1 ay sonra
Yine Aliyle kavga ettik. Son 1 ayda olduğu gibi. Ne zaman güzel bir vakit geçirsek sonunda kavga edip sinirli bir şekilde dönüyorduk. Bu durum artık beni çok yormaya başladı. Ama dayanmaya çalışıyordum.
ALİ
Arkadaşlarımla gece dışarı çıkmam neden bu kadar dert oldu anlamıyorum. Ama 1 aydır ettiğimiz kavgaların sebepleri daha da saçmaydı. Ama bir gün bunların hepsinin biteceğine eminim. Yatağımda bunları düşünürken Eylül aradı ve mahalledeki parka gelmemi söyledi. Üstüme siyah tişört altıma kot pantolonumu giyip gözlüğümü taktıktan sonra son kez aynaya bakıp sevgilimin yanına doğru yola çıktım.
EYLÜL
Aliyi parka çağırdıktan sonra gözyaşlarımı silip saçımı topuz yaptım. Siyah tişört ve siyah kot şortumu giyip dışarı çıktım. Parka gittiğimde Alinin orada olduğunu gördüm ve yanına gittim. Yanına oturdum. Oturduktan sonra birbirimize döndük, Ali gözlüğünü çıkartınca istemesem de ben de çıkardım.
ALİ
Eylül gözlüğünü çıkardığında fark etmiştim. Gözlerinin kızarıklığını.
Ali:Eylül, sen ağladın mı?
Eylül:Yok ya sadece biraz sinirlerimi boşalttım o kadar
Ali:Eylül, yapma böyle. Bak farkındayım son zamanlarda çok kavga ediyoruz-
Eylül:Ben de bunu konuşmaya geldim Ali. Lütfen sözümü kesmeden dinle beni.
Ali:T-tamam
Eylül:Bak Ali son zamanlarda çok kavga etmeye başladık sende biliyorsun. Ve bu hiç düzelcekmiş gibi durmuyor. Bak ben seni seviyorum ama yoruldum ben Ali. Biz ne zaman böyle olduk? Bir gün iyiyiz ikinci gün geri kötü oluyoruz. Ben bu durumdan çok sıkıldım.
Ali:Yani?
Eylül:Ayrılalım Ali
Ali:Eylül
Eylül:Ali, belki de biz en başından hazır değildik bu ilişkiye. O kadar olay yaşadıktan sonra sevgili olmamız hataydı belki. Belki de hiç birbirimizi sev-
Ali:Tamam
Eylül:Tamam o zaman. Konuşacak bir şey kalmadı galiba.
EYLÜL
Ali'nin gözlerinde anlamını bilemediğim bir bakış vardı. Üzülmüş müydü? Yoksa nefret mi vardı gözlerinde?
Eylül:S-Sen bir şey söylemeyecek misin?
Ali:Sen her şeyi söyledin. Söyleyecek bir şeyim kalmadı. Ama haklısın galiba. Biz en başından böyle bir ilişkiye başlamamalıydık. Kim bilir belki de birbirimizi sevdiğimizi sanmışızdır.
Eylül:Hoşçakal Ali
Ali:Hoşçakal
Banktan kalkıp yürümeye başladım. Arkamdan Alinin banka vurma sesleri geliyordu. Yürürken bir taraftan da gözyaşlarım damla damla düşüyordu gözlerimden. Alinin son söyledikleri kulaklarımda yankılanıyordu.
ALİ
Bitmişti. Ben düzelir diye baklerken her şey bitmişti. Artık biz değildik. Ben ve o olmuştuk. Dayanamadım gözlerimden yaşlar düşmüştü bile. Ben Ali Göktürk; kızlarla eğlenen, hiçbir şey için ağlamayan ben. Şuanda beni terk eden bir kız için ağlıyordum. Kalktım ve eve doğru yürüdüm. Kapıyı çaldığımda annem açtı. Sinirli halimi dağılmış saçımı ve üstümü görünce endişelenmiş ve ısrarla bemi salona oturtmuştu.
Ayşe:Oğlum, noldu sana böyle?
Ali:Bir şey yok Ayşe sultan.
Ayşe:Hayatta inanmam. Yine kavga ettin dimi
Annemden kurtulmanın tek yolu ona yalan söylemek.
Ali:Hıhı eski bir arkadaşla biraz tartıştık falan.
Ayşe:Ah Ali ah bir bıkmadın şu kavgalardan be oğlum.
Ali:Neyse ben bir duş alıyım.
Ayşe:Tamam sonra da gel yemek yiyelim en sevdiğinden yaptım.
Ali:Yok ya canım hiçbir şey yemek istemiyor
Ayşe:Sen? Ne olursa olsun en sevdiği yemek olduğu zaman bütün tencereyi bitiren sen mi diyorsun bunu? Yaklaş bakıyım
Diyip elini alnıma koydu
Ayşe:Ateşin de yok. Gel otur şuraya bakıyım.
Zorla yine koltuğa oturttu.
Ayşe:Yoksa Gümeyle mi kavga ettiniz
Ali:Yok anne ya ne Güneyi ne kavgası? Eski bir arkadaş işte.
Ayşe:Oğlum sen en son kardeşin öldüğünde en sevdiğin yemeği yememiştin. Birine bir şey mi oldu? Ekinle Zeynep iyi mi?
Ali:Onlar da iyi anne. Ben sadece duş alıp dinlenmek istiyorum çok yorgunum.
Ayşe:Hayır yani bilmesem sevgilinden ayrıldın diycem ama, sen ayrıldığında hiç üzülmezsin.
Ali:Ay anne ne çok konuştun ya kendimi parçalıycam artık. Hadi ben odamdayım.
