
YOU ARE READING
AMNESIA (H.S)
FanfictionΗ Μυρτώ και ο Harry ένα αρραβωνιασμένο ζευγάρι, ζούνε την ζωή τους στους ρυθμούς της αγάπης και της ευτυχίας, μέχρι το μοιραίο ατύχημα. Ο Harry εξαιτίας ενός τροχαίου χάνει την μνήμη του. Η Μυρτώ κάνει τα πάντα για να τον φέρει και πάλι κοντά της, γ...