Peter Parker İle Hayal Et

36. BÖLÜM

Merakla Ethan'ın gerçekte kim olduğunu merak ediyordum. Derisini soydu ve bana baktı. Ben onun kim olduğunu bilmiyordum. Orta yaşlı bir adam vardı. Natasha cebinden silahını çıkartıp Ethan'a doğrulttu.
N: Git burdan. Hemen!
E: Daha eğlence yeni başlıyor Natasha.
÷ Çıkın burdan!
E: Çıkmazsam ne olur Tony?
Babam gözlüğüne dokundu. Ve üzerinde zırh oluştu. Tüm ekip hazır bir şekilde bekliyordu. Ben ortada öylece duruyordum çünkü kostümüm odamdaydı. Peter ise ağ atıcılarını çıkartmıştı. Steve kalkanını ne ara almıştı?
E: Demek sert oynuyoruz. Peki,siz istediniz. Silahını çıkarıp annemi hedef aldı.
E: Bir şey yaparsanız öldürürüm!
Annem korkuyla bana bakıyordu. Bir şey yap gibisinden. Ama ben ne yapacağımı bilmiyordum.
- Ethan amacın ne? Ne istiyorsun bizden?
E: Sadece intikam.
- Ne? Baba neyden bahsediyor?
E: Söylesene Tony. Eşimi nasıl öldürdüğünü.
÷ Onu ben öldürmedim! O bir kazaydı.
- Neyden bahsediyorsunuz?
E: Çok uzun zaman önce baban benim eşimi öldürdü. Eşim, babanla iş görüşmesine gitmişti. Sonra orda bir patlama oldu ve baban eşimi kurtarmadan kaçtı.
Ve buraya kadar. Madem  sen benim mutluluğumu aldın ben de seninkini alacağım.
Silahını bana doğrulttu tam basacakken bir ses duyuldu. Silah sesi. Ethan yerde kanlar içinde yatıyordu. Luke ise silah tutuyordu. Onu Luke öldürmüştü!
Şok içinde ona bakıyordum.
L: Rica ederim.
Bunu söyleyip gitti. Wanda annemin yanına gidip onu çözdü.
S: Teşekkür ederim.
S: Şey ben gitsem iyi olacak. Görüşürüz.
- Tabii kaç zaten. Hep yaptığın gibi. Benden neden bu kadar nefret ediyorsun?
S: Senden nefret etmiyorum Daphne. Seni çok seviyorum. Ama ben buna hazır değilim. Kötü bir anne olmak istemiyorum.
- Zaten hayatımda olmayarak kötü bir anne oldun!
S: O zaman alışmışsındır. Benim yokluğum bir şey değiştirmeyecektir.
- Sen gördüğüm en kötü insansın. Defol git! Bir daha buraya adımını atma.
Gerçekten gitmişti. Babam gelip sarıldı.
🕷🕷🕷🕷🕷🕷
Dışarı çıktım. Hayatım bir anda çok garip bir hale gelmişti. Ormana gittim. Ve çığlık atmaya başladım. Bir yandan da ağlıyordum. Sonra sesler duymaya başladım. Layla, Cameron ve Ned vardı. Onları gördüğüm için mutlu olmuştum.
L: Kimse yok burda. Kim çığlık attı?
- Beni görmüyor musun?
L: Siz mi dediniz onu?
N: Hayır.
- Layla!
L: Delirmiyorum değil mi?
C: Ben de sesleri duyuyorum.
Ciddi anlamda beni görmüyorlardı. Sadece duyuyorlardı. Bu çok garipti. Hemen kuleye gittim.
- Baba!
÷ Efendim?
- Beni görüyor musun?
÷ Daphne yanımda değilsin nasıl göreyim seni?
- Baba yanındayım.
÷ Ne?
- Ben galiba görünmez oldum.
÷ Sen ciddi misin?
- Baba bir şey yap!
÷ Tamam gel hemen laboratuvara inelim. Bruce çabuk gel!
🕷🕷🕷🕷🕷🕷
÷ Daphne senin görünmezlik gücün var!
- Ne!
÷ Evet.
- Peki bunu nasıl kontrol edeceğim?
÷ Bilmiyorum daha ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyorum.
- Şuan görünüyor muyum?
B: Hayır. Nasıl bu hale geldin?
- Bilmiyorum en son çığlık attım.
B: Çığlık at.
Çığlık attım.
- Oldu mu?
÷ Hayır.
- Sonsuza kadar böyle mi kalacağım?
B: Hayır tabii ki bir yolunu bulacağız. Merak etme. Bunu kontrol etmeyi öğrenmen gerekiyor. Eski haline dönmeyi düşün.
Düşünüyordum ve beynim patlayacak gibi oluyordu. Canım yanıyordu.
÷ Oldu! Görünüyorsun.
- Bu çok değişikti.
B: Evet.
÷ Görünmek istediğinde görünüyorsun. Düşünmen yeterli.
Görünmez olmayı düşündüm.
- Beni görüyor musunuz?
B: Hayır.
- Kontrol edebiliyorum.
÷ Aferim benim kızıma.
Tekrar görünür olup babama sarıldım.
÷ Bunları yaşadığın için üzgünüm. Ben çok özür dilerim.
- Baba seni çok seviyorum. Ve özür dilemene gerek yok. Bunu benim için yaptığını biliyorum.
🕷🕷🕷🕷🕷🕷
Odamda görünmezlik gücümle eğlenirken Peter geldi.
+ Demek görünmez olabiliyorsun?
- Evet Peter inanabiliyor musun? Çok değişik bir his.
+ Yapsana.
Görünmez olmayı düşündüm.
+ Gerçekten şuan yoksun. Bu çok havalı!
Görünür oldum.
- Senin gibi.
İyice ona yaklaştım. O da bana yaklaştı. Tam beni öpecekken bağırdım.
- Hadi aşağı inelim!
+ Hadi ama!
Onu çekiştirerek aşağı indirdim.
- Baba madem görünmezlik gücüm var o zaman artık bütün görevlere gelebilirim. Değil mi?
Bıkkınlıkla konuştu.
÷ Evet, evet.
- Yeey! Ve kostümümün değişmesini istiyorum. O kostümü beğenmedim.
÷ Biraz daha kibar olabilirdin.
- Kusura bakma. Değiştireceksin değil mi?
÷ Bakarız.
Klasik babamın sözüydü.
- Çok heyecanlıyım. 
Herkes gülmeye başladı.
N: Peki adın ne olacak?
- Lady Invisible.
T: Güzelmiş.
- Sağ ol Thor.
🕷🕷🕷🕷🕷🕷
( Ertesi Gün)
Üstüme güzel bir elbise giyip Peter'ın odasına gittim.
👇

(Şapka yok)
- Peter!
+ Efendim güzelim?
- Çabuk hazırlan dışarı çıkıyoruz.
+ Neden, ne oluyor?
- Soru sorma hadi!
Odasından çıkıp beklemeye başladım. Kısa bir süre sonra geldi.
- Hadi çabuk!
Elinden tutup onu çekiştirmeye başladım.
+ Daphne yağmur yağıyor. Hasta olacaksın. Niye bu kadar ince elbise giydin?
- Sana soru sorma dedim. Hadi!
Etrafta delice koşuyorduk. Yağmur delicesine yağıyordu.
+ Nereye gidiyoruz? Bari onu söyle.
- Tamam dur.
Kimsenin olmadığı bir yere gelmiştik. İkimiz de sırılsıklam olmuştuk. Bana korkuyla bakıyordu. Hızla onu kendime çekip dudaklarına yapıştım. Dışarıdan nasıl görünüyorduk bilmiyorum ama aşırı mutluydum. Çok ama çok uzun süre öpüştük. İlk defa bu kadar uzun öpüşmüştük. O an benden mutlusu olamazdı. Sonra ayrıldık.
+ Bu ne içindi?
- Seni öpmem için neden mi olması lazım?
+ Hayır ama hiç böyle uzun öpmemiştin.
- Kendime bir söz vermiştim. Yağmurun altında sevgilimle delicesine vakit geçirecektim.
+ O zaman şimdi ne yapıyoruz?
Yere yattım.
+ Napıyorsun?
- Sen de gel.
Peter da yanıma yattı.
- Şimdi böyle duracağız.
+ Bir önceki daha güzeldi.
- İstersen tekrarlayabiliriz.
+ Olur.
🕷🕷🕷🕷🕷🕷
- Şimdi dans edeceğiz.
Beni yavaşça kendine çekip kollarını belime sardı.  Yağmurda süzülüyorduk.
👇

- Hayatımdaki en güzel andı. Çok teşekkür ederim. Seni çok seviyorum.
+ Ben de seni çok seviyorum. Asla ayrılmayalım.
Sonra sarıldık.
- Hadi eve gidelim.
+ Bir dakika.  Ben de kendime söz vermiştim. Sevgilimi kucağımda taşıyacaktım. 
Sonra beni kucağına aldı.

Pek içime sinmedi ama olsun. Fikirlerinizi bekliyorum. Yeni bölümde görüşmek üzere. Sizi seviyorum.❤️❤️