Ege hayatımın aşkı odasında bi kenara sinmiş ağlıyordu. Off. Hemen odasının olduğu cama gittim. Birinci katta olduğu için girmek kolay olacak. Açtım camı girdimiçeri. Hemen koştum Ege nin yanına. Sarıldım ona sımsıkı..
-Ege noldu sanaböyle neden ağlıyorsun?
-Ceylin anlatmak istemiyorum lütfen soru sorma bana.
-Ya sen ne diyosun ne demek anlatmak istemiyorum.
-Ceylinlütfen git beni böyle görmeni istemiyorum.
-Canım benim bak noldu anlat dedim ve gözlerimde tutamadigim gözyaşlarım akmaya başladı.
-Ağlama güzelim. Lütfen dedi ve elleriyle gözyaşlarımı sildi. Sonra sarıldı bana. O ağladıkca ben ağladım. En sonunda
-Eehh yeter bu kadar ağlamak sen niye geldin anlat bakalım dedi Ege.
-Ege.. Annem yani Hilal Çağlayan benim annem değilmiş. DediM. Ege bana anlamsız bir ifadeyle baktı.
-Ne demek annem değilmiş.
-Annemdeğil demek işte. Benim Annem ben doğarken ölmüş. Derken ağlamaya başladım.
-Şshh... Sakin ol güzelim. Üzülme baban var senin bak ölmemiş ise buldu seni gideceksin zaten onun yanına.dedi.
-Sende geleceksin Ege.
-Hayır Ceylin ben gelemem olmaz yani yapamam bunu lütfen ısrar etme.
-Peki Ege sen bilirsin yani tamam sen burda mutlu mutlu yaşa ben neyse yaa.. dedim. Dakikalardır tuttuğum gözyaşlarım akmaya başladı.Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Hemen babamın yanına gittim. Berline bilet almasını söyledim. Valizimi hazırladım. Yanıma Egenin tişörtlerinden aldım bir tane. Özlediğim zaman kokusunu içime çekeyim diye. Ben aslında üzülmek nedir bilmezdim ama suan acının ta kendisini yaşıyorum. Babam bana araba almışt. Daha ehliyetim yok ama bişe olmaz yani. Anahtarlarımı bulup hemen garaja bindim. Bindim arabaya. Köklendim gaza. Ağlıyordum hemde deli gibi. Önce radyoyu açtım. Beni rahatlatacak bir şarkı çıktı karşıma Bora Duran Yan Yana..
Anladım bu acılar bana yokluğundan emanet
Yandım aşkın yolunda yandım ne olur yardım et
Sevdikçe üzülürsün dediler kimseyi dinlemedim
Yalnızlığın dibini gördüm orada demlendim
Çözdüm olmuyor acısı dinmiyor
Çok yoruldum yüzün uyutmuyor
Sana kavuşsam tutabilirsem
Hiç bırakmam ellerinden
Kalbimde derin yaralar var
İçinde kaybolduğum anılar
Benim sana herkesten çok ihtiyacım var anla
Bir ışık yak bu dipsiz kuyudan beni kurtarsana
Kimsenin yeri dolmaz herkes tek bu dünyada
Gel ne varsa razıyım yeter ki yürüyelim yan yana
Sevdikçe üzülürsün dediler kimseyi dinlemedim
Yalnızlığın dibini gördüm orada demlendim
Çözdüm olmuyor acısı dinmiyor
Çok yoruldum yüzün uyutmuyor
Sana kavuşsam tutabilirsem
Hiç bırakmam ellerinden
Kalbimde derin yaralar var
İçinde kaybolduğum anılar
