KİTABIM DA: Hogwarts

16: EVLİ EVİNE KÖYLÜ KÖYÜNE (SEZON FİNALİ)

Hayriyeye döndük. İlk birşey anlamadı. Sonra ümit, hayriyenin kafasını kapağa sokunca anladı.
Yılanlar ebelemece oynadıktan sonra KAPAK açıldı. İçeri süzüldük yavaşça.
Yerler de su birikintileri var.
Sağ ve sol da yılan heykelleri var.
Ellerimi açıp dua etmeye başladım.

Melek

"Allahım acılı bir ölüm istemiyorum lütfen. "

Ümit

"Ben nasıl bununla kanka oldum ya?."

Ya ben hatırlamıyorum ama bu heykeller canlanmıyordu dimi?. Eğer öyleyse dracoyu alır kaçarım.

Harry

"Şimdi düşündüm de... Biz neden buraya geldik. "

Hepimiz ona 'köşede sessizce öl' bakışı attık.
Kaşlarımı çattım. Öküzün trene baktığı gibi, karşımızda ağzı açık adama bakıyoruz. Yani heykel. Kafası. Ağzı açık. Ordan o yılan çıkacak. Sonrada ebemizi ağlatacak. Belkide biz onu.

Hermione

"Herkes asalarını çıkardı mı?. "

Kiraz

"Yok çıkarmadık, bir yerimize sokuyoruz. "

Herkes ona-ben hariç- 'cidden mi amk? ' bakışı attı.
Kiraz tınlamadı.

Herkes hayriyeye baktığında, teker teker yüzümüze baktı. Omuzları çöktü ve bize 'inşallah ölürsünüz' bakışı attı. Mümin is coming. Sevdoş
Hayriyenin koluna sokuldu.
Hayriye yutkunup o heykel kafasına yaklaştı, sevdayla. Odun. İnsan, sevdiği kızı arkasına falan iter.
Sende hiç tık yok.
Abuk subuk birşeyler mırıldandığında bir tıslama sesi yayıldı boş ortamda.
Hemen hayriyeyle sevda yanımıza geldiler. Asalarımızı sıkıca tutup heykele doğru kaldırdık.
Boşta ki elimle draco nun elini tutuyordum.
Heykelin ağzından basilisk midir nedir o çıktı. Yüzüm şekilden şekle girdi.

Melek

"Iy öğ ıy ıyyy. Bu voldiden de çirkinmiş be. "

Dev çirkin yılan bana tıslayınca devam ettim.

Melek

"Voldi tek çarpılanın kendisi olmasını istememiş anlaşılan. "

Kiraz

"Lan sus kendini mi yedirmek istiyorsun. "

Kiraza 'çok ta tın' bakışı attım.
Yılan kuyruğunu bana doğru savurunca dracoyla birlikte zıpladık.

Melek

"Bayılırım ip atlamacaya. "

Yılan sinirle tıslayıp bana doğru sürünmeye başladı.
Draconun kolundan tutup sevdanın üstüne ittim. İkisi yerle ciddi düşünüyor. Arkama dönüp heykellerin arasında koşmaya başladım.

Melek

"EĞER ÖLDÜĞÜMDE BAŞKASINA BAKARSAN, DIŞARI HORTLAR SENİ RUHUMLA LANETLERİM DRACO!!. "

Draco ve diğerleri yılana lanetler atıyordu.
Ben kaçmaktan başka bir bok yapmıyorum. Bende lanet atam.
Acaba avada atsam, azkabana atılır mıyım?. Aklıma gelen dahiyane fikirle telefonumu çıkardım. Uzun şifreyi yazdıktan sonra telefon açıldı.
Bu arada şifrem aşkilotaşkim.
Nys. Ses kaydediciden 'tavuk, horoz' yazanı açtım. İkisi bir arada.

"GID GID GIDAK! Ü, Ü, Ü, ÜRÜÜ!!. "

Arkama dönüp baktığımda yılan arkaya doğru sürünüyordu.
Ne olur ne olmaz diye bizimkilerin yanına gittim.
Ümit birden yılanın kuyruğuna çıkınca lanet atmaya devam ettik.
Ama ben atamıyorum. Neden?. Çünkü aklımda ki lanetler ümite de zarar verecek cinstten. Yılan kafasını bir sağ bir sola oynatıyordu.
Telefonumun sesini iyice açıp yılana yaklaştım .Amk beni yemez inşlh.
Yılan geri geri sürünüyordu.
Ümit, elinde ki şeyi-dişe benziyor veya bir bıçağa- yılanın kafasına saplayıp sağ sola çevirdi.
Öğh. Hemen geri kaçtım.
Ümitte üstünden atlayıp yanımıza geldi. Bizimkiler tam gaz devam ediyorlar lanetlere . Atın atın durun.
Ay son vuruşu da ben yapam.
Asamı kaldırıp hala gebermemiş olan yılana doğrulttum.