On Tour ft 5sos

Hoofdstuk 24

P.O.V. Destiny

De dagen die hierop volgen gebeurd er niet veel speciaals. Ik krijg nog altijd veel haat maar het is al minder dan eerst. Het is niet zo dat het me niets meer doet, maar ik probeer het gewoon te negeren, voor zover dat gaat natuurlijk. De jongens steunen me en daar heb ik heel veel aan, ik zal er gewoon mee moeten leren leven dat ik haat zal krijgen zolang ik met Luke ben en dat dat niet zal veranderen.

Momenteel staar ik door het raam in de bus met mijn muziek op de achtergrond. Luke ligt te slapen met zijn hoofd op mijn schoot. Hij ziet er echt schattig uit zo. Ik haal mijn hand door zijn donker blonde haren en kijk dan verder door het raam.

"Iedereen wakker worden, we zijn in Columbia!" hoor ik Paul door de bus schreeuwen. Blijkbaar is het toch niet luid genoeg, want Luke blijft gewoon doorslapen. "Hé, slaapkop, wakker worden!" fluister ik in zijn oor. Daarna geef ik hem een klein kusje op zijn mond en dan opent hij langzaam zijn ogen. "Hmm... Zo wil ik elke morgen wel wakker gemaakt worden", zegt Luke met een glimlach op zijn gezicht. "Jah, you wish, Hemmings. Het is niet eens morgen", lach ik terug "En nu opstaan! Ik heb honger!" "Hmm... Nog 1 kusje" zegt Luke met een pruillipje. "Haha, jij hebt al meer kusjes gehad dan je verdiende", plaag ik hem. "Hé, jullie twee, hou op met dat geflirt en kom de bus uit dan kunnen we gaan eten", zegt Michael, die zojuist de bus weer is ingestapt. Nu ik eens goed rondkijk zie ik dat iedereen al buiten staat en dat wij nog de enige twee, wel ja drie met Michael erbij, zijn die nog in de bus zitten. "Zijn schuld, hij wilt niet opstaan." zeg ik. "Haar schuld, zij wil mij geen kusje geven" zegt Luke. Met een zucht verlaat Michael de bus weer. Ik geef Luke een vlugge kus op zijn lippen en duw hem dan recht. Samen stappen we de bus uit.

"Eindelijk nu de twee tortelduifjes er ook zijn kunnen we gaan eten." zegt Calum en begint te stappen richting wat ik denk de richting van het restaurant is. Ik volg hem en Luke komt naast me lopen en verstrengeld onze handen.

Het concert begon en alles ging geweldig tot er op een bepaald moment de microfoons en de versterkers van de instrumenten stilvielen. "Wat is dit?!" hoor ik Paul van de zijkant van het podium roepen. Hij pakt zijn gsm en ik zie hem kwaad een nummer intypen. "Waarom werken de microfoons en de geluidsvertsterkers niet meer?!" gilt Paul kwaad door zijn telefoon. "Op een verkeerd knopje gedrukt?! Zorg maar dat het rap inorde komt! En na het concert kom je maar direct naar hier!!" zegt Paul kwaad.

Het concert is juist afgelopen en de jongens stappen van het podium. "Jullie waren geweldig!" zeg ik en geef Ashton, Calum en Michael een knuffel. "Hmm... Goed genoeg dat ik een kusje heb verdient?" vraagt Luke en zonder op mijn antwoord te wachten neemt hij me vast aan mijn middel en trekt me dichter tegen hem aan. "Hmm... misschien..." zeg ik terwijl ik mijn armen rond zijn nek leg. Luke komt dichter naar me toe en drukt zijn zachte lippen op de mijne. De kus wordt ruw onderbroken door een paar flitsen. "Woeps", hoor ik Michael zeggen. "Oke we moeten ons omkleden en dan komen we terug", zegt Ashton en hij vertrekt samen met Calum en Michael. Luke geeft me nog een kus en achtervolgd dan zijn bandgenoten.

"Verkeerde knop, tuurlijk een verkeerde knop!" hoor ik Paul roepen tegen iemand die naast hem staat. "H-het s-spijt me, meneer..." stottert de jongen die naast hem staat "Het zal nooit meer gebeuren..." zegt hij. "Nee het zal inderdaad niet meer gebeuren, want je bent ontslagen!" zegt Paul en stapt boos weg. Wauw dat was echt wel gemeen. Ik zie dat de jongen wegstapt. Ik wil hem heel graag helpen maar wat kan ik er nu aan veranderen? "Hé Dez, wat is er?" vraagt Calum. De jongens zijn blijkbaar zonder dat ik het gemerkt heb naast me komen staan. "Oh eum niets. Die jongen is zojuist ontslagen en het was best zielig." zeg ik. "Wel ja, dat hoort nu eenmaal bij het leven. Die jongen was nog jong hij vindt vast wel weer nieuw werk", stelt Luke me gerust. "Kom op, we gaan naar de bus." zegt Calum.

"Morgen hebben jullie nog één concert en direct na het concert vertrekken we naar Charleston, waar jullie overmorgen een concert, een meet and greet en een interview hebben en de volgende morgen vertrekken we weer", zegt Paul op het einde van de dag als we allemaal de tourbus instappen. "Is goed Paul, we zien je morgen", zegt Michael. "Wat gaan we doen? Ik ben nog helemaal niet moe!" zeg ik terwijl we allemaal in de zetel gaan zitten en Luke een arm om me heen slaat. "We kunnen een spel spelen?" vraagt Calum. Vlak na zijn vraag horen we geklop op de deur. "Wie is dat nu weer?" vraagt Ashton. "Ik zal wel even gaan kijken", zegt Luke, die opstaat en de kamer uitloopt.

"Eum, Dez, er is hier iemand voor je..." zegt Luke.
_________________________________________________________

Happy new year!!!!!!!!!!!!!!!

OMG kunnen jullie het geloven dat ik 6 maanden geleden pas wattpad heb ontdekt?! En dat we ongeveer 5maanden geleden zijn begonnen met dit boek?! Wauw de tijd vliegt echt voorbij!! Daarom wil ik jullie allemaal heel erg bedanken jullie zijn de beste lezers dat iemand zich maar kan bedenken!! Ik hou van jullie allemaal en ik hoop dat 2015 echt een prachtjaar voor jullie wordt!! We zijn ook druk bezig met ons nieuw boek en ik wil vooral musicfreak_lea bedanken voor onze prachtige cover! (Ik ga proberen om hem te veranderen maar het lukt niet zo goed...) Als er ooit iemand een cover nodig heeft kunnen jullie altijd bij haar terecht want die van haar zijn echt prachtig!! xx

Sorry voor het kleine hoofdstuk maar ik wou jullie toch iets geven...

Dit hoofdstuk wordt opgedragen aan... Thisismylifeasd

Wie denken jullie dat er aan de deur staat??

VOTE COMMENT AND FOLLOW

heel veel liefs
L en A!!
Xx