"Ali gözlerimin içine bak! Neden yaptın? Susma! Eğer bebeklerimin birine zarar geldiyse suçlusu sensin! Sen aşağılık adamın tekisin. Senle o kadar acı atlattık. Bebeğimizi kaybettik. Sen... Sen nasıl yaparsın?" Ali sadece susuyordu. Kalktım. Kolumdan tutup kendine çekti. Onu itmek istedim. Ítemedim... Sıkıca sarıldı bana. Saçlarımı okşadı. Ítmek istiyordum onu, bana sarılmasını istemiyordum. Olmadı, kıyamadım ona. O bana kıydı ama ben ona kıyamadım. Sarıldım doya doya. Kıyamadım... Herşeyi anlatmasını söyledim. Nurgül ona "Ayşe otelde birisiyle birlikte gel gözünle gör"demiş. O yüzden gitmiş. Nurgül ona yapışmış.Ali onu itmiş. Nurgül bırakmamış. Ali'ye gözlerime bakmasını söyledim. Ali bana "Senin veya bebeklerimizin başına birşey gelseydi ömür boyu vicdan azabı çekerdim. Kendimi yaşatmazdım. Kalbimi sökerdim. Çünkü kalbim senin aşkınla ayakta. Sensiz bu kalp harap ev gibi olur.Lütfen beni aff...." daha fazla dinleyemezdim. Kalbim acıyordu. Sadece sessizce ağlıyordum. Susturmak için Ali'yi kendime çekip öptüm. Bir acı duyuyordum. Sevdiğim adama ilk defa bağırmıştım çünkü. Ellerini tutup"Bağırdığım için özür di..."ağzımı kapattı. "Ben hakettim, sana haber vermeliydim.Ben özür dil.." bende onun ağzını kapattım.
Íçim yanıyordu. Ben asla ondan vazgeçemezdim ki.....
Hem ne olursa olsun ben onu acıyla tatlıyla sevdim. Ali'nin ellerini sıkıca tutup kalbimin üstüne koydum. "Bu kalpte senin için atıyor Ali. Senin aşkınla acılara dayanıyor. Seni çok seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gamzelerin Aşkı
RomanceÍki aşık kuzen... Peşlerini bırakmayan acıları... Mutlu olma çabaları...