Obsessed

Chapter 2

Her POV

It's already 8:00 am in the morning at ready na akong pumunta sa Company na pag aaplyan ko.

Nakasuot lang ako ng Fitted jeans at simpleng blouse lang na binili ni Annie kahapon.Naglagay rin ako ng pulbo pero konti lang dahil natural ng makinis at maputi ang balat ko.Syempre hindi rin mawawala yung liptint pero onti lang rin dahil natural ng pinkish ang lips ko.

———————————————
Nakaharap na ako dito sa napakalaking building at medyo natagalan akong nakarating dito dahil medyo traffic kasi kanina kaya matagal-tagal din ang byahe.

Nakaupo lang akong naghihintay dito.Kinakabahan nga ako dahil lahat ng lumalabas galing sa Office ng pagaaplyan ko ay umiiyak.Jusko sana naman matanggap ako.

Nagdasal na lang ako at nagulat ako ng ako na daw ang susunod.

Relax Krystal,kaya mo yan ikaw pa.Sabi ko sa utak ko.

Nanginginig kong binuksan ang pintuan ng office.

Bumungad sakin ang prenteng naka-upo na lalake pero nakatalikod ito sakin dahil nakaharap sya sa sobrang laking bintana.

Medyo pamilyar yung likod nya.

And the scent.Kahit medyo malayo sya sakin,naamoy ko yung mamahaling pabango nya.

I cleared my throat.

Imposible.Hindi ikaw yan.Please please tell me you're not him.I said in my mind.

"U-uhm good m-morning po sir" nauutal kong sabi.

Humarap ito sakin.

Nanlamig ako.Hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko.

Is this real?

Is this really him?

No.. noo please

Am i dreaming? I pinch my self and realized this is really real.Kaharap ko talaga sya.The man i love is in front of me.

My heart is beating so fast.Parang naririnig ko na yung tibok na puso ko sa sobrang bilis at lakas nito.

Grabe,ilang taon na ang nakalipas at ganto pa rin ang epekto nya sakin.

Ang laki ng pinagbago nya.Pero di mawawala dun ang kagwapuhan nya.Dati halos magkatangkad lang kami tapos ngayon hanggang balikat nya nalang ako.

Medyo halata ata ang pagkakatitig ko sa malaking nyang katawan kaya binalik ko nalang ang tingin ko sakanya at nagulat dahil pinagmamasdan nya rin ako.

When i look at his eyes,all i can see is pure lust...
Wala akong nakitang pag mamahal.Parang wala nalang ako ngayon sa kanya.Ng titigan nya ako parang isa lamang akong stranger.

My heart is breaking into pieces.

Nagpapatawa ka ba Krystal?Kasalanan mo rin naman to.Sabi ko sa isip ko.

Wala ni isang nagsalita samin.The tension in this room is too strong.Ang init kahit naka aircon.

Aalis na sana ako dahil mali ito.Hindi ako pwedeng making sekretarya nya.Papahirapin ko lang ang sarili ko.
At hindi ko ata kaya na makasama sya iisang lugar.Hindi ko kakayanin.

Hawak ko na yung doorknob,

Ng bigla syang magsalita.

"Where do you think your going?" he said with his strict and husky voice.

God,i miss his voice.

But then i didn't answer him.Hindi ko sya liningon.

Dahil pag ginawa ko yun,hindi ko na siguro mapipigilan yung sarili kong yakapin sya ng mahigpit.

"Krystal" damn that deep baritone voice.

Nagulat nalamang ako ng maramdaman ko ang mainit nyang paghinga sa leeg ko.

"Krystal" pag-uulit nya sa pangalan ko.

"I'm leaving,i shoudn't be here with you."pinilit ko ang sarili kong di mautal dahil gusto kong ipamukha na matapang ako kahit alam kong sa sarili ko hindi.Lalo na pagdating sa kanya,nanghihina ako.I feel weak when it comes to him.

He suddenly hold my wrist tightly making me scream in pain.

"D—denver ahh,ano ba nasasaktan ako,bitawan mo nga ako!" I hissed.

"No.You're not going anywhere,you still haven't received your pinushment after all you did to me right?" he demand.

Patuloy akong nagpupumiglas sa pagkakahawak nya sa kamay ko ng bigla nya akong halikan sa leeg.

"S—stop it please" i feel my knees weaken.

Kailangan ko ng makaalis dito.Nadadala nanaman ako sa mga halik nya.

Gamit ang takong ng suot ko,inipon ko lahat ng lakas ko at saka ko inapakan yung paa nya.

"Fuck!" He cursed.

Nabitawan nya ako at hindi ko na sinayang ang pagkakataon kong lumabas at tumakbo palayo sa kanya.

I ran as fast as i can.

I'm sorry baby,i know i don't want to leave you but i'm doing this for you,for us.