Eighteen.

Part 3.

'Harry?' Verrast kijk ik hoe de dronken jongen van gisteren, 's ochtends om half 11 voor mijn voordeur staat.

'Ja, Sophie toch?' Ik knik.

'Wat is er?' Vraag ik.

'Ik wil je bedanken dat je me gisteren hebt geholpen.' Begint hij. 'Zonder jou, lag ik waarschijnlijk nu nog steeds in de badkamer en sliep de helft van de gasten overal en nergens in mijn huis.' Ik grinnik en knipoog.

'Het is al goed. Maar laat het niet nog eens gebeuren. Ik wilde mijn eerste avond hier rustig beleven.'

'Hoezo niet?' Grinnikt hij en ik haal een wenkbrauw op.

'Je gaat me toch niet zeggen dat je hier elke avond feest hebt hé?' Hij lacht.

'Nee joh, natuurlijk niet. Maar anyway, ik wilde je graag uitnodigen voor een feest vanavond bij een vriend van me. Om je te bedanken. En ik beloof plechtig, dat ik niet te veel zal drinken zodat ik je nog veilig naar huis kan brengen.'

Ik zucht. Ik ben geen feestbeest. Ik ben compleet het tegenovergestelde van Harry, en volgens mij heeft hij dat niet in de gaten, want hij vraagt me mee naar een feest. En nee, geen thee leuten, party hard.

'Ik weet het niet hoor, Harry.' Zeg ik uiteindelijk.

'Ah Soph, toe nou. Ik weet echt niet wat ik anders moet doen om je te bedanken.'

Ik vind het heel lief van Harry, maar ik durf niet. Ik hoor niet bij zulk soort mensen thuis. Wat als Harry toch weer dronken wordt, of als er iets gebeurt of als de politie komt? Ik schud mijn hoofd.

'Het spijt me. Excuses aanvaard, je hoeft er niks voor te doen. Nog een fijne ochtend Harry.' Hij zucht en ik doe de deur dicht.

'Sophie wacht!' Roept hij als ik de deur net dicht doe. Ik voel me rot, want ik doe nu rot tegen Harry.. maar het moet. Ik weet zeer goed hoe dit soort mensen zijn. Ze doen zich goed voor, en veranderen dan in monsters. Monsters zoals Lex, mijn ex. Nadat hij me had verwend voor drie maanden nam hij me ook mee naar feestjes. Hij dronk, nam drugs en wilde meer dan ik. En daarbij was hij een beest. Als hij zijn zin niet kreeg, werd ik daar het slachtoffer van. Dankzij hem ben ik zelfs met mijn studie gestopt. Het ging gewoon niet meer. En ik denk dat Harry ook zo is. Drank en drugs, daar draait het allemaal om. Eigenlijk wil ik niks meer met Harry te maken hebben.

'Soph, je hebt me gisteren zowat op mijn allerergst gezien, het kan niet veel erger.

'Waar ben je bang voor?' Zegt Harry en ik zie door de wazige ruit in de deur, dat hij tegen de deur aanleunt met zijn arm.

Update, yasss. Laat weten als er spellingsfoutjes in staan, dat is niet mijn sterkste kant. Vergeet niet te reageren, stemmen en volgen. Ily x.