Victorious // Kihyuk

0.9

"Şuraya oturalım mı?"

Kihyun başıyla onayladığında Hoseok'la gördükleri geniş kamelyaya oturmuşlardı. Karşı karışyalardı. Kihyun sürekli elleriyle oynuyordu.

Aslında eve gider gitmez ertesi gün buluşmak için Hoseok'u arayan oydu. Beraber nehrin yanındaki yeşilliklerde sohbet etmek için sözleşmişlerdi. Fakat şimdi üzerinde yine gereksiz bir gerginlik vardı ve tek yaptığı Hoseok'un bir şekilde konuşma başlatmasını beklemekti.

"Açıkçası bu kadar çabuk kabul edeceğini ve hemen bir yer ayarlayacağını düşünmemiştim."

"Kendimi toparlayabilmişken... Seninle konuşmak istedim..."

"Toparlamak mı? Ne oldu? Kötü bir şey mi oldu?"

"Hayır... Hayır, bak ben sadece..."

Kihyun devam etmeden önce derin bir nefes aldı ve kafasını kaldırıp Hoseok'un gözlerine baktı.

"Hoseok, gerçekten çok iyi bir insansın. Ama... Olmaz..."

Hoseok'un yüzündeki küçük gülümseme birden solmuş, yerini garip bir ifadeye bırakmıştı. Kızgın veya üzgün gözükmüyordu, sadece sorguluyor gibiydi. Birkaç dakikalık sessizliğin ardından kurumuş dudaklarını aralayıp sordu:

"Yanlış bir şey falan mı yaptım ya da söyledim?"

"Hayır. Gerçekten çok kibarsın, hakkında ne kötü bir şey gördüm ne de duydum. Sadece... Sana o gözle bakamam, arkadaştan fazlası olamayız. Özür dilerim."

Yeniden sessizliğe bürünen Hoseok önce biraz çevreyi izledi. Sonra minik ve hüzünlü bir gülümsemeyle:

"En azından gözünde iyi biri olmak güzel." dedi.

"Hoseok... Üzgünüm..."

"Üzülme. Sen kötü bir şey yapmadın. Mesela o an yayında sorduğumda da reddedebilirdin. Ya da bu söylediklerini tek bir mesajla anlatıp beni görmek istemediğini söyleyebilirdin. Ama sen beni önemsedin ve bunu kibar bir şekilde yüzüme söyledin."

Gülümsemesini büyütüp ellerini Kihyun'un masada duran ellerinin üstüne koydu ve ekledi:

"Sen gerçekten iyi birisin Kihyun."

Hoseok'un son cümlesiyle bakışlarını yeniden ellerine indiren Kihyun histerik bir şekilde kıkırdadı.

"Ben iyi biri değilim."

"Neden böyle düşünüyorsun?"

"Sana en basitinden bir örnek vereyim mi? Mesela ilk buluşmamızdan sonraki gün başkasıyla yattım."

Kihyun kafasını kaldırıp şok oluşunu gizlemeye çalışan Hoseok'u gördüğünde kıkırdadı.

"Dediğim gibi, iyi bir insan değilim."

"Yanlış anlama, şaşırma sebebim başkasıyla yatman değil. Sonuçta ilk buluşmada birden bana ümit vermedin. Bu kadar açık sözlü olabilmene şaşırdım. Changkyun utangaç bir yapın olduğunu söylemişti."

"Bazı şeylerde utangaçlığı arka plana atmak gerekiyor."

"Doğru... Bu arada sen öyle deyince... Seni çok zorlamış gibi hissettim."

"Hayır, sadece dün canlı yayında yazman iyi olmadı. Aşırı gerildim ve gerildiğim için gece boyunca kustum."

"Demek o yüzden bu kadar halsiz gözüküyorsun."

"Şu an seninle bunları konuşmuyor olsaydım kusmaya devam ediyor olurdum."

"Şey... Yanlış anlama ama bu normal mi?"