Twenty One

979 35 6
                                    

Heeey! Dahil may story pa pala akong di tapos haha madami pala lol :D Ayan, itatry ko ang mag-update kung kaya. And...It'll be all Marge's POV :) Enjoooy! :)))

Marge's POV

Why does the sun keep on shining when I never get to see your face again in the morning?

Oooh,I made a poem instantly.Hindi ko alam pero paggising ko kanina para akong ibang tao.Hindi ko talaga alam kung bakit ako andito.Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin.Bakit ba hindi ko kayo maalala?Na-amnesia ba ako?

"Marge,are you okay?"tinanguan ko lang si Ate Ly.Alam kaya niya?Pero,mahirap namang magtanong sa sobrang busy niya.Sino kayang pwede?

*beep*

'You can talk to me :)'

Great!She knew what I'm feeling.I texted her and told her to meet me later at the Starbucks after her class.Pumunta na ko sa class ko only to find out na free cut pala.Ugh!Nagpunta na lang ako sa cafeteria at humanap ng pagkain.Nagugutom na ako.I scanned the area and saw someone.Tumayo ako agad at kinuha ang gamit ko.I need to get out of here.

"Besh!,"yeah right.It's my besh with her girlfriend.Walked out?Really,Marge?You're out of your mind.Ugh.I ran as fast as I can para lang iwasan siya.Nang masiguro kong wala na siya ay naghanap ako ng mauupuan.

"Why am I running away?"sumandal ako at tumingin sa itaas.

"Why are you running away?"that voice.Bumilis ang tibok ng puso ko at bigla akong kinabahan.Sht.Nararamdaman ko ang pawis sa mga kamay ko.Nanlalamig ang mga ito.Bakit?

"I-I-I'm not..."sagot ko at inayos ang upo ko.Hindi ako tumitingin sa kaniya.Ayoko siyang tignan baka bigla ko siyang mayakap.Hindi,hindi ko siya namimiss.Ayoko,ayoko sa kaniya.Sinungaling siya.May alam siya sa nangyayari sa akin pero ayaw niyang sabihin sa akin.Sinungaling siya.

"Hey,you're crying"naiyak na pala ako sa kaiisip sa mga bagay-bagay.Hindi ko na alam.Wala na akong alam.Lalapit na sana siya sa akin pero pinigilan ko siya.Ayoko,ayoko sa kaniya.

"U-u-malis ka na.Iwan mo ko.Ayaw kitang ma-ma-makita"I managed saying those words between my sobs.Ano bang nangyayari sa akin?Ayoko nang ganito.Feeling ko ang tanga-tanga ko.Feeling ko I don't exist.

"I'm sorry"yan lang ang sinabi niya tapos umalis na siya.Sorry lang?Tss.Bahala siya.Magsama sila ng girlfriend niya.

***

"Thanks,Michifuu"niyakap ko siya after ng usap namin.Sobrang bait talaga niya.Sa kaniya lang ako dito naglalabas ng sama ng loob at kung ano pa kapag wala akong kausap.

"You're welcome.Basta,andito lang ako lagi.Tara na?"tumayo na kami at sabay na pauwi ng dorm.Sa Starbucks ako umiyak at binato bato siya ng tissue.Kaasar kasi eh.Umiiyak na nga ako inaasar pa ako.

Pagdating namin sa dorm eh lahat ng mata ay nakatingin sa amin.Ngayon lang ba sila nakakita ng tao?Dejk.Nagtinginan naman kami ni Mich at nagkibit-balikat.Hindi namin alam kung anong nangyayari eh.And I decided to break the ice.

"*ehem*May problema ba tayo,dito?"hindi sila nagsalita at umiwas ng tingin,"Okay.Akyat na po ako"I was about to take a step when they all shouted , "Stop!!!"

"Whoa,ano bang meron?"si Mich,feeling ko asar na din 'to eh.Di na nagsasalita kaya naman napatigil ako at tumingin sa kanila isa-isa.And then someone suddenly came running downstairs with her hair so messy,crying and she...hugged me.I'm having the urge to hug her back but I stopped myself and unwrapped her arms around me.

"I'm tired.Let me go to sleep now"hindi na ako lumingon pa at umakyat na ng tuluyan sa kwarto namin.Oh,shocks!Roommates pala kami.Tanga mo naman,Marge.

Nagshower na ako't nagbihis.Paglabas ko ng banyo ay nakita ko siyang natutulog na sa kama niya.Kinuha ko ang unan at kumot ko atsaka lumabas.For now,ayoko muna siyang makasama.Ayoko siyang makita dahil matatabunan na naman ng pag-ibig ko sa kaniya ang galit ko.Dumiretso ako sa baba at nahiga sa sofa.Ayoko nang mang-isturbo.Alam kong tulog at pagod din sila kaya dito na lang ako.

***

"Besh,kausapin mo naman ako.Please?"kanina pa siya kumakatok sa pinto ng banyo sa kwarto namin.Paggising ko ay naabutan ko siya at parang inantay talaga niya ako.Hindi ko siya sinasagot,bahala siya.

"Besh,sisirain ko 'tong pinto kapag hindi ka lumabas diyan"

"Besh,kausapin mo na ako"

Hinayaan ko lang siya.Ito na naman ang mga luha kong nag-uunahan sa pagtulo.Ayoko na!Ayoko nang umiyak.I'm crying for the same reason again.Tumayo ako pero nanlabo ang paningin ko dahil sa mga pesteng luha ko.Naiwan ko din yung salamin ko sa baba.Ugh!Why does this happen to me?Kumakapa ako habang naglalakad then I stepped into something...

------

Heeeey! I'll try to update tomorrow haha :) Update ko din yung iba kong stories.May nagbabasa pa ba?Pasensya na ah?Graduating HAHA.Salamaaat :)))

Unwritten OursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon