Gamzelerin Aşkı

29. BÖLÜM

Gün boyu peşlerinden koşup yoruluyor ve yemek hazırlamaya uğraşıyorsun. Bende işte olduğum için çok yardım edemiyorum. Resmen artık kendine ayıracak vaktin kalmadı. Senin için üzülüyorum"dedi. Ali'ye sarılıp*Annelik bu değilmi zaten. Hem sen benim için üzülme. Sen sadece kendine iyi bak ve bizim başımızda dur. Ben anneyim Ali. Bebeklerim için yaptıklarım az bile. Onların bir yeri acısa benim içim yanar. Ağladığını duysam kalbim acır. Onlar bize muhtaç. Biz olmadan hiç birşey yapamazlar. Onları  iyi ve güzel ahlaklı büyütmek için elimden geleni yapıcağım. Bunda senin de yardımın olacak.*dedim. Sonra gülerek " Tabi önce biraz uyumam gerekiyor"deyip göğüsüne yattım. Yaklaşık bir saat sonra Ayşe geldi. Misafir odasına geçtik. Ayşe çok mutluydu. Herşeyi anlattı. Çocuk ile buluşup ona, onu sevdiğini söylemiş. Çocukta onu seviyormuş. Benden Ali'ye  söylememi istedi. Tamam dedim ve odadan çıktım. Ali'yi yanıma çağırdım. Ali yanıma geldi ve beni yanağımdan öptü. Ali'ye tatlı dille herşeyi anlattım. Ali biraz düşündü ve Ayşe'yi çağırdı.  Birde Ayşe anlattı. Ali Ayşe'ye dönüp "Yemeğe çağır bakalım. Kimmiş tanıyalım"dedi.Ayşe içeri gidip çocuğu aradı ve akşam yemeğine çağırdı. Íki buçuk saat boyunca mutfaktan çıkmadı ve bizi mutfağa sokmadı. Bende Ali ile yarım kalan uykuma devam ettim. Ayşe masayı hazırlamış,evi toparlamış, bebekleri giydirmiş, bizi uyandırdı ve hazırlanmamızı söyledi. Biz odaya geçip hazırlandık. Resmen bebekler olduktan sonra makyaj yapmayı özlemişim.