-Birkaç yıl sonra-
Her şey eski haline dönmüştü hatta Natasha hamileydi! Daha yeni bir haberdi. Bunu ilk öğrendiğim an mutluluktan yanlışlıkla görünmez olmuştum ve 1 hafta boyunca öyle kalmıştım. Natasha hamile olduğu için bütün ilgi ondaydı. Steve ile ilişkilerini çok tatlı buluyordum ve ileride Peter ile öyle bir ilişkimizin olmasını istiyordum.
Şu an Peter duştaydı ben de onun yatağında yatıp dergimi okuyordum. Sayfayı çevirdiğimde Peter'ın telefonuna mesaj geldi. Yavaşça dergiyi bir kenara bırakıp Peter'ın telefonunu elime aldım. Onun özeli olduğunu biliyordum ama Peter'a kolay kolay mesaj gelmezdi. O yüzden doğal olarak merak etmiştim.
Mesajın Mj'den olduğunu görünce merakım biraz daha azaldı ama mesajı okuduğumda gözlerim sonuna kadar açıldı.
"Seni bekliyorum. Nerede kaldın?"
Mesajı anlamamıştım. Mj ile Peter ne zamandan beri benden habersiz buluşuyordu? Hızla kilidini ezbere bildiğim telefonu açtım ve mesajlara bastım.
Tam okuyacağım sırada Peter'ın sesini duydum.
"Benim telefonumla ne yapıyorsun?!" Diye yüksek bir sesle konuştu Peter.
İtiraf etmeliyim ki sesinden biraz korkmuştum. İlk defa bu kadar gür bir sesle konuşmuştu.
"Bir şey yapmıyorum. Sadece saate baktım. Neden bu kadar sinirlendin ki? Bir şey mi saklıyorsun?" Dedim sinirle.
"Saçmalama Daphne! Ver şu telefonu bana." Dedi Peter ve hızla elimden telefonu aldı. Bana sinirle bakarken gözlerim istemsizce vücuduna kaymıştı. Altında sadece havlu vardı ve karın kasları harika görünüyordu. Ne düşünüyordum ben?! Hızla kendine geldim ve sinirle ona bakmayı sürdürdüm.
"Benden bir şey saklıyorsun Peter!" Diye bağırdım.
"Bir şey saklamıyorum Daphne. Şimdi lütfen çıkar mısın? Üstümü giyeceğim."
"Madem bir şey saklamıyorsun telefonunu ver!"
"Çık dışarı!" Diye bana bağırdı.
Gözlerim doldu. Çok uzun zamandır bu kadar büyük bir kavga etmemiştik.
"Pete-
"Çık dışarı dedim!" Diye kükredi Peter.
Sinirle onun yüzüne bakıp eşyalarımı topladım ve kapıyı çarpıp çıktım. Peter bir şey çeviriyordu ve ben bunu bulacaktım. Benden sakladığı bir şey vardı. Ve işin işinde Mj'de vardı. Hızla kuleye geldim ve babamla karşılaştım.
"Ooo kimle gelmiş böyle!" Dedi babam ve bana sarıldı.
Zoraki de olsa gülümsemeye çalıştım ve sarılmasına karşılık verdim.
"Hey, sen iyi misin?" Dedi babam ve yüzümü ellerinin arasına aldı.
"İ-iyiyim. Sadece biraz yorgunum. Okul falan." Diye geçiştirmeye çalıştım.
"Daphne yaz tatilindesin. Ne okulu?" Dedi babam.
Babama daha ortada kesin bir şey yokken anlatmak istemiyordum çünkü her şeyi çok büyütüyordu.
"Aaa bak Natasha! Natasha anne olmaya hazır mısın?" Dedim ve babamın yanından ayrılarak Natasha'nın kolundan tutup odama çıkardım ve her şeyi ona anlattım. O benim en yakın arkadaşım gibiydi. Hatta daha da fazlasıydı.
"Sana yakın davranıyor mu?" Dedi Natasha.
Bu dediği ile düşünmeye başladım. Şu sıralar derslere odaklanmıştım ve gerçekten Peter ile hiç zaman geçirmiyorduk.
"Sanırım hayır. Natasha bana çok soğuk davranıyor! Hiç eskisi gibi değiliz. Ama sorun bende. Ben onunla hiç ilgilenmedim. Üniversite için-
"Senin bir suçun yok hayatım. Tabii ki derslerine odaklanacaksın. Hayatının çok önemli bir dönemindesin. Peter'a zaman ayıramaman çok normal. Peter'ın dersleri nasıl?"
"Önceki senelere göre çok düştü. Artık okul birincisi değil. Ortalarda." Dedim.
"Peter'ın hayatında bir şeyler olmuş ve senden saklıyor. Seni üzmek istemem Daphne ama o... seni aldatıyor olabilir." Dedi Natasha gayet normal bir şekilde.
Duyduğum cümle ile şok olmuştum. Beni aldatıyor olabilir mi? Gerçekten beni aldatma ihtimali var mıydı yani? Her şey bu kadar kolay mıydı? Sadece bir sene derslere ağırlık verdim diye beni bırakmış mıydı yani?
