Hoofdstuk 23

2.3K 107 14
                                    

P.O.V. Destiny

Ik begin nog harder te huilen dan ik al deed. Opeens voel ik twee armen rondom mij. "Dez wat is er?" vraagt Luke bezorgd. "I-Ik..." begin ik maar veel verder kom ik niet want ik begin weer te huilen. Luke zet me op zijn schoot en trekt me stevig tegen zich aan. "Ssh Dezy het komt wel goed, ik ben bij je." hoor ik hem zeggen. Ik huil verder op zijn schouder. Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd en wrijft over mijn haar. "Destiny wat is er gebeurt?" vraagt Ashton die zich naast Luke in de zetel heeft gezet. Ik kan nog altijd niets uitbrengen dus geef ik mijn telefoon, waar twitter nog open staat, aan Ashton. "Wat! Dit gaat er over!" gilt Ashton kwaad nadat hij het bericht heeft gelezen over papa. "Wie durft er nu zo iets te zeggen?!" "Toon eens!" zegt Luke die me nog altijd stevig vast heeft. "Oh Dez... Het spijt me zo." zegt hij nadat hij het gelezen heeft "Ik vind je echt leuk Dez je moet niet luisteren naar wat ze allemaal zeggen, ze zijn je niet waard." Luke troost me nog verder tot ik uiteindelijk rustig wordt.

P.O.V. Luke

Ik lig nog een tijdje met Destiny in mijn armen voor ze rustig wordt en zie dat ze in slaap is gevallen. "Ssh Dez slaapt" zeg ik tegen de jongens. "Ik denk dat het beste is als we naar het hotel gaan." zegt Ashton. "Is goed ik draag haar wel naar het hotel." zeg ik.

In het hotel aangekomen loop ik naar Dez haar kamer en leg haar in haar bed en trek het deken over haar. "Slaapwel, Dez" zeg ik en geef haar nog een klein kusje op haar voorhoofd voor ik haar kamer uitloop.

Als ik de living binnen loop zie ik daar de rest van de jongens nog zitten. "Ligt ze in bed?" vraagt Ashton zodra ik binnen kom. "Ja..." zeg ik en zet me naast Calum in de zetel. "Ik heb Dez nog nooit zo gezien." zegt Michael. "Ik heb haar nog maar één keer in mijn leven zo gezien en dat was toen papa stierf." zegt Ashton. "Jongens we moeten echt iets doen heb je niet gezien hoeveel pijn het haar deed? Het zijn onze fans, dat weet ik, maar we kunnen hun hier niet zomaar mee weg laten komen!" zegt Calum. "Wat wil je doen?! Ze allemaal gaan opsporen en in elkaar gaan slaan?!" snauw ik maar heb daar meteen spijt van. "Sorry Cal dat bedoelde ik niet zo. Het is gewoon... ik maak me echt zorgen om Dez. Ik wil niet dat ze dit allemaal moet doorstaan door mij. Ik zie Dez echt graag, maar ik zie haar liever gelukkig met iemand anders dan ongelukkig met mij." zeg ik. "Dat weten we, Luke, maar Dez komt er echt wel doorheen. We moeten haar gewoon steunen en er voor haar zijn als ze het moeilijk heeft, en dan bedoel ik vooral jou Luke. Ze vindt je leuk. Dat kan ik zien op de manier dat ze naar je kijkt. Geef haar gewoon wat tijd, dat is het enige wat ze nodig heeft." zegt Ashton. "Dankje Ash, dat betekend heel veel voor me en ik geef haar de tijd die ze nodig heeft, ik loop niet weg. Ik ga ook gaan slapen slaapwel jongens!" zeg ik en loop naar mijn kamer.

P.O.V. Destiny

Ik word wakker en zie dat ik mijn kleren nog aan heb. Wat is er in hemelsnaam gebeurt? Beelden van de vorige avond kwamen weer naar boven. Maar hoe kom ik dan in mijn bed terecht? Ik zie mijn gsm liggen en besluit om toch nog maar een keer te kijken. Ik zal er ooit mee moeten leren leven dat mensen mij haten en beter vroeg dan laat. Als ik twitter open is het eerste wat ik zie een foto van mij die in Lukes armen ligt. "CUTIES!! ❤" staat er bij geschreven. "CALUM!!" roep ik en storm mijn kamer uit. "Jij marginale pinda!" roep ik wanneer ik de woonkamer binnen kom waar Calum in de zetel zit. "Ook een goede morgen sunshine." zegt Calum vrolijk. "Aan haar reactie te zien heeft ze je foto gezien Cal. Ik zou maar alvast beginnen lopen." zegt Ashton lachend. "Hahah wel dat komt er van als je bloem in mijn haardroger (/föhn ik weet niet hoe jullie het noemen) doet!" zegt hij. "Ugh laat ook maar." zeg ik wetend dat ik hem toch nog terug pak "Hoe kom ik eigenlijk hier?" vraag ik. "Luke heeft je gisteren naar huis gedragen en je dan in bed gelegd." zegt Ashton. "Oh waar is Luke eigenlijk?" "Hij slaapt nog." antwoord Michael. "Oke dan ga ik hem wakker maken, ik heb honger."

"Lukey, wakker worden." zeg ik terwijl ik zachtjes aan zijn schouder schud. "hmpfm" mompelt hij en trekt zijn deken dichter tegen zich aan. "Kom op Luke ik wil eten." zeg ik terwijl ik aan zijn deken trek. "Nog 5 minuutjes mamie." zegt hij. "oke dan maar op een andere manier." zeg ik en ga op hem liggen. "Ugh... Ga van me af Dez." zegt Luke. "Niet voordat jij gaat opstaan." "Maar dit bed ligt zo goed!" zegt hij en draait zich om waardoor ik naast hem in het bed kom te liggen. "Wauw je hebt echt gelijk dit bed ligt echt goed", zeg ik. "Ik heb altijd gelijk." zegt hij. "Hee niet gaan overdrijven he mnr Hemmings!" "Ik zou niet durven mevr Hemmings." zegt hij. "Haha MEVROUW Hemmings!" lachte ik en gaf Luke een por in zijn buik. "He wat is er mis met de naam Hemmings? En waarom por je mij?" "Er is niets mis met de naam Hemmings het is gewoon dat je mij mevrouw Hemmings noemt en ik porde je omdat je dat verdiende." zeg ik. "Oh ik verdiende dat he?" vraagt Luke en begint me te kietelen. "Nee Luke stoooohooop!" gil ik terwijl hij verder kieteld. "Als ik een kusje krijg." zegt hij met een schatige glimlach. "Goed, goed!" roep ik snel. Luke die tijdens het kietelen op mij was gaan zitten kruipt nu van mij en legt zich terug neer. Ik leun over hem heen en druk mijn lippen kort op die van hem. Ik wil rechtop zitten en uit het bed stappen maar Luke zijn armen houden me tegen en trekt me weer tegen hem aan. Hij kust me opnieuw. Als ik wegtrek ga ik op zijn blote borst liggen. "Het spijt me voor gisteren." zeg ik. "Dez, je hoeft je niet te verontschuldigen. Ik snap het wel hoor, het was echt gemeen wat ze schreven en als je ooit met iets zit weet dat ik er voor je ben en niet alleen ik, maar ook Michael, Calum en Ashton. Oh Ashton, je moest zien hoe bezorgd hij gisteren om je was, hoe bezorgd we allemaal waren." "Dankje Luke dat betekend heel veel voor me." zeg ik en druk vlug mijn lippen op de zijne. Ik kijk verlegen naar beneden en stap dan het bed uit. "Binnen 10 minuten gaan we eten." zeg ik en stap dan zijn kamer uit. 

 De rest van de dag gebeurt er niet veel speciaals. De jongens hun concert ging heel goed en daarna waren we allemaal moe en gingen slapen.

________________________________________________________

Merry Christmas!!!!!!!!!!!!!!!

Sorry niet zo een lang hoofdstukje maar ik ben nogal druk met familiefeesten en we zijn ook druk bezig aan een ander boek dat we samen met mijn neef (L haar broer) gaan schrijven. De details en het eerste hoofdstuk komen jullie nog wel te weten maar we gaan het nog niet direct online zetten. Ik beloof dat jullie de eerste zullen zijn die het weten.

Maar niet getreurd dit boek is nog lang niet af!! en misschien als jullie dat willen maken we zelfs een vervolg...??

Dit hoofdstuk wordt opgedragen aan... QuintyvanHattum!! bedankt voor je grappige comment!! ;)

and don't forget...

VOTECOMMENTFOLLOW

Lots Of Love

L en A

On Tour ft 5sosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu