Hoofdstuk 28

2.3K 101 30
                                    

P.O.V. Destiny

De dagen die hierop volgden waren geweldig. De jongens hadden veel concerten, meet and greets en interviews. Luke en ik zijn nog altijd heel gelukkig samen. De fans begonnen het stilaan te accepteren dat we een koppel waren. Op de foto's die Calum heeft geplaatst zijn er veel lieve en leuke reacties gekomen. Van Jace hebben we niets meer gehoord en daar ben ik heel blij om.

In elke stad waar we kwamen waren er zo veel fans, zo veel meisjes die de jongens helemaal trouw zijn. De dagen en de tour vlogen voorbij. We zijn nog naar Miami geweest, Los Angeles en zo veel andere steden dat het gewoon te veel is om op te noemen.

Momenteel zijn de jongens een concert aan het geven en zoals gewoonlijk spelen ze de zaal helemaal plat. Na het concert zullen we onze valiezen moeten gaan pakken, nog snel iets gaan eten en dan vliegen we na 3 maanden eindelijk terug naar Australië. Door privacy redenen kan onze familie ons niet op komen halen aan het vliegveld. Het is onmogelijk om hen allemaal te beschermen tegen de paperazzi en de fans, dus daarom spreken we af bij het huis zelf.

"Dat was geweldig jongens!" zeg ik zodra ze het podium af zijn. Luke is de eerste die naar me toekomt en pakt me direct vast en drukt zijn lippen op de mijne. "Oke genoeg met dat kleffe gedoe! Wij gaan douchen!" zegt Calum terwijl hij Luke bij me wegtrekt en hem meepakt richting de douches. "Ik ga al naar de tourbus!" schreeuw ik hem nog na. Michael steekt nog juist zijn duim op voor ze achter de hoek verdwijnen.

Ik sta luidkeels mee te zingen met mijn muziek terwijl ik mijn koffer aan het maken ben. Momenteel is het skater boy van Avril Lavigne. Ja, ik weet het, super oud nummer, maar het blijft gewoon goed!

Als ik mijn laatste kledingstuk in de valies heb gestopt en net mijn muziek heb afgezet komen de jongens binnen. "Dezie!" gilt Luke blij en komt direct naar me toe om me een kus te geven. "Oh, god, jongens jullie hebben elkaar een uur niet gezien ofso! Wat gaan jullie doen als we weer op tour gaan, he?" vraagt Michael. "Dan smokkel ik Dez gewoon mee in mijn koffer." is Luke zijn droge antwoord. "Dat zien we dan nog wel, maar kom op, jullie moeten snel gaan pakken. We moeten binnen 2uur vertrekken en ik wil graag nog naar de winkel achter eten voor op het vliegtuig." zeg ik.

Na een uur is Luke klaar met zijn koffer in te pakken dus gaan we met ons twee naar de winkel. "Vergeet mijn zoo-koekjes niet!" gilt Michael van uit de badkamer. "Michael, voor de zoveelste keer: we vergeten ze niet! We zijn niet dom, hoor, na dat één keer gezegd te hebben snapten we het ook al, dus je hoeft het geen 35 keer te herhalen!" schreeuwt Luke terug en zonder op zijn antwoord te wachten, sleep ik Luke mee richting de winkel.

"Chips, Michael zijn zoo-koekjes, American Chocolate Chip Cookies (Ik weet niet hoe jullie dat noemen maar dat zijn zo van die koekjes met stukjes chocola in. Wij noemen dat new-yorkers (maar volgens L zijn het American Chocolate Chip Cookies en waarschijnlijk is dat de naam...) maar het kan zijn dat het een andere naam heeft maar ze zijn SUPER lekker... (Zie foto aan de zijkant of bovenaan)), Oreo's... Ik denk dat we alles hebben..." zegt Luke. "Luke hoe kan je dat nu zeggen,  we vergeten nog het belangrijkste van allemaal!!" roep ik. "Sssh, niet zo luid! Mensen zijn naar ons aan het staren. Wat zijn we dan nog vergeten?" "CHOCOLAAAAAAAA!" roep ik extra luid, puur om Luke te irriteren. "Ofcourse, chocola voor mijn prinses!" zegt hij terwijl hij een pak chocolade in het winkel mandje legt.

Nadat we hebben afgerekend en Luke de zak van de verkoopster heeft aangepakt stappen we hand in hand weer naar de tourbus.

Daar aangekomen staan de jongens en Paul klaar. "Oke, iedereen instappen, we gaan vertrekken!" roept Paul. Zodra Michael ons ziet komt hij met een big smile op ons af. "ZOO-KOEKJES!!" gilt Michael. "Oh nee, ik wist dat we iets vergeten waren!" zeg ik tegen Michael, terwijl ik een subtiele knipoog naar Luke geef als teken dat hij het spelletje mee moet doen. "NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEH! Hoe durven jullie! Ik wist dat ik zoiets belangrijks nooit aan jullie kon toevertrouwen!" roept Michael luid. "Hé,  dat is gemeen!" zegt Luke. "Nu zijn deze van mij!" zegt Luke terwijl hij de Zoo-koekjes uit de tas haalt. "ZOO-KOEKJES!!" roept Michael. "Nee,  je krijgt ze niet meer, je hebt ons beledigd." zegt Luke. "MIJN Zoo-koekjes." gilt Michael, terwijl hij de zak uit Luke's hand trekt en de bus inloopt. Luke kijkt me aan met een pruillipje... "Ounh, kom hier, Lukey..." zeg ik tegen hem en sla mijn armen rond zijn middel. Zo blijven we een tijdje staan.

"Ik ga de tijden op tour missen. Het was zo geweldig allemaal, de jongens, Ashton en dan vooral jij, Luke. Ik ga je zo missen als je weer op tour moet!" zeg ik en krijg tranen in mijn ogen. "Dezie, daar moet je nu nog niet aan denken. Het zal nog wel even duren voor dat we weer moeten vertrekken... Je moet genieten van het nu en je moet nog niet aan later denken. We slaan ons er wel doorheen. En weet je... er bestaan zo van die dingen als skype..." zegt hij met een grijns. "Dat weet ik ook wel, maar ik wil je kunnen vasthouden, je kunnen kussen wanneer ik maar wil." zeg ik. "Dat weet ik, Dezie, maar dat zijn problemen voor later. Nu moeten we gewoon genieten van elkaar." zegt hij. Ik druk me nog steviger tegen hem aan en samen met Luke kijk ik uit over de zee.

Ja, ons hotel ligt aan de zee. Gisteren avond zijn Luke en ik nog een wandeling gaan maken over het strand bij zonsondergang. Het was om in één woord te beschrijven gewoon magisch. De ondergaande zon op de achtergrond, Luke zijn hand in de mijne: het was echt gewoon perfect.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door Paul die roept dat we in de bus moeten stappen. Nadat ik me los heb gemaakt uit Luke's armen stap ik de bus op. Nu rijden we naar het vliegveld en daar vliegen we terug richting Australië.

_______________________________________________________

Ik weet dat het een kort en saai stukje is maar dit moest even om aan te duiden dat de tour gedaan is...

Het boek komt stilletjes aan zijn einde... :(
Nog twee kleine hoofdstukjes (wel ik denk toch dat ze redelijk klein gaan worden maar dat zie ik dan nog wel...) en nog een epiloog en het boek is over!! Maar niet getreurd er komt een vervolg... Ik weet niet wanneer het komt want ik wil eerst aan ons andere boek schrijven (Stuck with him) dan wil ik nog dit boek helemaal verbeteren... Daarbij komt nog eens het werk voor school... Wat echt veel is... en ik ga volgende week op skivakantie... Ik hoop voor skivakantie dit boek af te krijgen dat L dan kan updaten terwijl ik weg ben maar ik kan niets beloven want zoals ik al zei heb ik het echt druk met schoolwerk...

Dit hoofdstuk wordt opgerdragen aan............. Hashtag_Bacon!!

Ons nieuwe boek "Stuck with him" is btw geplaatst!! Dus het zou echt heel lief zijn moesten jullie eens gaan kijken!!

Voor de rest...

Jullie zijn echt Awesome!!!

en vergeet niet...

VOTE
COMMENT
FOLLOW

X L EN A X

On Tour ft 5sosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu