Eylül sınıfa girdiğinde aşırı samimi olan Ali ile Yareni görünce kalbine bir şey saplandı.
1 Hafta sonra
Eylül kafasını dağıtmak için doşarıda gezerken Yareni başka bir erkeğin evine girerken görmüştü. Kuzeni falandır diye düşünürken yoluna devam etti. Geri eve dönerken aynı evden çıkan Yareni gördü yine. Saçları bozulmuştu, ve kapıdan gönderen erkek onu dudağından öpmüştü. Yaren Ali'yi aldatıyordu.
ERTESİ GÜN
Sınıfa girdiğimde Alinin yalnız başına oturduğunu gördüm gidip her şeyi anlatacakken Yarenin sınıfa girdiğini görüp geri yerime geçtim. Akşam olduğunda sessizce üstüme montumu alıp evden çıktım ve Alinin evine doğru gitmeye başladım. Hızlıca kapıyı çalmaya başladım. Kapıyı Ali açmıştı. Normal olan surat ifadesi beni görünce sertleşmişti.
Ali:Buyur?
Eylül:Sana söylemem gereken bir şey var. İçeri geçebilir miyim?
Ali:Burada söyleyebilirsin
Eylül:Ali çok önemli, özellikle senin için
Ali:Benim için bu kadar önemli olan şeyi sen nerden biliyorsun?
Eylül:İçeri girersen anlatıcam.
Ali:İyi geç
İçeri geçtikten sonra burnuma Alinin kokusu dolmuştu. Salona geçip oradaki koltuğa oturdum. Ali de peşimden gelip karşımdaki koltuğa orutmuştu.
Ali:Anlat
Eylül:Nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama bunu sana söylemezsem senin böyle bir duruma düşmene kalbim el vermez
Ali:Söyleyecek misin artık?
Hala bana sert bakışlar atmaya devam ediyordu. Ne bekliyordum ki. Eskisi gibi bakmasını mı?
Eylül:Yaren
Ali:Nolmuş Yarene
Eylül:Seni aldatıyor.
Ali:Hah, gerçekten buna inanacağımı falan mı sandın?
Eylül:Ne?!
Ali:Eylül sen beni terk ettin. Boşa kıskançlık yapıp da beni sevgilimden ayırmaya çalışma bence.
Eylül:Kıskançlık değil dün akşam gördüm, görmesem böyle bir şey yapmam. Sen... Beni hiç tanımadın mı?
Ali:Benim tanıdığım Eylül 2 hafta öncesinde kaldı. Sen benim için sadece Eylülsün.
Eylül:Ali yapma böyle
Ali:NASIL YAPMAYIM! BENİ TERKEDEN KIZA SEVGİYLE Mİ YAKLAŞAYIM?
Eylül:Bağırma bana! Sadece inanman bile bana yeter.
Ali:Sana olan inancımı sen o gün parkta bıraktın, arkanı dönmeden gittin.
Eylül:Ya bunu yapma işte, her zaman bunları yüzüme vurup durma! Ben üzülmüyorum falan mı sanıyorsun? Nasıl mutsuzum sen biliyor musun?
Ali:Mutsuz? Mutsuzsan neden ayrıldın! Söylesene!
Eylül:Biz..
Ali:Niz diye bir şey yok anladın mı? YOK!
Diyip sehpanın üstündeki bibloları eliyle ittirdi. O hareketinden sonra irkilip ayağa kalktım.
Eylül:Ali lütfen sakin ol. K-Korkuyorum
Gözlerimden yaşlar akarken ağzımdan bu sözler çıkmıştı.
Ali:Keşke karşıma hiç çıkmasaydın. Keşke. En azından bunların hiçbiri olmamış olacaktı.
Eylül:Ali
Ali:Eylül,bizi ayırmak için yaptığın uğraştığın şeylere bak ya. Nolacaktı? Ben sana beni terk eden sana inanıp Yarenden ayrılıp geri sana mı dönecektim. Bunun için mi uğraşıyordun? Bir kere de kendini değil de başkalarının mutluluğunu düşün, mesela benim. Bencilliği bırak.
Son dediklerinden sonra tokat attım. Gerçekten düşünmeden konuşuyordu. Benim tokadımdan sonra merdivenlere doğru ilerlemeye başladı. Son kez kolundan tuttum
Eylül:Pişman olacağın şeyler yapıyorsun.
Hiçbir şey demedi sadece kolunu çekti, biraz sert çektiği için ben de yerdeki camların üstüne düştüm. Ellerime batan camların acısıyla kısık bir şekilde inledim. Ama Ali arkasına bile bakmadan merdivenleri çıkmaya başladı. Yavaş yavaş ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlerken kolumdan tutulmasıyla yeriöde durdum. Arkama döndüğümde kolumu tutanın Ali olduğunu anladım. Elimi tutup baktı.
Ali:Elin çok kötü olmuş
Eylül:Bir şey olmaz.
Ali:Saçmalama geç şuraya
Eylül:Gerek yok ben evde hallederim.
Ali:Geç şuraya!
Sesini biraz yükseltince irkilip geri adım atınca yaklaşıp sakince omuzlarımdan tutup
Ali:Şş tamam korkma gel hadi
Daha fazla inat etmeden peşinden gittim. Koltuğa oturunca elimi tuttu ve pansuman yapmaya başladı.
Ali:Özür dilerim.
Eylül:N-Ne için
Ali:Sana bunu yaptığım için. Sana karşı canavara dönüştüğüm için.
Eylül:...
Elimi bezle sardıktan sonra gözlerimin içine bakıp
Ali:Sana nasıl kıydım bilmiyorum. Ama yaptığımdan çok pişmanım.
Hiçbir şey söylemedim.
Ali:Eylül? Bir şey söylemeyecek misin?
Eylül:Söyleyecek bir şey yok Ali. Ben gitsem iyi olacak.
Ali:Peki
Ben kapıya doğru giderken Ali de arkamdan geliyordu. O sırada kapı çalınca Ali önğme geçip kapıyı açtı. Gelen kişi Yarendi. Beni görünce konuşmaya başladı.
Yaren:Ali, yoksa sen? Beni,Eylülle?
Eylül:Sen Aliyi kendin gibi mi sanıyorsun? Ayrıca aldattığın insan seni niye bu kadar alakadar ediyor ki?
Yaren:Sen? Nereden biliyorsun?
Ali:Ne yani Eylülün söyledikleri doğru muydu?
Yaren:H-Hayır tabiki de
Ali:Gerizekalı. Bu kadar saf olacağını sanmıyordum. Defol git şimdi
Yaren:Ne yani seni terk eden kızı evine alıyorsun ama aldatan kızı kovuyor musun? Yoksa siz Eylülle...
Duyduklarım karşısından dayanamayıp Yarene tokat atmıştım. O da benim üstüme doğru gelirken Ali aramıza gelip Yarene bağırmış beni de eve geri sokmuştu.
Eylül:Ya sen beni niye eve sokuyorsun ki? Ne güzel dövücektim onu. Dediklerini duymadın mı?
Ali:Duydum ama sakin ol biraz
Eylül:Nasıl sakin olayım ya?
Ali:Sakin olmazsan ne yapabileceğimi çoktan öğrenmişsindir.
Eylül:Ne?
Dediğim anda yaklaşıp öpmeye başlamıştı. Gerçekten bunu tahmin etmemiştim. İlk başta dirensem de ben de ona karşılık vermiştim. Durduğumuzda alnını alnıma dayayıp
Ali:Öğrendin mi artık?
Dedi. Bense sadece kafamı sallamakla yetindim.
Eylül:B-Ben gitsem iyi olucak
Diyip kapıya doğru gittim.
Ali:Eskiden de böyleydin.
Dedi ve bende kapıyı açıp evden çıktım. En azından Ali her şeyi öğrenmişti ve Yarenle ayrılmışlardı. Ayrıca Ali eski Aliye dönmüştü bile. Bunları düşünerek eve gittim. Gittiğimde Eylem Annem ve bir tane adam salonda oturuyordu.
Elif:Hıh kızım gel hadi biz de seni bekliyorduk
Eylül:Neden?
Eylem:Babam yüzünden
Elif:Kızım
Eylül:Neler oluyor acaba burda
Adam:Eylül ve Eylem hanım ben sizin babanızın şirketinin avukatı Nejdet Yiğit.
Eylül:Buyrun.
Nejdet:Beni buraya babanız gönderdi. Babanız en son girdiği ihaleyi kaybetmesi sonucu iflas etmek üzere.
Eylem:Ne?
Nejdet:Bu yüzden birinizin Göktürk şirketinin varislerinden Yiğit Göktürkle nişanlanması gerekiyor. Okullar bitince de evleneceksiniz.
Eylül:Göktürkler mi?
Eylem:Bu Ali'nin babasının şirketi değil mi?
Nejdet:Evet Yiğit bey de Ali beyin abisi
Eylül:Ali bana hiç bahsetmemişti.
Nejdet:Dediğim gibi birinizin nişanlanması gerek.
EyEy:Hayatta olmaz.
Elif;Kızlarımı o adamın işlerine alet edemezsiniz. Kızlarım istemediği sürece böyle bir şeye izin vermem.
Nejdet:Elif hanım, Yağız bey iflas ederse bundan siz de zararlı çıkarsınız.
Elif:Çıkmam, farkındaysanız ben Elif Yıldızım. Ünlü Psikolog. Kızlarıma yetecek kadar maddi gücüm var. Gerisini o adam düşünsün.
Nejdet:Eylül ve Eylem hanım Yağız beyin de çocukları
Eylül:Bize hiçkimse bir şey sormuyor zaten. Bizim, yani Eylemin sevgilisi var.
Nejdet:Ee o zaman siz nişanlanabilirsiniz
Bu sırada kapı çalınca kapıya bakmaya gittim içeri uzun boylu kumral bir erkek girdi ve salona geçti.
Nejdet:Hıh Yiğit bey de geldi.
(Yiğit:Hilmi Cem İntepe)
Yine kapı çalınca yerime bile oturmadan kapıya bakmaya gittim. Kapıda Ali vardı.
