18
1 HAFTA SONRA
Ali iyileşmişti. Bu bir hafta bana zehir gibi geçmişti. Biz de barışmıştık ve çok mutluyduk. Aliye nasıl bu duruma geldiğimi sorduğumuzda cevap vermiyordu. Bugün hastaneden çıkmış evde otururken benden su istedi. Ben mutfaktayken hizmetliyi yanına çağırıp onunla konuşmaya başladı.
Ali:Sen yaptın dimi. Beni sen zehirledin
Hiz:Ben bir şey yapmadım. Ne dediğinizi anlamıyorum
Ali:Yiğit denen şerefsiz tuttu seni.
Hiz:Ali bey lütfen kimseye bir şey söylemeyin. Beni yaşatmazlar lütfen.
Ali:İstifa edeceksin
Hiz:Tamam ama lütfen
Ali:Tamam git şimdi bu evden.
Hizmetli evden gidince Alinin yanına gittim.
Eylül:Bana niye söylemedin.
Ali:Neyi?
Eylül:O kızın seni zehirlediğini
Ali:Sen beni mi dinliyorsun?
Eylül:Evet dinledim. İyiki de dinlemişim. Yürü polise gidiyoruz.
Ali:Gitmiyoruz
Eylül:Nasıl bu kadar rahatsın sen? Kadın seni öldürmeye çalıştı bu evden gitti diye o suçsuz mu oldu?
Ali:Eylül sen benim işime karışma yeter
Eylül:Senin işin? Tamam Ali, ben karışmam. Zaten ben kimim ki, günlerdir hastane köşelerinde bekleyen Eylül kim?
Ali:Eylül ben öyle demek istemedim, yanlış anladın.
Eylül:Ben anlayacağımı anladım.Sana da geçmiş olsun!
Çantamı ceketimi alıp evden çıktım. Arkamdan gelen Aliyi umursamadan yürümeye devam ettim. En son kolumdan tutup beni duvara yasladı.
Ali:Nereye?
Eylül:Evime!
Ali;Sesini yükseltmee
Eylül:Gitsene sen ya yatıp dinlenmen gerek. Ben sana küsüm ayrıca.
Ali:Küsken bile beni düşünüyorsun ama
Eylül:O da benim kalbimin minnoşluğu. Senin kalbinin de öküzlüğü.
Ali:Ben neden öküz oldum şimdi.
Eylül:Öküzsün işte öküz kabul et.
Ali:Ben öküzsem bu durumda sevgilim olarak sen ne oluyorsun acaba.
Eylül:Salak oluyorum. Senin gibi bir öküzü sevdiğim için salak oluyorum.
Ali:Pişman mısın?
Eylül:Değilim
Ali:Olma zaten
Diyip yaklaşmya başladı yüzündede pis ama tatlı bir gülümseme vardı. Yakşıp dudağıma bir buse kondurdu.
Eylül:İzin verdim diye tribimden kurtuldun sanma
Ali:Yapma be
Eylül:Yaptım bile. Naş naş yürü evine hadi.
Diyip yürümeye başladım. Köşeyi dönerken arkama baktığımda Alinin eve girdiğini gördüm ve yoluma devam ettim. Eve geldiğim de bizimkiler hep bizim evdeydi. Yanlarında da uzun esmer birisi vardı.
Meral:Selam canısı
Eylül:Selam
Güney:Bu Alp benim kuzenim. Bizim sınıfa geldi.
(Alp:Mert Yazıcıoğlu)
Eylül:Merhaba
Alp:Sen Alinin sevgilisi olmalısın
Eylül:Evet
Güney:Ee benim kankam nasıl?
Eylül:Öküz
Güney:Bunu zaten biliyorduk.
Eylem:Aynen.
Eylül:İyi ama ben ona küsüm.
Songül:Yine noldu
Eylül:Kimin zehirlediğini biliyormuş ama kimseye söylememiş
Ekin:Kimmiş peki
Eylül:Hizmetçi
Gğney:Ee gidelim polise verelim
Eylül:Polise vermeyecekmiş
Meral:Gerizekalı mı bu
Eylül:Evet!
Songül:Bir bildiği vardır çok üstüne gitmeyin.
Eylül:Neyse ben çok yoruldum biraz yukarı çıksam size ayıp olur mu?
Songül:Yok olmaz canım sen çık dinlen
ERTESİ GÜN
Okula gelip yerime oturdum biraz sonra Ali de gelip yanıma oturdu. Moralim bozuktu.
Ali:Eylül noldu? İyi misin?
Eylül:Değilim, çok korkuyorum.
Ali:Niye noldu?
Eylül:Rüya gördüm. Hastanedeydik, sen odada yatıyordun. Sonra s-seni üstünde ç-çarşafla.
Konuşamadım. Gözyaşlarım tek tek düşüyordu.
Ali:Şş tamam bir şey yok ağlama bak ben buradayım.
Eylül:Ama çok korktum ben.
Ali:Ben hastanedeydim ya. Ondan öyle rüya görmüşsündür.
Diyip kolunu omzuma atıp beni kendine doğru çekti. Saçıma nir öpüzük kondurdu
Ali:Ben her zaman senin yanındayım. Sen gidene kadar...
Eylül:Ben de senin yanındayım. Sen gidene kadar.
Ali:Desene biz hep birbirimizin yanındayız.
Eylül:Evet...
BÖLÜM SONU
FİNALE SON 2 BÖLÜM....
BU HİKAYE KISA OLACAK...
