On Tour ft 5sos

Hoofdstuk 17

POV Luke

O nee, wat heb ik gedaan? Ging ik te snel? Allerlei vragen razen door mijn hoofd terwijl ik, na een kleine aarzeling, achter Dez aanloop. Ik heb het nu waarschijnlijk compleet verprutst, denk ik, en op hetzelfde moment zie ik Dez. Ze zit op een grote steen met haar handen voor haar gezicht en het lijkt wel of ze huilt.

Ik loop een paar meter verder tot ik vlak naast de de steen sta. Zal ik naast haar gaan zitten of blijf ik beter staan? Aangezien ik waarschijnlijk de reden ben dat ze huilt blijf ik voor de zekerheid rechtstaan.  "Sorry", mompel ik tegen Dez, al weet ik niet precies waar ik sorry voor zeg. "Het is niet jouw schuld", antwoordt Dez. Ze draait haar hoofd zodat ze me aan kan kijken. Haar ogen zijn een beetje rood, ze huilde inderdaad.

"Ik... Het is gewoon..." Er rolt een traan over haar wang. "Het is mijn ex", zegt ze. "De ex die je bedrogen heeft?", vraag ik voorzichtig. Ik bedoel, Ashton had gezegd dat ze er kapot van was, dus ik weet niet hoe ze zal reageren. "Hoe weet je... Ach, laat maar, dat doet er niet toe. Ja, die ex." Ik besluit dat het veilig is om naast haar te gaan zitten.

"Ik had voordat mijn ex en ik uit elkaar gingen nog een andere beste vriendin, Charlotte. Ze kon het goed vinden met mijn toenmalig vriendje Jace, maar ik zocht er niets achter. Ik vond het gewoon leuk dat ze zo goed met elkaar konden opschieten. Ik was toen zó gelukkig, Luke. Ik had het perfecte vriendje, twee beste vriendinnen, een leuke dansopleiding en ga zo maar door. Maar toen... Laten we maar zeggen dat Jace en Charlotte veel beter met elkaar konden opschieten dan ik dacht."

"Hij bedroog je met je beste vriendin?" vraag ik geschokt. Ze knikt en weer rollen er een paar tranen over haar wangen. "Jace wou een stap verder zetten in onze relatie, maar ik zei dat ik er nog niet klaar voor was. Het weekend daarna ging ik normaal terug naar Australië, maar mijn vlucht werd gecanceld dus ging ik terug naar mijn appartement. Daar aangekomen vond ik Charolotte en Jace naakt in mijn eigen bed. Dat beeld komt telkens in me op als ik aan Jace denk, aan Charlotte wíl ik zelfs niet meer denken. Ik was kapot. Het bleek dat ze al een paar maanden achter mijn rug een relatie hadden. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen."

"Wow, Dez", zeg ik. "Dat is echt klote, Destiny, sorry voor mijn woordgebruik, maar ik snap niet wat ik daarmee te maken heb." Ze geeft me een zwak glimlachje. "Ik wil gewoon niet dat dat ooit nog eens gebeurt. Ze hebben me belogen en bedrogen. Ik ben gewoon zo bang dat het nog eens gaat gebeuren en dat dan ik echt niet aan, Luke" snikt ze nu nog harder. "Het zal niet gebeuren, ik beloof het. Ik zal niets meer doen tot jij zegt dat je er klaar voor bent." zeg ik. "Dankje Luke en het spijt me echt. Ik dacht echt dat ik er over was, maar toen ik jou daar zo zag staan... ik weet niet, het deed me gewoon weer denken aan de tijd die ik met Jace had. Het spijt me echt heel erg, ik snap het als je nu niets meer met me te maken wil hebben." Haar prachtige groenbruine ogen kijken naar beneden. "Dez het is niet omdat je wat problemen hebt gehad met jongens in het verleden en je nu gewoon wat meer tijd nodig heb dat ik je minder leuk vindt." "Dus je vindt me leuk?" Ik bestudeer haar gezichtsuitdrukking: een mengeling van verdriet, angst en iets dat ik niet kan benoemen. "Ja Dez, en ik zal je de tijd geven die je nodig hebt. Maar... Mag ik je knuffelen?" Dez giechelt. "Doe maar."

Dus sla ik mijn armen om Destiny's smalle lichaam, terwijl zij dicht tegen me aankruipt. Zo zitten we een tijdje naast elkaar, met mijn handen om haar schouders en haar hoofd tegen mijn borst, tot Dez haar ademhaling trager lijkt te gaan. Ik kijk even naar haar gezicht en inderdaad, ze slaapt.

Hmmm... Wat zal ik doen? Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar wakker te maken, ze slaapt zo vredig en schattig. Het is kouder aan het worden, dus ik zou liever niet te lang meer hier blijven. Dan zal ik Dez moeten dragen, wat ik totaal niet erg vind. Elke seconde dicht bij haar is een goed gebruikte seconde. Ik heb het zwaar te pakken. Nu weet ik het zeker: ik ben verliefd op Destiny Irwin, het mooiste meisje ter wereld. Ik til haar op in bruidsstyle. Gelukkig is ze licht, zodat ik er geen enkel probleem mee heb dat ik haar een vijftal minuutjes zal moeten dragen.

Bij de tourbus aangekomen probeer ik de deur open te duwen met mijn ellebogen, wat niet goed lukt, dus klop ik maar op de deur met mijn linkerknie. Er zal wel iemand zijn die de deur wil opendoen, de jongens zijn waarschijnlijk toch alleen maar aan het niksen. Ik wacht een minuutje. Geen enkel geluid. Ik klop weer, deze keer met mijn rechterknie. Aha, ik hoor voetstappen!

De deur gaat open en in de deuropening staat Ashton in zijn onderbroek. "Ah, daar zijn jullie, ik vroeg me al af hoe het komt dat jullie zo lang wegbl... Wat is er gebeurd?" vraagt hij bezorgd. "Euh, niets", antwoord ik, niet snappend waar Ashton op doelt. "Je draagt Dez, wat is er gebeurt?" "O, dat", roep ik uit, waarna de slapende Destiny in mijn armen me weer herinnert aan het feit dat ik beter stilletjes doe als ik haar niet wakker wil maken. "Eum... kunnen we daar binnen misschien verder over praten? Daar is het warmer." En daar moeten we ons geen zorgen maken over paparazzi die me mogelijk met Destiny in mijn armen hebben gezien, denk ik er achterna. Ik weet dat Ash het ook denkt, want hij lijkt sneller dan anders naar binnen te gaan. Ik weet dat het niet is omdat hij in alleen zijn boxershort is, daar schaamt hij zich heus niet voor.

Ik loop meteen naar Destiny's bed en leg haar er, met haar kleren nog aan, op. Ik doe haar schoenen van haar voeten en leg een deken over haar heen. Als ik daar klaar mee ben loop ik naar de plek waar Ashton, Michael en Calum zitten. Ashton heeft ondertussen een t-shirt en een broek aangetrokken. "En, hoe was het?", valt Michael meteen met de deur in huis. "Wel het begon leuk... Ik had haar geblindoekt, zoals we hadden afgesproken, en toen we bij het bootje aankwamen was ze super enthousiast. In het bootje hadden we veel plezier: we hebben gepraat, gegeten van het slaatje dat Lou had gemaakt en elkaar natgespat. Daarna zijn we teruggekeerd naar het vasteland en we hebben gewandeld over het strand. Het was echt gezellig en ik weet niet wat er gebeurde we keken elkaar aan en onze hoofden kwamen dichter bij elkaar. En toen liep ze zomaar weg." vertel ik. "Wat, waarom?!" zegt Michael. "Wel, ik liep haar dus achterna en na 3 minuutjes lopen vondt ik Dez al huilend op een rots zitten. Ze vertelde dat haar ex haar heeft bedrogen met haar beste vriendin. Ze hadden zelfs al een paar maanden een relatie, dat geloof je toch niet! Toen zei ze dat ze niet wou dat het nog eens gebeurt en dat ze meer tijd nodig heeft. Ik hou geloof ik van haar, dus ik geef haar zoveel tijd die ze maar nodig. Toen viel ze in mijn armen in slaap en heb ik haar naar hier gedragen." eindig ik mijn verhaal.

"Ik verwachtte al dat ze je het hele verhaal ging vertelen", zegt Ashton. "Ik bedoel, ze moest het je óóit vertellen. Ik had wel verwacht  dat ze het binnenkort zou vertellen." "Hoe lang is dat geleden, dat haar ex haar heeft bedrogen?" vraag ik aan Ashton. "Een maand of vier, hoezo?" "Zomaar. Nu snap ik waarom ze er nog niet klaar voor is, de herinnering is nog te vers." "Tja Luke, ik ken Dez en ze heeft nu gewoon nog even tijd nodig. Ze belde me nadat het was gebeurt en ze was gebroken, ze wist echt niet meer wat ze moest doen. Ze hield echt van hem en dat vergeet je ook niet zomaar. Ik weet dat ze je graag ziet Luke dat zie ik gewoon aan de manier waarop ze naar je kijkt maar je zal haar tijd moeten geven en haar niet mogen pushen." zegt Ashton. "Ik zal haar alle tijd geven die ze nodig heeft." zeg ik.

Ons gesprek wordt onderbroken door een deur die open gaat. Destiny komt de kamer binnen, prachtig zoals altijd, met slaperig kijkende, ietwat rode ogen en een klein glimlachje. "Ben ik echt in slaap gevallen tijdens onze date?" "Ja", zeg ik. "Ik schaam me dood, het spijt me echt.", zegt ze, en ik zie inderdaad het schaamrood op haar wangen staan. "Ik vind het niet erg." Ze zucht opgelucht. "Oef", zegt ze. En dan: "ik denk dat ik maar weer ga slapen. Zouden jullie ook beter doen." En ze vertrekt weer naar haar bed.

"Ze heeft gelijk, we zouden beter in ons bed kruipen, het is al laat. Ik ga alleszins toch gaan slapen." En dat doe ik. Als ik mijn bed lig denk aan wat er allemaal gebeurd is vandaag. De goede dingen, en de slechte dingen. Ik denk weer aan Dez haar gezicht drie seconden voor ze wegliep. En met dat beeld voor ogen val ik in slaap.

_________________________________________________________

Heey people!

juij eindelijk weer een hoofdstuk!!!!!! EN... niet zomaar een hoofdstuk... nee want dit is
TROMGEROFFEL.....................................

HET EERSTE HOOFDSTUK VAN (L)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (met hier en daar een beetje hulp van mij) ;)
Ik ben trots op je klein (ookal ben je groter dan mij, ik blijf nog altijd ouder!!) nichtje van me!!!!!

Wauw ben ik de enige da vindt dat L veel beter schrijft dan ik?? Zelfs mijn leerkracht nederlands zegt dat ik totaal ni goe schrijf!! ach ja mijn leerkracht nederlands is ook wat wij  noemen een echte teef...

en nu moeten jullie speciaal voor L heel erg veel VOTEN EN COMMENTEN!!!

heel veel liefs

Len A