"Bir gün seni çözeceğim," diye fısıldadım ellerimdeki umutsuz ancak kuvvetli duyguyla. "Bir gün senin aslında kim olduğunu öğreneceğim," diye fısıldadım onun gizemindeki kafese ilmik atarak. Dudaklarının yavaşça yanağıma doğru kaydığını, ardındansa...
Rjennierubyjane Bölüm başlığı senden, bu bölümün tamamı ise benden sana gelsin kalbimin köşeciği,sonbahar yapraklarının arasından bir anda bana gelmiş, hayatımı kişiliğiyle rengarenk eden gül kız :) İyiki geldin, iyiki çok konuşarak kafamı şişirip, beni mutlu ediyorsun.
Sen kendinle, benliğinle.
SEVİLİYORSUN♡
BÖLÜM ŞARKILARI: Çağan Şengül- Kırlangıç Alec Benjamin- Let Me Down Slowly
Uzun Soluklu Okumalar:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.Bölüm|Soluk Alınan Limandaki Denk Geliş
Tenimdeki yırtık ağrılar beni dört bir yana en çok da Ezel'e savuruyordu. Peki bundan rahatsız mısın? Diye sorsanız cevabım tereddütsüz hayır olurdu.
Neden mi?
İşte bunu bilmiyorum.
Belki de bilmek istemiyorum.
Çünkü ben ona her şeyden çok güven hissediyordum. Kendimi onun bahsettiği karanlığa atabilecek kadar hemde.
Çılgınlık diyebilirsiniz belki de buna.
Ama ben buna çılgınlık değil sadece his derdim. Bedenimde ona karşı hissettiğim büyük bir güven duygusu vardı. Bunun ne zaman oluştuğunu ben bile bilmezken o adamın kollarında sıcak bir yuvada hissetmem çok garipti belki ama hayat belki de bazen garipliklerle bile başa çıkmayı gerektirir değil mi?
Onda kaybettiğim veya unuttuğum bir şeyler vardı. Bunu içimde hissedebiliyordum, ama bulamıyordum. Akan zamanımın her şeyden çok bu adam ile beraber akmasını istiyordum. Okyanusun derinlerinden bana gelen bu adam için, gül bahçelerinde sayısız siyah güllerin dikildiği bir toprağın onun için savrulmasını istiyordum. Bizim için. Onun için. En çok da benim için.
Cehennemin yangınlarından bana gelen o gözlerinin bir daha hiç gitmemesini diliyordum. Gözlerimin o gözlerde son bulması benim için son değil, sadece bir başlangıç olurdu.
İlklerin başı sonların ise yangını.
Seninle bir çukura atladık Yangın yeri. Görüyorsun değil mi? Biz seninle yangın yerini küle, korları ise hârlara çevirdik.
Şarkıların dilimize vurduğu, ellerimizin mumlara değdiği bir gün biz senle ben değil.
Biz olduk.
Kül olduk.
İçimizin canı, canımızın ayrılmazı olduk.
Seninle ben kız çocuğu, sense bir erkek çocuğu oldun, oldum.
