Bir anda saçınım üstünde el hissettim. Sıcaktı,sımsıcak.
÷ Daphne hadi kalk artık sana bir sürprizim var.
- Ne? Sürprizlere bayılıyorum.
÷ Bunu biliyorum dedi babam Tony Stark.
÷Hadi çabuk giyin seni aşağıda bekliyor olacağım. dedi ve kapımı kapatıp gitti.
Hemen kalkıp yatağımı yaptım ve hızla üstüme siyah yarım bir T-shirt ve yırtık bir kot şort giydim. Ve aşağı indim.
- Nasıl olmuşum?
÷ Harikasın ama sanki şort biraz kısa mı kalmış?
- Of baba!
÷Tamam, tamam. Hadi çıkalım.
Arabaya bindik ve Happy bizi Tony Kulesi'ne götürdü.
- Baba senin iş yerinde ne işimiz var?
÷ Göreceksin.
İçeri girdik ve karşımızda tüm Avengers ekibi duruyordu. Harika gözüküyorlardı. Hepsini teker teker inceledim ve gözüme yeni biri takıldı. Çok ama çok yeni biri. Ve çok tatlı biri. Bakışlarımı ondan alamadım. O da bana bakıyordu. Yüzünde küçük bir gülümseme belirdi. Hayranlıkla ona bakıyordum gözümü ayırmadan. Babam bu durumu fark etmiş olacakki beni dürtmeye başladı.
÷Daphne sana sesleniyorum duymuyor musun?
- Ah evet dalmışım uzun zamandır Avengers ekibini görmeyince ne de olsa özlüyor insan.
÷ Özlediğini düşünerek seni buraya getirdim. Ayrıca aramıza yeni katılan genç bir üyemiz var.
Yeni kişiyi göstererek "İşte Spider-man" dedi.
+Merhaba. dedi ve gülümsedi. Gülümsemesi çok tatlıydı.
- Merhaba. dedim kısık bir sesle. Niye böyleydim ben. Kendimi toparlamam lazımdı. Neyse ki babam hemen araya girdi.
÷ Peter seninle aynı okula gidecek ve aynı sınıfta olacaksınız. Yeni olacağı için ona yardımcı olursun diye düşünüyorum.
- Elbette.
÷ Peki o zaman benim önemli bir telefon görüşmem var sen istediğin gibi takıl.
- Görüşürüz.
Demek adı Peterdı. Çok güzel bir adı vardı. Ayrıca benimle aynı yaşta. Neyse ne diyorum ben. Natasha hızlı bir şekilde yanıma geldi.
N: Galiba birileri aşık oluyor.
- Ne, kim?
N: Sen işte.
- Ne, yok artık. Kime?
N: Peter Parkera.
Öksürmeye başladım. Ama o nasıl bir öksürük tükürüğümü yuttum.
Natasha iyi misin diye bağırıyor, herkes etrafımda toplanmış bana bakıyorlardı. Sonra birinin bana su içirdiğini fark ettim. Ve gerçekten öksürüğüm geçti.
+ İyi misin? Biraz fazla öksürdün de.
- Aav evet iyiyim yardımların için teşekkürler.
+İyisin değil mi?
- Evet gerçekten.
Natasha ile göz göze geldik ve bana gülmeye başladı. Hemen kafamı çevirdim.
S: Neyse hadi kızı yalnız bırakalım.
Yaşa sen Steve!
Ve bir anda herkes gitti. Natasha dışında.
N: Ben sana demiştim.
- Ya hayır yok öyle bir şey.
N: Bu arada o da seni seviyor. Senin hayatını kurtardı. Sevmese kurtarmazdı.
÷ Ne konuşuyorsunuz siz fısır fısır?
Gelen babamdı.
- Hiç. Kız muhabbetleri sen anlamazsın.
Natasha güldü.
÷ İyi tamam ben gideyim o zaman siz konuşmanıza devam edin.
- İyi ki duymadı. dedim
N: Neyse seninki geliyor ben gideyim.
- Ne! Dur hayır.
Dedi ve gitti.
Of Natasha diye geçirdim içimden.
Peter yanıma geldi ve;
+ Merhaba şey ....
Ağzında geveledi söyleyeceği şeyi!
- Evet?
+ Iııı ben okul nasıl diye soracaktım. Yani insanlar nasıl? Öğretmenler filan
- Harikalar.
+ Tamam o zaman süper.
- Evet.
Bu nasıl bir konuşmaydı bildiğiniz konuşamıyordum.
+ Biraz gezinmek ister misin?
- Harika olur!
Dışarı çıktık.
+ Senin bir gücün var mı?
- Maalesef yok. Ama gücüm olmadan da çok güçlüyüm. En azından kendimi koruyabiliyorum.
+Güzel.
- Peki senin örümcek yeteneklerin ne göster bakalım kendini.
Bana elini uzattı. Tuttum. Sıcacıktı. Bir anda beni kendine çekti ve kucağına aldı.
+Şey... bacaklarını sarman lazım. Yani düşmemen için.
- Peki.
Bacaklarını onun bacaklarına sardım.
+ Hazır mısın?
- Evet! diye bağırdım
Ağını kulenin çatısına attı ve bir anda yukarı doğru uçtuk. Çok güzeldi. Hayatımın en güzel anıydı. Çatıya ulaştığımızda " Nasıldı?" diye sordu.
- Harikaydı. Bunu kesinikle daha sık yapmalıyız. dedim
Güldü.
+ İstediğin zaman söylemen yeterli.
Bir anda yaklaştığını fark ettim. Ben de yaklaştım. Nefes alış verişini boynumda hissedebiliyordum. Telefonum çaldı ve bütün o güzellik bozuldu. Özür diliyerek telefonu açtım arayan babamdı.
÷ Daphne neredesin? Her tarafta seni arıyorum aynı zamanda birsürü güvenlikte.
Çatıda olduğumu tabii ki söyleyemezdim.
- Tuvaletteydim. Şimdi arabaya gelirim. Görüşürüz.
Kapattım ve bu an berbat oldu.
- Peter benim gitmem lazım her şey için teşekkürler. Pazartesi okulun ilk gününde görüşürüz.
+ Hoşçakal.
+Seni aşağı bırakmamı ister misin?
- Aslında çok ama çok iyi olur.
+ Atla o zaman.
Kucağına çıktım ve aşağı indik.
Tekrar vedalaştıktan sonra arabanın yanına gittim. Arabada babam beni bekliyordu önde de Happy vardı.
÷Sonunda gelebildin. Tuvalette bu kadar uzun ne yaptın acaba?
- Tuvalette ne yapılıyorsa onu.
÷ Happy sür şu arabayı.
Hızla yol aldık.
İlk bölümü nasıl beğendiniz? Umarım hoşunuza gider. Ve umarım okunma sayısı çok olur. Sizi seviyorum❤❤
