Eighteen.

Part 19.

Als ik wakker word hoor ik mijn telefoon trillen. Ik gris hem van mijn nachtkastje en zie dat Deena me belt. Ik druk op het rode hoorntje en zie dat ik dan meer dan 30 gemiste oproepen heb, van Deena. Ik vergrendel mijn telefoon weer en gooi mijn benen over de rand van mijn bed.

Ook al hebben Harry en Trent mijn avond gisteren nog velen malen beter gemaakt, ben ik nog steeds boos op Deena. Ze had het gewoon moeten zeggen.

Ik kleed me om in een joggingbroek en een shirtje, doe mijn haar in een losse vlecht en loop naar beneden. Ik word ontvangen door Darcy en vul haar voerbak, en maak daarna een ontbijtje voor mezelf.

Even later klopt er iemand op de deur. Ik loop naar de gang en doe open voor Trent.

'Hey lieverd.' Zegt hij en hij geeft me een knuffel.

'Hey. Je beanie ligt hier nog, trouwens.' We lopen naar de keuken en ik zet een kop koffie voor Trent en mezelf, en geef hem even later ook zijn beanie terug. We zitten neer aan de keukentafel en ik neem een slok van mijn koffie.

'Lieverd, ik moet dadelijk gaan werken in de meubelzaak in de stad, en die ligt naast een babyzaak. Ik zag er een blaadje hangen dat ze nog mensen zoeken. Is dat niks voor jou?' Ik kijk Trent bedenkelijk aan en bijt op mijn lip.

'Het valt te proberen.' Zeg ik en hij knikt.

'Zodra ze jou zien, nemen ze je aan. Ik weet het zeker.' Ik giechel en eet de rest van mijn boterham op. Na een half uur vertrekt Trent naar zijn werk en ik blijf achter met Darcy.

Ik zit op de bank bij het raam in de woonkamer, en heb uitzicht op de straat. Ik kijk toe hoe iemand zijn hond uitlaat, een vrouw aan het tuinieren is en hoe af en toe auto's langsrijden. Plotseling rijdt er een auto de oprijlaan van het huis naast me op. Boos stapt een jongen uit en stampvoet naar de voordeur. Uit nieuwsgierigheid kruip ik dichter bij het raam en kijk toe naar de gebeurtenis. Ik zie dat de jongen boos gebaart naar iemand in de voordeur, en ik hoor hem af en toe schreeuwen.

'Rotte bitch, wie denk je wel niet dat je bent!'

'Je denkt toch zeker niet dat je van me af bent?!'

Plotseling grijpt hij ergens naar en al snel blijkt dat hij het haar van een meisje vast heeft. Hij trekt haar aan haar haren mee naar zijn auto en zonder twijfel spring ik op en ren ik naar buiten.

'Hey! Stop daarmee! Laat haar gaan!'
Schreeuw ik en de jongen draait zich om nadat hij de autodeur heeft geopend.

'En wie denk jij wel niet te zijn? Schreeuwen naar mij?' Gromt hij.

'Laat haar gaan.' Herhaal ik.

'Laat haar gaan.'

'Je denkt toch zeker niet dat ik beïnvloed word door een zielig klein meisje zoals jij?' Lacht hij.

Ik grijp de eerste de beste bloempot die ik pakken kan, en smijt hem naar de jongen.

'Lat haar gaan!' Roep ik nog eens en de jongen kijkt woedend.

'Nu ga je het krijgen.' Sist hij en hij haalt een mes uit zijn broekzak. Hij komt op me af en zonder enige twijfel begin ik te rennen.

Ik denk er niet over na en ren Harry's tuinpad op, waarna ik driehonderd of meer keren op de deur klop, smekend voor een antwoord. Het meisje staat ondertussen huilend bij de auto en de jongen is nog maar een paar meter van me verwijderd.

Plotseling gaat de deur open en een vermoeide Harry staat voor mijn neus. Zodra hij de jongen ziet verandert hij van moe naar boos.

'Maak dat je weg komt!' Schreeuwt hij en hij zet een stap richting de jongen.

'Blijf met je tengels van haar af, lelijk scharminkel!' De jongen keert zich snel om en loopt naar de auto. Hij trekt het meisje in de auto en stapt daarna zelf in.

'Laat me je hier nooit nog eens zien!' Roept Harry nog en de auto rijdt weg.

'Snel! Harry! We moeten hem volgen! Dat meisje! Hij gaat haar pijn doen!' Roep ik en ik trek Harry aan zijn shirt naar buiten. Harry denkt snel na en springt in de auto. Ik stap ook in.

'Snel, ze zijn die kant op!'Zeg ik paniekerig.

'Soph, stap uit! Het is niet veilig.' Zegt Harry en ik schud mijn hoofd.

'Rijden, straks raak je ze kwijt!' 'Sophie!' Ik zucht gefrustreerd en stap uit de auto. Snel rijdt Harry weg en boos loop ik terug naar mijn huis.
Ik zie plots dat Harry's deur nog open staat. Wantrouwig, maar toch nieuwsgierig loop ik Harry's tuinpad op en ik kijk om me heen of ik niemand zie. Nee.

Ik zet één voet binnen en denk nog eens na over mijn besluit...
Zou ik...?

NOG 2 READS TOT 1K BIJ 18.
ILSFM.
XXXXX
HUGGINGHAZ.