On Tour ft 5sos

Hoofdstuk 20

POV Destiny

"Je ziet er prachtig uit"; zegt Luke als we gaan zitten.

"Dankje", antwoord ik. "Ik mocht het van Lou lenen;" Luke kijkt me met een domme blik in zijn ogen aan.

"Leen je die schoonheid van Lou?" Ik lach.

"Nee, ik bedoel het kleedje", zeg ik. "Hoe zou ik mijn schoonheid moeten lenen van Lou als ik hem al mijn leven heb?"

"Ego", zeg Luke, en hij lacht.

"Jij begon over mijn schoonheid", verdedig ik mezelf. "En trouwens: wie neemt er ook alweer overal waar hij naartoe gaat een haarborstel mee? Was jij dat niet?"

"Oké, daar heb je me", geeft hij, met duidelijk heel veel tegenzin, toe.

Ik begin te juichen, "één punt voor the amazing Dez", maar stop daar al snel mee als ik het hele restaurant naar me zie kijken.

Daardoor moet Luke natuurlijk weer lachen, terwijl ik mijn rode wangen probeer te verbergen door een slokje van mijn cola te nemen. Onhandig als ik ben drink ik te snel te veel en verslik ik me.

"Alles oké, Dez?"

"Jaja", zucht ik, "ik heb me gewoon een beetje verslikt."

"Gelukkig maar. Een dode Dez kunnen we hier niet gebruiken."

Hij glimlacht en ik glimlach en dan word ons eten opgedient. Voor mij een zalm en voor Luke een spaghetti bolognese.

"Dankjewel", mompel ik in de richting van de ober en dan beginnen we te eten. De poorten van de hemel gaan open, ik heb echt nog nooit zoiets lekkers gegeten.

"Dit is echt heel lekker", fluistert Luke tegen mij, alsof het een geheim dat hij alleen met mij en met niemand anders wil delen.

"Dan heb je het mijne nog niet geproefd", fluister ik terug. Ik weet niet waarom ik fluister, waarschijnlijk om de magie van het eten niet in de weg te staan.

"Gerechten vergelijken?", stel ik voor. Als antwoord draait Luke wat spaghetti op zijn vork en houd dan de vork omhoog, op mondhoogte. Ik doe mijn mond open en vrijwel onmiddelijk proef ik de spaghettisaus.

"Niet slecht", zeg ik. "Mijn beurt."

Ik prik een brokje zalm aan mijn vork.

"Wel oké", doet Luke mijn onverschilligheid na, nadat hij van de hemelse zalm heeft gegeten.

"Wel oké? Het is beter dan oké!"

Hij haalt zijn schouders op.

"Ik vind mijn spaghetti nog altijd beter."

"Ieder zijn eigen ding dan", antwoord ik.

Hij lacht, ik weet niet waarom, waarschijnlijk om mijn zoveelste rare gezichtsuidrukking, en we eten en praten. Als het hoofdgerecht op is bestellen we allebei een dessert, en het is heel gezellig.

Op onze wandeling terug naar het hotel slaat Luke een arm om me heen en ik leun tegen zijn borstkas. We hebben eerst rongekeken om zeker te weten dat niemand naar ons kijkt. Dat doen ze, voor zover ik weet, gelukkig niet, maar zeker weet je natuurlijk nooit. Dat word ons de volgende dag nog maar eens duidelijk.

*volgende dag*

We zijn in de krantenwinkel om een krant voor James te kopen. Ik weet niet waarom hij dat niet zelf kan doen, maar Luke en ik vinden het niet erg om eventjes samen, zonder andere mensen, naar buiten te gaan.

Terwijl Luke de krant afrekent zoek ik nog even bij de magazines naar mijn favoriete roddelblad. Ze hebben het niet, ik had niet anders verwacht aangezien het Brits is.

Ik wil me net omdraaien als een helderrode kleur, die precies dezelfde kleur is als Lou's/mijn kleedje, mijn aandacht trekt. Ik kijk eens goed en krijg de schrik van mijn leven.

"Luke?" Hij komt naast me staan met het wisselgeld in zijn handen.

"Ja, Dez? Wat is er?"

"Ik moet nog even iets kopen", antwoord ik.

Hij probeert mij aan te kijken, maar ik ontwijk zijn blik en pak het geld snel het geld uit zijn handen. Ik neem het weekblad waar mijn oog op was gevallen mee naar de kassa en betaal het .

"Hé, waarom doe je zo raar?", vraagt Luke als we het winkeltje uitlopen.

Ik toon hem de voorpagina van het blad dat ik gekocht heb.

"Oei", is het enige wat hij zegt, en dan word ik een beetje boos.

"Inderdaad 'oei', ja. Met 'oei' los je niets op! Wat gaan we nu doen?"

"Hé, sorry, ik wist niet dat je niet met mij gezien worden!" Aan zijn stem te horen en aan zijn ogen te zien wordt Luke langzaamaan ook boos.

"Met jou gezien worden vind ik niet erg , het is het feit dat iedereen nu denkt dat wij een relatie hebben terwijl ik zelf niet eens precies weet wat we hebben! Het is net alsof zij weten dat wij een koppel zijn , nog voordat we het zelf weten!"

En dan, opeens, midden op straat, barst ik in tranen uit.

Al snel voel ik een hand op mijn rug: Luke. Hij wrijft heen en weer over mijn rug, terwijl hij me zachtjes naar voren duwt, zodat we alleszins niet overreden kunnen worden.
Als we op het voetpad staan zegt Luke "sorry, zo bedoelde ik het niet."
"Het spijt mij ook. Ik had niet zo moeten reageren." Dan slaat hij zijn armen om me heen, en ik knuffel hem terug.
"Het komt wel goed. We gaan het aan Paul vertellen en dan gaan we hier samen een oplossing voor bedenken, oké?"

Ik knik en dan lopen we terug naar het hotel.

Daar aangekomen treffen we Ashton en Calum bezorgd pratend aan. Ik weet al meteen wat er aan de hand is.

________________________________________

Heeeeeeeeeeeey alle mensje van deze mooie magische wereld!!!!!!!!!!!!
Nieuw hoofdstukje juij eindelijk!!!!!!!!!! (alle krediet van dit hoofdstuk gaat naar mijn geweldige nicht L!!)

Ja sorry maar ik (A) zat/zit in de examens maar... Dinsdag heb ik mijn laatste examen (Duits) en... Het is bijna vakantie!!!!!!!!!! Juij!!!!!!!!!!!

Vanaf vandaag beloof ik dat ik elk hoofdstuk aan iemand ga opdragen dus wil je dat het aan jou wordt opgedragen?? Doe dan iets speciaals wat onze aandacht trekt!!

Dit hoofdstuk wordt opgedragen aan... @musicfreak_lea
Omdat ze op elk hoofdstuk heeft gevote (ik weet dat er nog veel zijn dat op elk hoofdstuk hebben gevote maar deze persoon is het meest recent vandaar!!)

Het is bijna kerst!!! Juij!! Ik hou van kerstmis!! Ik vind het geweldig om onder een dekentje met een lekker warme chocolademelk naar een kerstfilm te kijken. Met de lichtjes van de kerstboom en het haardvuur op de achtergrond gewoon geweldig!!
Wat is jullie lievelings kerstfilm??

VOTE
COMMENT
FOLLOW

Heel veel groetjes
!!! L EN A !!!