Obsessed

Chapter 10

happy 10k ily!!

                   ~~~~~~~~~~~~~~

Kasalukuyan akong nasa nanonood ng news ng makarinig ako ng tunog ng sasakyan na naggagaling sa labas.Agad akong napabangon.

Si Denver na kaya 'yon?

Hindi nga ako nagkakamali.Ioopen ko sana ang gate ng nakapasok na pala agad si Denver at nakabukas na pala ang gate.

Sino iyong nagbukas? Base sa nakita ko parang Automatic ata 'tong nag-open.

"Bat ngayon ka lang?" mahinahon kong tanong pero para lamang akong hangin dito dahil hindi nya ako sinagot,nilampasan nya lang ako dere-deretso lamang pumasok sa bahay.

Badtrip ata.

Balak ko sana syang kausapin ngayon.Magpapaalam lang ako para maghanap ng trabaho kahit na sabi nya na sya na ang magbabayad sa lahat ng kailangan ko.Pero hindi ko tatanggapin 'iyon.Hindi sa lahat ng pagkakataon sa kanya ko lahat iaasa.Pano na lang kung bigla nya akong iwan?Edi walang wala na ako.

Nadatnan ko sya sa kwarto na walang pang-itaas na damit naka-bukas naman ang pintuan kaya pumasok na ako.

Napanganga naman ako sa 6 packs abs nya at sa matitipuno nyang dibdib.Iniwas ko agad ang tingin ko bago pa nito mahalata na pinagnanaasan ko sya.Ang aga aga naman kasi tapos nakatopless pa ito.

Agad syang napabalikwas ng tingin sa akin ng mapansin nya ako.

"What do you need?"

"Uhm Denver lalabas sana ako para—-" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng bigla syang magsalita.

"And where the fuck are you going?" madiing sabi nito habang naglalagay ng t-shirt.

"Hahanap lang sana ng trabaho—" and again pinutol nanaman nya.

"I've already told you that you don't need to find a job.I will pay all your needs.Bags shoes or whatever you want basta hindi ka aalis at dito ka lang sa puder ko and also i don't want you out of my sight." aniya habang tinatanggal ang mamahaling relo.

What? Is he impossible? Hindi pera ang or mga accessories ang gusto ko.Ang gusto ay malibangan ang koboringan dito.Sayang ang oras,kung ano man ang gusto mong gawin sa buhay ay dapat gawin mo na because you only leave once at isa pa this past few days, ni-isang tao wala akong nakausap bukod sakanya na minsan ko lang rin naman makausap.

Ano naman ang gagawin ko dito sa mansyon na ito? Hindi naman ako papayag na makulong ako dito sa buong buhay ko.

"Hindi naman kailangan lahat iaasa ko sayo.I want to be responsible for my own.Kaya ko namang buhayin ang sarili ko Denver.At ano naman ang gagawin ko dito pag nasa trabaho ka?Kausapin yung mga lamok dito? Wala akong kasama dito Denver.Mababaliw ako sa kaboringan dito!" depensa ko.

Nakatingin lamang sya sakin with those deep cold eyes.

"Kung iniisip mo mang-tatakas ako,hindi Denver.Kung aalis ako san naman ako tutuloy?Baka naman hindi mo naalala na binili mo iyong apartment na tinitirhan ko at pinabakbak? Please Denver,eto lang ang hinihiling ko,just please let me!" bulalas ko.

Mga ilang minuto pa bago sya nagsalita.

"Fine." he said at napalaki naman ang mata ko dun.

"But when you already found a job,i will be the one who will fetch you from your work and make sure that the job that you should be applying doesn't have any man,Got it?"

Napanganga naman ako dun sa sinabi nya.That's impossible! San naman ako makakahanap ng trabaho na walang ni-isang lalake! God he is insane!!

"Pero—"

"No buts Krystal.Or else i will not allow you to find a job." aniya at iniwan akong nakatunganga sa kwarto.

                ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bes!Okay ka lang ba?! Sinasaktan ka ba ng gagong yun?! Ha! Sabihin mo sakin! Pupuntahan kita jan!" napalayo ko naman ang telepeno sa tenga dahil sa lakas ng sigaw nya.

"Ano ka ba,okay lang ako 'rito ano at pwede ba hinaan mo naman boses mo kahit papano ang sakit sa tenga eh." reklamo ko.

Naikwento ko kasi kay Anna lahat ng pinagdaanan ko this past few days.Sa pag apply ko ng trabaho hanggang sa away namin kanina.At syempre over-protective tong kaibigan ko kaya kung maka-react wagas.

"Krystal naman kasi eh! Bakit ka naman pumayag na tumira jan!"

"Hindi ako pumayag okay? Nagpumilit sya hanggang sa wala na akong magawa.Remember? He's Denver Sullivan,he can do everything." depensa ko.

"Argh! Fine! Basta tatandaan mo,if you need anything just call me,okay?" sabi nya na ikinatunaw naman ng puso ko.Mabuti nalang talaga at nakahanap ako ng kaibigan na tulad nya.I don't have anything,tanging si Anna nalang talaga ang nasa tabi ko at laking pasasalamat ko talaga sa Diyos at binigay nya sakin ang isang Anna Villaflor.

"Free ka ba mamaya? Samahan mo naman sana ako maghanap ng trabaho—" agad akong napatayo sa gulat ng bumukas ang pinto ng napakalakas.

Andito kasi ako sa kwarto.Kanina ay magbibihis na sana ako ng maalala ko si Anna.Tinawagan ko sya at kwinento ang lahat.

"Who are you talking to?"

"Si A-Anna lang,kaibigan ko." nauutal ko namang sagot.

"Give me that damn phone,NOW." utos nya at sinunod ko naman.Tinignan nya ang screen at napagtanto na si Anna talaga yung kausap ko.

Tinapon nya iyong cellphone ko sa kama.

"Denver kung masira lang—" bakit ang hilig ni Denver na di ako patapusin mag salita?

"Get ready. Your work will begin tomorrow." aniya na kinagulat ko naman.

"What? Totoo? May trabaho na ako?" sabi ko habang may malapad na ngiti.

"Yes and don't smile you look like an idiot." agad naman nawala ang ngiti ko sa sinabi nya.Grabe naman 'to minsan na nga lang ako sumaya eh!