Το όραμα

Κεφάλαιο 24

Στο χαλάκι της εξώπορτας αντί για το συνηθισμένο Καλωσήρθατε γράφει Carpe diem.

《Θα'χει γούστο》, λέω στον εαυτό μου και κάνω μεταβολή για να μπω τρέχοντας στο σπίτι.

-Φέρε μου λίγο το τάμπλετ.

Πληκτρολογώ τη λατινική φράση και εμφανίζεται μπροστά μου η αρχική οθόνη του.

-Ναι, άνοιξε!

Η φωνή του ακούστηκε με μια δόση ευτυχίας και ελπίδας.

-Έλα μη χάνουμε χρόνο, ψάξε!

Δε χρειάστηκε να ψάξουμε και πολύ. Δεν υπάρχουν πολλά να δούμε, παρά μόνο ένας φάκελος με αρχεία.

Ο Justin πάτησε το εικονίδιο και μια λίστα με βίντεο εμφανίστηκε στην οθόνη.

Κοιταχτήκαμε και γελάσαμε ανακουφισμένοι μετά από καιρό.

-Έλα ας ψάξουμε απο εκείνο το βράδυ και μετά θα χαλαρώσουμε επιτέλους.

Βρήκε το βίντεο απο το βράδυ του φόνου. Ήταν το προτελευταίο.

-Έτοιμη;

-Έτοιμη.

Και πάτησε το play

Και ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπήκαν μέσα ο μπαμπάς και η Kim.

Η αμηχανία που τους περιτριγύριζε καθώς κινούνταν μέσα στο σπίτι ήταν φανερή. Η γραμματέας με βιαστικές κινήσεις φέρνει ένα laptop και μια στοίβα χαρτιά πάνω στο μικρό τραπεζάκι του σαλονιού. Κοιτιούνται με νόημα και αρχίζουν να δουλεύουν μηχανικά.

Μερικά λεπτά αργότερα με την περιφερειακή όραση έπιασα μια σκιά να φαίνεται στην πάνω δεξιά γωνία του τάμπλετ, δηλαδή κρυμμένη κοντά στην εξώπορτα. Άλλη μια φάνηκε λίγα μέτρα πιο δίπλα. Μαυροφορεμένοι και με κουκούλες.

-Ωχ, αρχίσαμε.

Πριν καν να προλάβω να τελειώσω τη φράση μου τους επιτέθηκαν. Ο ένας όρμησε στην Kim αρπάζοντας την από τα μαλλιά και ρίχνοντας την πάνω στο τραπεζάκι και ο άλλος προς τον μπαμπά ρίχνοντας του μια γερή κουτουλιά.

Αυτός της Kim πήγε στο γραφείο της και έφερε το φονικό χαρτοκόπτη, και με μια κίνηση τον καρφώνει στον αυχένα της Kim. Εκείνη προσπάθησε βίαια να αντισταθεί αλλά αυτός χτυπούσε αλύπητα όπου έβρισκε. Αίμα έβγαινε από της ανοιχτές πληγές και πότιζε τα ρούχα τους και το πάτωμα. Ο τύπος μόλις κατάλαβε ότι η Kim ξεψύχησε σηκώθηκε όρθιος.

Ο κουκουλοφόρος πιάνει τον αιματοβαμμένο χαρτοκόπτη με το γαντοφορεμένο χέρι του και το δίνει στο μπαμπά.