On Tour ft 5sos

Hoofdstuk 16

P.O.V. Destiny

"Waar is Luke naartoe?" vraag ik. "Hij moest nog iets regelen" zegt Ashton. "Oh oke dan, maar vertel nu wat we gaan doen, want ik weet niet welke kleren ik moet aandoen! En zeg nu niet dat jullie het niet weten, want ik weet dat jullie weten wat we gaan doen." zeg ik. Ik hoor dat Ashton zucht en hij begint me mee te trekken. "Ash wat doe je?" vraag ik. "Ik ga niet vertellen wat jullie gaan doen want dat heb ik Luke beloofd maar ik kan je wel tonen wat je moet aandoen." zegt hij terwijl hij mijn valies doorzoekt. "Hier trek dit aan" zegt Ashton en hij geeft me een jeans shortje en een grijs topje, met daar in het paars '#OMG' op geschreven. "Ben je zeker dat dit goed is? Is dit niet te simpel?" vraag ik. "Rustig Dez vertrouw me, dit is perfect" "Oke, dan ga ik mij vlug gaan omkleden." zeg ik en loop naar de badkamer, waar ik mij omkleed en mijn haar nog eens kam. Ik besluit geen make-up op te doen, want aan de kleren te zien die Ashton mij gegeven heeft gaan we niet echt iets chics doen zoals naar een restaurant ofzo. Niet dat ik dat erg vind. Want daar zouden we toch alleen gestoord worden door fans. Ik ben wel heel erg benieuwd naar wat we gaan doen, maar ik vertrouw op Luke en op Ashton. "Goed ik ben klaar" zeg ik tegen mezelf en stap richting de keuken.

Ik stap de kamer binnen en zie nog juist hoe Ashton een blauwe tas aan Luke geeft. "Wat zit daar in?" vraag ik. "Niets hoor, ben je klaar?" vraagt Ashton. "Jap I'm ready" zeg ik. "Oke kom op dan vertrekken we!" zegt Luke met een grote glimlach waarvan elk meisje zou wegsmelten. "Veel pleziiiiheeer" gillen Michael en Calum in koor. "Dankje!" zeg ik. "Wees voorzichtig kleintje" zegt Ashton en trekt me in een knuffel. "Ash... ik stik..." zeg ik. "Oh sorry" zegt hij. "Is niets Ash en ik kan best voor mezelf zorgen hoor ik ben geen klein kind meer!" zeg ik. "Weet ik wel" zegt hij. Hij laat me los en stapt nu naar Luke. "Gast ik vertrouw je zorg goed voor haar!" zegt Ashton. "Doe ik man." antwoord Luke "Dez ben je klaar?" vraagt Luke nu aan mij. "Jup ready to go!" zeg ik en we stappen samen de tourbus uit. "Ga je me nu nog vertellen wat we gaan doen en wat er in die tas zit?" vraag ik wijzend naar de donker blauwe tas die Ashton aan Luke had gegeven. "Je bent schattig als je nieuwsgierig bent" zegt Luke met een gijns op zijn gezicht. Ik voel gewoon dat ik moet blozen. Na een paar minuutjes gepraat te hebben zegt Luke dat we er bijna zijn. "Wacht hier twee minuutjes ik ben zo terug!" zegt hij en loopt een klein gebouw binnen.

Na ongeveer tweeminuten komt Luke terug zonder de blauwe tas en met een blinddoek in zijn hand. "Moet die blinddoek echt?" vraag ik. "Kom op Dez, ik ben toch bij je? Er zal niets gebeuren vertrouw me nou maar!" zegt Luke geruststellend. "Ik vertrouw jou wel, maar ik vertrouw mezelf niet." mompel ik, maar aangezien Luke achter me staat om de blinddoek bij me om te doen heeft hij het gehoort. Hij grinnikt, maar legt dan toch de zwarte doek voor mijn ogen. "Luke?" vraag ik als ik hem niet meer achter me voel. "Luke? Waar ben je?" vraag ik nog eens. Ik hoor wat gelach en schrik dan van twee handen die om mijn middel komen. Luke die opmerkt dat ik schrok fluisterd in mijn oor: "Rustig maar, ik ben bij je er zal niets gebeuren. Ontspan gewoon." zegt hij

"Pas op, daar ligt een steen" zegt Luke maar ondanks zijn waarschuwing slaag ik er toch in om over de steen te vallen. Nou ja, vallen is het niet echt want Luke pakte me nog net op tijd vast bij mijn middel. "Haha voorzichtig. Als je je bezeerd,dan vermoord je broer mij." lacht Luke. "Ik zou willen zeggen dat je overdrijft, maar waarschijnlijk heb je gelijk!" antwoord ik.

Na een kwartier zegt Luke eindelijk dat we er zijn. "Oke ik ga nu je blinddoek afdoen." zegt hij terwijl hij weer achter me komt staan. Hij doet mijn blinddoek af. Even wordt ik verblind door het licht van de zon, maar al snel zie ik wat we gaan doen. Voor mij staat er een klein roeibootje met daarin een mand. Ik weet niet wat er in de mand zit maar Luke kennende zit er eten in. "Omg Luke dit is geweldig!" schreeuw ik en vlieg Luke om de hals. "Haha, kom op ik help je instappen" zegt hij. Hij tilt me op en zet me dan neer in de boot. "Wat zit er in die mand?" vraag ik wijzend naar het mandje in de boot. "Wauw, jij bent wel erg nieuwsgierig zeg! Daar zit eten in, voor moesten we honger krijgen" zegt hij. "Oh" zeg ik en we varen in stilte verder. Nou ja we... We zitten met 2 in het bootje maar Luke is degene die roeit. Eigenlijk is het nog best warm als je zo bedenkt dat het al 17.30 is.