Eighteen.

Part 10.

'En? Wat doe je?' Vraagt Deena, en blijkbaar staar ik al 2 minuten in de spiegel. Ik knik.

'Goed dan, voor jou. Maar ik trek er wel een shirtje over aan.' 'Yes! Neem deze maar.' Roept Deena blij uit en ze graaft in haar tas. Uiteindelijk haalt ze er een shirtje van het Hard Rock Café uit en ik schiet in de lach.

'Wat heb je toch allemaal meegenomen?' Vraag ik en Deena grinnikt. 'Wat shirtjes die mij niet meer passen. Ik wil binnenkort ook een appartement of zoiets zoeken en heb laatst met mijn moeder de zolder thuis uitgeruimd. Ik heb nog héél wat leuke kleding in jouw maat. Ik kom ze nog wel eens langs brengen en dan gaan we ze samen passen. Oké?'

Ik knik maar gewoon, en ga er verder niet op in. Ik neem het shirt aan, en haal een korte spijkerbroek uit mijn kast.

Een uurtje later sta ik voor Liam's deur met het Hard Rock Café shirt van Deena, een tas in mijn ene hand en mijn haren in een knot. Ik hoor allerlei muziek en plotseling gaat de deur open.

'Sophie, of eh, Soph! Leuk dat je er bent!' Roept Liam. Ik glimlach en hij laat me binnen. Ik loop met hem door naar de tuin nadat ik mijn spullen ergens heb neergelegd, en meteen zie ik allerlei mensen. Ze kletsen gezellig met elkaar.

'Liam! Kom eens hier!' Roept de DJ die links naast het zwembad staat. Liam loopt er naartoe en ik kijk om me heen. Er is niemand die ik ken, dus loop ik maar naar de bar en neem ik een glaasje water.

Nadat ik wat buren heb ontmoet en al een duik in het water heb gemaakt met mijn achterbuurmeisje, ga ik even op een ligstoel liggen en kijk ik wat om me heen. Plotseling moet ik hoesten als ik zie wie met Liam binnenkomt,

Harry

Liam loopt weer door naar anderen en Harry staat er alleen wat om zich heen te kijken. Als hij me ziet, en we oogcontact maken weet ik niet wat ik moet doen. Hij geeft me een zwakke glimlach en zijn hand gaat een héél klein beetje omhoog, als zwaai gebaar. Ik glimlach ook zwakjes naar hem en hij loopt richting de bar.

Als ik even ergens anders naar kijk, en daarna weer terug naar de bar heeft Harry zijn shirt uitgetrokken en heeft hij een drankje in zijn hand. Hij loopt naar een ligstoel aan de andere kant van het zwembad en als Liam toevallig langs komt lopen, trek ik hem aan zijn pols naar me toe.

'Wow Sophie, what's the matter?' Vraagt Liam geschrokken en hij grinnikt.

'Waarom is Harry hier?' Vraag ik.

'Wie?' Ik kijk Liam verbaasd aan. 'Harry, die kerel met die bruine krullen en tatoeages!' Sis ik.

'Hoe moet ik nou weten of hij tatoeages heeft, en hoe weet jij dat?' Lacht Liam en ik rol mijn ogen. 'Hij zit aan de overkant van het zwembad. Niet meteen kijken, dat valt op.' Het lijkt alsof Liam geen oren heeft, want hij kijkt meteen over zijn schouder. Harry kijkt ons aan met een opgetrokken wenkbrauw en ik knijp in Liam's pols. Hij draait weer terug.

'Oh, dat is dus Harry.' Zegt hij.

'Ja, weet je überhaupt wel wie je hebt uitgenodigd?' Antwoord ik.

'Nee, eigenlijk niet. Ik heb gewoon overal waar leven te zien was een uitnodiging in de brievenbus geduwd. Heb je daar problemen mee?' Ik schud mijn hoofd.

'Laat maar.' Hij knipoogt en loopt weer verder. Ik vermijd oogcontact met Harry en loop naar Puck, het achterbuurmeisje, die even verderop staat te kletsen.

'Hey Sophie! Heb je de hapjes binnen al geproefd! Ze zijn echt heerlijk!' Zegt ze als ze me ziet en ik schud mijn hoofd.

'Ga ze snel proeven! Oh, en neem dan meteen een quiche voor mij mee, oké?' Ik knik, glimlach, en loop naar binnen. Er staan twee lange tafels met allerlei hapjes. Ik begin links, neem een plastic bordje en neem van elk dienblad iets, om bij Puck uit te delen. Ik zet iedere keer een stapje naar rechts en bots dan tegen iemand aan.

'Oh sorry, het spijt me! Ik lette niet op en-' Ik onderbreek mezelf als ik zie dat ik tegen Harry aan ben gebotst.

'Het is al goed.' Mompelt hij en hij loopt achter me door verder naar links, en ik zet weer een stapje naar rechts. In ongemakkelijke stilte gaan we verder en op een moment besluit ik toch om naar Harry toe te gaan.

'Luister Harry. Ik wil mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag. Ik was nogal gestrest, en zenuwachtig en de laatste avonden gingen-'

'Praat niet zo veel, Sophie.' Moppert Harry boos zonder me aan te kijken en mijn ogen worden groot.

Vergeet niet te stemmen, reageren en volgen. Liefss :)