Κεφάλαιο 28

33 0 0
                                    

Η φιγούρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα πέφτει πάνω μου. Η μεγάλη παλάμη του μου κλείνει το στόμα. Το άλλο χέρι του κατευθύνεται προς το στήθος μου. Νιώθω αηδιασμένη όταν νιώθω την κίνηση του. Προσπαθώ να αντισταθώ αλλα η παλάμη του πιέζει το στόμα και τη μύτη μου, πνίγοντας με. Το χέρι του τραβάει και κόβει το κολιέ στο λαιμό μου. Η αλυσίδα σπάει και οι χάντρες σκορπίζονται. Με χαιδεύει στο λαιμό και μου ψιθυρίζει στο αυτι "Ηρέμησε μωρό μου και απόλαυσε το", και δαγκώνει το λοβό μου.

Τραντάζομαι βίαια για να με αφήσει. Το γόνατο του συγκρούεται με την κοιλιά μου. Μια κραυγή πόνου βγαίνει από το στόμα μου. Με σπρώχνει απότομα και πέφτω στο έδαφος, χτυπώντας τα πλευρά μου. Πέφτει πάνω μου και με ακινητοποιεί εντελώς.

"Απο δω και πέρα θα κάνεις ό,τι σου λέω εγώ".

Το χέρι του κατεβαίνει προς τα κάτω και σταματάει στην ευαίσθητη περιοχή μου. Ανατριχιάζω και για μια ακόμα φορά προσπαθώ να αντισταθώ, δίνοντας του μια ξεψυχισμένη κλωτσιά, αλλά το μόνο που το πετυχαίνω είναι να τον εξαγριώσω. Μου τραβάει την κοτσίδα με τόση δύναμη που νιώθω τρίχες από τα μαλλιά μου να ξεριζώνονται.

-Βοήθεια, κάποιος να με βοηθήσει, ουρλιάζω με όση δύναμη μου απομένει. Σηκώνει το χέρι του και με χαστουκίζει.

-Σκάσε πουτανάκι, τώρα το παίζεις δύσκολη.

Η κουκούλα του μαύρου μπουφάν του που ήταν τραβηγμένη προς τα κάτω με εμπόδισε από το να μαζέψω μνημονικό υλικό.

Τραβάει με βία το εσώρουχο μου κάτω από τη φούστα σκίζοντας το. Προσπαθώ να τον χτυπήσω αλλά είναι πιο δυνατός. Καρφώνω τα νύχια μου στα χέρια του και γρατζουνάω.

-Μου αρέσει που είσαι δύσκολη, με ανάβει πάρα πολύ, άκουσα να λέει.

Άρχισα να φωνάζω απελπισμένα, μέχρι να νιώσω το λαιμό μου να καίει. Κάποιος θα με ακούσει, δε μπορεί

Με γράπωσε απο το λαιμό, κόβοντας μου την αναπνοή.

-Σου είπα ήδη μια φορά να σκάσεις. Μη με
κάνεις να το ξαναπώ, γρύλισε αγριεμένος και το σώμα του με πλάκωσε.

Η εισβολή του μέσα μου με διέλυσε. Ένας φανταστικός κόσμος από όνειρα διαλύθηκε σα καστράκι άμμου από τα νερά της θάλασσας. Κάθε πιθανό σενάριο που είχα φτιάξει στο μυαλό μου βούλιαξε στο βούρκο.

Με λύσσα συνέχισε να μπαινοβγαίνει, χωρίς να τον νοιάζει αν πονάω, αν μου αρέσει αυτό που κάνει.

Δάκρυα ένιωσα να βγαίνουν από τα μάτια μου και να κυλάνε μέχρι τα χείλη μου. Παρόλο που όλες οι αισθήσεις μου ήταν οξυμένες, δεν ήθελα να νιώθω καμία. Ούτε να βλέπω το τέρας που ικανοποιούσε τις ορέξεις του πάνω μου, ούτε να ακούω τα βογγητά ικανοποίησης του και το κλάμα μου. Δεν ήθελα να μυρίζω το αίμα που άρχισε να βγαίνει από την ηβική περιοχή μου, τα νύχια μου και τις πληγές που είχαν ανοίξει στο σώμα μου από την πάλη, ούτε την ανδρική μυρωδιά του βιαστή. Δεν ήθελα να γεύομαι τα δάκρυα και τα γαστρικά υγρά που είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν στο λαιμό μου από το σφίξιμο που ένιωθα και από την αηδία που μου προκαλούσε κάθε άγγιγμα του. Η πιο σημαντική αίσθηση εκείνη την ώρα, η αφή.

Το χέρι που στήριζε το σώμα του μεταφέρθηκε προς το στήθος μου. Έσκισε τη μπλούζα μου και τράβηξε το σουτιέν μου προς τα κάτω, απελευθερώνοντας το στήθος μου. Το μάλαξε με μανία και έγειρε το κεφάλι του και έφερε το στόμα του σε αυτό λαίμαργα. Τραντάχτηκα αγριεμένα και ένας λυγμός ακούστηκε.

Μπορεί όλη η διαδικασία να κράτησε μερικά λεπτά, όμως εμένα μου φάνηκαν δέκα αιώνες. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου παρακαλούσα να είναι ένα όνειρο, ένα κακό όραμα.

Η κραυγή ικανοποίησης που με προειδοποίησε ότι τελείωνε και αυτός και το μαρτύριο μου. Βγήκε από μέσα μου και με κοίταξε αυτάρεσκα, πεσμένη σα σπασμένη κούκλα στο δρόμο. Το σκοτάδι δε μου επέτρεπε να δω το πρόσωπο του, ένα δώρο που ενδόμυχα δεν ήθελα, μιας και θα το θυμόμουν σε όλη μου τη ζωή. Γέλασε και στάθηκε όρθιος μπροστά μου κουμπώνοντας το παντελόνι του

-Όποτε θες μπορούμε να το επαναλάβουμε. Αρκεί να το ζητήσεις, είπε χαιρέκακα και ειρωνικά και γύρισε την πλάτη του.

Το σώμα μου που τόση ώρα δεχόταν κάθε είδους ερεθίσματα ανατρίχιασε ολόκληρο.

Ο ήχος των αυτοκινήτων σβήνει στο βάθος.

Καλησπέρα σε όλους. Επέστρεψα λοιπόν μετά απο καιρό. Σε αυτο το κεφάλαιο είδαμε μια απο τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του βιβλίου, το βιασμό της Katherine. Θα ήθελα τα σχόλια σας για τη μέχρι στιγμής εξέλιξη και για το τι θα θέλατε να δείτε παρακάτω. Αν σας άρεσε, χαρίστε απλόχερα την ψήφο σας🙃

Παναγιώτης

Το όραμαWhere stories live. Discover now