ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ

ΤΟ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ ΔΏΡΟ ΓΕΝΕΘΛΊΩΝ

Ξύπνησα η ώρα την 12:00. Η μαμα γκρίνιαξε λίγο και άρχισε να λέει μεσημεριασε. Σηκώθηκα άρχισα να βοηθάω την μαμά μου. Αφού η Χρύσα βρήκε την αφορμή ότι έχει διάβασμα. Έκανα τις δουλειές του σπιτιού μαζί με την μαμα μου. Ήρθε ο πατέρας μου και αρχίσαμε όλοι να τρώμε. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου μας ανακοίνωσε ότι πρέπει να κάνουμε ετοιμασίες για το βράδυ γιατί θα έχουμε έναν εκλεκτό καλεσμένο. Δεν μου αρέσουν η επισκέψεις, γιατί η μαμα αρχίζει να κάνει όλες τις δουλειές 3 με 4 φορές το καθένα. Τότε ρωτάω τον πατέρα μου <και ποιος είναι αυτός ο εκλεκτός καλεσμένος;> και μου απαντάει κατευθείαν <ο άνδρας σου!> Και κάπου εκεί πνίγηκα με την πατάτα, ήπια λίγο νερό και αρχίζω και γελάω <Ποιος άνδρας μου ρε μπαμπά? Ποτέ παντρεύτηκα και δεν το ξέρω?> του λέω όλο ειρωνεία νομίζοντας ότι μου κάνει πλάκα <κοίτα κόρη μου, εγώ του είπα για εσένα και αυτός δέχτηκε είναι ένα πολυ καλό παιδί με αρχές και αξίες, θα σε προσέχει και θα σου τα έχει όλα, είναι κύριος και> μου λέει και τον διακόπτω εγώ< πας καλά ρε μπαμπά? Σου ζήτησα να μου βρεις άνδρα? Δεν τον θέλω και πες του να μην τολμήσει να πατήσει το πόδι του στο σπίτι μου. Και αν δεν το κάνεις εμένα ξέχασε με από κόρη σου.> του είπα φωνάζοντας υπερβολικά πολύ και τότε θύμωσε και μου λέει <1ον μην μου υψωνεις εμένα την φωνή. 2ον εγώ σου λέω θα τον παρεις και τελείωσε το θέμα και 3ον αυτό είναι το σπίτι μου εγώ λέω ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει! Κατάλαβες? Εσύ στο δικό σου να κάνεις ότι θέλεις αλλά εδώ κουμάντο κάνω εγώ και όσο ζεις κάτω από αυτήν την στέγη θα κάνεις αυτό που λέω εγω> την συζήτηση μας βασικά Όχι συζητήσει αλλά ένας επιβλητικός μονόλογος διέκοψε το τηλέφωνο του Αφού πρώτου το σηκώσει μου είπε <ο άνδρας σου> εγώ νευρίασα πολυ και ο πατέρας μου να λέει < μόλις το είπα Μπιλ, συμφώνησε και θα σε περιμένουμε για βραδινό στο σπίτι μας που πλέον είναι και δικό σου> και το κλείνει. < Άκουσες το βράδυ να είναι όλα έτοιμα> σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιο μου. Η μαμα μου το μόνο που έλεγε είναι ηρέμησε και η αδερφή άφωνη. Ότι χειρότερο μου έχει τύχει στην ζωή μου. Εγω σιχαίνομαι τα προξενιά. Τα μισώ! Δεν άντεξα. Και πήγα στο κλειστό γυμναστήριο που είναι 5 τετράγωνα πιο κάτω. Ευτυχώς δεν είναι κάνεις μέσα ειμαι μόνη μου στο κέντρο είναι ένας μεγάλος χώρος για να χορέψω λίγο και στην άκρη υπάρχουν διάφορα είδη γυμναστικής. Αφού μπήκα μέσα έβαλα ένα τραγούδι και άρχισα να χορεύω. Μετά από 2 ώρα μπήκε αυτός...... Ναι ήταν αυτος από χθες στο μπαρ, τον κοίταξα αλλά δεν μηλισα καθόλου. Όταν πήγα μα φύγω μου μηλισε Και από μέσα μου να λέω (Ναι επιτέλους μου μιλάει επιτέλους ααααχχχχ Ναι ναι ναι ναι. Τι λέω Αφού τώρα έχω "ανδρα" γιατί σε μένα; θα του μιλήσω φιλικά δεν πειράζει). < ξέχασες το νερό σου> μου λέει < ααα Ναι Ευχαριστώ πολυ> του λέω ευγενικά < Μπιλ> μου λέει χαμόγελαστα και δίνει το χέρι του για χειραψία, του δίνω το χέρι με την σειρά μου < Ρουμπι χάρηκα> του λέω. Πάω να φύγω και μου λέει < φαίνεσαι θλιμμένη > μου λέει < του λέω δεν είναι κάτι> του λέω < Ποιος σε πλήγωσε;> με ρωτάει κοιτώντας με στα μάτια < δεν είναι ακριβώς έτσι είναι μεγάλη ιστορία τράβηξα πολλά σήμερα και δεν νομίζω να θες να μάθεις> του λέω με τρόπο για να φύγω < θέλω να μάθω και έχω και χρόνο οπότε πες μου, μόνο αν δεν θες καταλαβαίνω> μου λέει γλυκά < δεν είναι κάτι απλά ο πατέρας μου μου έκανε προξενιό με έναν που ούτε καν τον ξέρω, δεν τον γνωρίζω καν και αυτός πόσο αγαμητος παίζει να είναι για να δεχθεί ένα προξενιό. Και συγνωμη για την έκφραση μου> του λέω και ντρέπομαι θα νομίζει ότι ζω στον 8ο αιώνα π.Χ σίγουρα < έλα βρε .... μην κάνεις ετσι, σκέψου την θετική πλευρά μπορεί να είναι ένας καλός και να σου προσφέρει πολλά καλά> μου λέει ήρεμα < καλά ο πατέρας μου σε έστειλε? Τα ίδια μου είπε ουυφφφ. Δεν μου αρέσουν τα προξενιά > του λέω με τον τόνο της φωνής απελπισμένη. <κοίτα για να σου είπε ο μπαμπάς σου κάτι λογικά έτσι θα είναι. Το κακο σου θέλει ? μην του αντιμιλας στεναχωριέται> μου λέει συμβουλευτικά < ας στεναχωρηθεί όπως στεναχωρήθηκα και εγώ. Αλλά άμα τον γνωρίσω αυτόν θα του κάνω την ζωή μαύρη για να μάθει ο βλακας που νομίζει ότι θα με πάρει εμένα έτσι> του λέω λίγο θυμωμένα < χαλαρωσε βρε μην κάνεις ετσι> μου είπε γελώντας < μην γελας ρεεε. Τέλος πάντων φεύγω με περιεμενει ο άνδρας μου > του λέω ειρωνικά και μου λέει < καλό βράδυ θες να σε πάω εγώ γιατί κάνει λιγο ψυχρά > όντως έκανε ψύχρα αλλά είναι Μαιος και ακόμα κάνει λιγο κρύο το βράδυ. < Όχι Ευχαριστώ πολυ> του λέω ευγενικά και μου ρίχνει την ζακέτα πάνω στους ώμους μου και μου λέει < καληνύχτα μικρή αυτό κρατά το γιατί κάνει κρύο και αν οι δρόμοι μας ξαναβρεθουνε μου το δίνεις> του γνωφω θετικά το κεφάλι και φεύγω τρέχοντας γιατί είναι λίγο σκοτεινά και φοβάμαι λιγο. Μπαίνω μέσα και μου αρχίζουν να μου φωναζουν όλοι που είσαι που πήγες ανησύχησαμε θα έρχονταν ο άνδρας πιο πρώτα από εσένα. Όλες αυτές οι λέξεις έπεσαν στα αφτιά μόλις μπηκα και όλη αυτήν την μουρμούρα την διέκοψε το κινητό του πατέρα μου και αφού το έκλεισε μας είπε< γυναίκα τελικά δεν θα έρθει ο Μπιλ και θα πάει για δουλειά στην Καλιφόρνια του έτυχε κάτι επείγον> και τότε πετάχτηκα αυθόρμητα και είπα < ευτυχώς και να μην ξανά γυρίσει> και μου λέει η μάνα μου < ντροπή είναι ο άνδρας σου τι λόγια είναι αυτά > δεν είπα κάτι και ανεβηκα πάνω στο δωμάτιο μου. Και έπεσα ξερή για ύπνο. Όσο περίμενα να με πάρει ο ύπνος σκεφτόμουν τον άλλον Μπιλ και τότε θυμήθηκα ότι Μπιλ λέγανε και τον υποτιθέμενο άνδρα μου. Τυχαίο? Σίγουρα αυτός είναι κούκλος ενώ ο άλλος κάνας χαλβάς θα είναι. Μακάρι να μην γυρίσει ώστε να μην με δει. Γιατί δεν θέλω να παντρευτώ από προξενιό αλλιώς θα πάρω αλλά δραστικά μέτρα. Και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος