Marry That RUDE Girl

‡1

She walks like there's no one around. A girl who's known to be famous.

She's a Wise woman, she never let anyone step on her way, she hates it. At the age of Nineteen, she became one of the Famous and successful CEO in the Asia. But everyone has their own story, specially her.

A past that she, herself can't forget. They have to pay her, before they lose her.

As she walks to the main gate of her school, everyone are already looking at her, some are adored and some are insecured. But the hell she care.

She looks like a Nerd, it was her Look-Of-The-Day. And she likes her look, it was her, before she became famous.
She passed the 3rd floor of the building and now fourth.

"Bakit ba kasi wala parin elevator dito." Ungot nya habang padabog na nahakbang.

"Well, it's already in the plan for this year's project, pinag aaralan nalang." A baritone voice suddenly spoke.

Tumingin sya sa lalaking nagsalita sa tabi nya, she rolled her eyes and walked fast as she step on the fourth ground. "I'm not asking for your answer." She said as she hurriedly walked.

Akala niya pa naman hindi nya makikita 'to sa pagbabalik nya. Tss.

"Welcome back! I heard you've been busy this past few months." may ngiti nitong sambit.

Ignored.

"How are you now?"

Ignored.

"As always, you act like you never see me."

Hindi na niya ito pinansin at diretsong pumasok sa room niya. She'd been to New York due to Company Meetings and Issues around the world, kaya naman nagpapasa nalang sya ng Assignments, activities and project through E-mail. Almost half sem din siyang nawala kaya pagbalik niya ay panibagong sem na ulit.

At hindi niya matanggap na magka-classmate pa pala silang dalawa ng lalaking nagpabago sa buhay niya. Lalaking pinaasa siya na hindi siya nag-iisa sa mundo, pero sa huli.. ito rin pala ang mang-iiwan sa kaniya at magpapabago sa kaniya.

"Come on, Mitch. Its been a long time, please forgive me."

At hindi niya maintindihan bakit sa dinami rami ng school na pwede niyang pasukan ay dito pa. Oh! She almost forgot, it was her Mom and Dad's wish for her; To graduate in this school.

Tumingin siya sa relo, five minutes from now the class will start so she decided to just listen to music rather than listening to someone who doesn't deserve her time.

CLASS HAS ENDED, may isa't kalahating oras pa si Yancy para kumain at magbasa ng mga libro. Lahat ng estudyanteng haharang sa kaniya ay tumatabi agad. She's known to be their Queen Bee and no one tries to stand on her way. No one.

Pumasok sya sa Canteen at dire-diretsong pumunta sa Counter para kuhain ang pagkain na palagi niyang order.

Kung bagong estudyante ka sa paaralan nila, mapagkakamalan mong mabait at binu-bully lang ito at mahinang babae but your'e wrong.

"Hey bitch! Get out of my way. Hindi ka bulag para hindi makitang may pila! Ako lang dapat ang pwedeng pumunta sa counter anytime! Duh!" sigaw ng isang babae, paniguradong siya ang sinisigawan nito. Lahat ng nakakita at nakarinig ay napatingin sa direksyon nila.

Simple siyang napangiti, 'oh dear.' bulong nito sa sariling isip.

Pumihit siya paharap sa babaeng sumigaw sa kaniya, walang bahid ng kahit anong emosyon niyang nilapitan ito habang dala ang Tray na pinaglalagyan ng pagkain niya.
Nang ilang pulgada nalang ang lapit niya sa babae, doon na niya napansin ang pagkagulat nito.

"Y-yancy?"

Matamis niya itong nginitian, "Yes it's me. How are you kissandra?" plastik niyang tanong dito.

 "Nagulat ba kita?" nakangisi niya pang dagdag nang hindi ito agad nakasagot.

"Kamusta ang panandaliang trono mo nung wala ako? Masaya ba?" may sarkastikong tanong nito.

Mukhang nakabawi naman ito sa gulat at nasagot na siya, "Wow. Wala namang iyo in the first place, 'wag ka ngang umasta na bida ka dito! Oh! Maliban nalang kung di ka pa nakaka move on kay—"

Lahat ng nanonood sa kanila ay nagulat ng buhusan niya ng juice si kissandra. "You..." galit na tumingi  itong muli sa kanya, "What the hell is your problem?!"

"Nothing, gusto lang kitang buhusan. Baka kasi tulog ka pa." nagkibit balikat lang ito na kunwari ay natapilok dahilan para mabuhos lahat ng laman ng hawak nitong tray kay kissandra.

"Ooops. My Bad." Ngi-ngiti ngiti nitong nilagpasan ang dalaga. 

Narinig pa niya itong sumigaw, "Your'e Bitch! Go to hell!"

Yes she may be a bitch, but only to those people who are trying to stand on her way.

HARVEY's POV

[TALK to her, son. Get her attention and trust, this is the only way.]

"Dad.. wala na ba talagang ibang paraan?"

[We already talked about this.]

"O-okay.."

I ended the call after talking to dad. Marahas akong bumuga ng hangin sa isiping gagawin ko ang inuutos ni dad. I feel sorry for her.

Habang naglalakad sa hallway, naaninag ko ang babaeng nakasuot ng salamin. Para lang syang babae na nakakasama ko palagi noon, but no, She changed, everything about her changed.

"Out of my way." Walang emosyon niyang sabi ng huminto ito sa harapan ko.

I don't know but I remain standing. "How are you?" Instead I ask.

"What do you care?" tanong nito pabalik at sya na ang lumiko ng daan para lagpasan ako.
Doon ko lang napagtanto na ilang minuto ko na palang pinipigilan ang pag hinga ko. Muli ko siyang tinignan na naglalakad na palayo. Its been a long time, Mitch. Please Forgive me.

"Babe!"

Tumingin ako sa pamilyar na boses na tumawag sa akin. Si Kissandra, my girlfriend. Muli kong tinignan ang daan na tinatahak ni Mitch kanina pero wala na siya. Binalik ko ang tingin kay Kissandra at napakunot ang noo ko ng mapagtanto ang itsura niya.

"What happened?"

Umingos ito, "Yung Yancy na 'yon. Nakakainis! Wala naman akong ginawang masama sa kaniya!" pagmamaktol niya na lihim kong ikinatawa. Pangalan palang mukhang alam na niya ang nangyari.