A contract with a Vampire(slowlyediting)

Chapter 1

Chapter 1

Aemie

Pasway sway pa kong naglalakad papunta sa office ni Boss. Pinatawag nya kasi ako dahil kailangan ko  raw magreport sa kanya as soon as possible  , kung baga dapat mabilis pa ako sa alas kwatro para hindi ako matamggal sa trabahong pinaghirapan ko. Sayang naman kung matatanggal ako.Mag iisang buwan pa lang ako dito dahil walang tumatanggap sakin ng matino.Two years lang din ang natapos ko sa kolehiyo At hindi ganoon ka immune ang  pagkakaroon ng  stable na trabaho dahil   sa natapos ko.

Nakailang katok ako bago makarinig ng boses na nanggaling sa loob.

"Pleasee enter." rinig ko agad ang galit nyang boses. Pano ba naman nakakatakot sya kung magsalita. At kahit kailan ay hindi pa sya ngumiti daig pa ng lukot nyang noo ang kalyo ko sa paa.

"Good morning Boss." bungad ko

Nakakunot ang noo nya alam ko .Dahil di sya makatingin ng tuwiran sakin.Halos malaglag na ang puso ko dahil sa bilis ng tibok. Alam kong anytime magtatas na naman sya ng boses sa akin.

"Have you finished your first story?" tanong nya.

Sa isang publushing company kase ako nagtatrabaho .We our making a story to be read.Dahil uso ang wattpad ngayon madami sa pinapublish namin dun galing ,the worst is di man lang nila ini- inform yung sumulat. Kaya nga hindi ako nagsusulat dito .  Kung soft copies soft copies. Baka maplagriarized pa mahirap na.Pumasok pa rin ako rito kahit ganun.Wala naman kase akong choice. Kailangan kong makiayon sa tadhana ko —ang maging mahirap —sobrang MAHIRAP.

"Im asking you." Mariin nyang tanong . Pinanlakihan pa nya ko ng mata para lang sumagot ako sa kanya.

"Hi..hindi pa po."- I said with my broken  tone of voice. Nakakatakot kase yung malaki nyang mata . Para syang kwago na bagong gising ngunit nakakatakot pa rin.

" Mag iisang buwan mo ng ginagawa yan di mo pa tapos." may inis sa tono ng pananalita nya na nagpayuko sakin. Hindi naman kase ganun kadali ang magsulat lalo na't wala kang makain.

"Eh kase boss----" magdadahilan  pa sana ako kaso pinutol na nya ang dapat kong sabihin. Kelan ba kasi nya ko pinatapos ng kakasalita diba. Ni hindi man lang nya pinakikinggan ang mga sinasabi ko. Ano pa bang aasahan ko sa kanya? Bukod sa basag nyang mukha my mababasag pa ba ko?

"You're fired!." walang pag aalinlangan nyang sabi habang tinuturo at pinto palabas.

Yan ang inaabot ko kapag aabot na ko ng  1 month sa trabaho. K. Fine  ano pa bang magagawa ko , hindi naman sya kawalan dahil nakakasawa rin ang pangpaplagiarize nila.  Baka makasuhan pa ako dahil sa  ginagawa ko . Mahirap na.

"Left your works I'll assign it to others."

ang mahirap pa dun pinipirata yung story ko at pinapublished ng wala man lang abiso ko. Sarap sapakin ng amo ko eh ano?Ang saklap ng buhay ko. Pero nasanay na ko paulit ulit din naman kase ang nangyayari. Kung baga di na bago .At ngayon naman nag aapply  ako bilang sales lady sa isang mall. Sana naman matanggap ako. Sana. Sana maraming sana . Ayokong magutom hindi ako sanay sa gutom sampu sa mga alaga ko sa tyan. 

"Tanggap ka na ." yung may ari.
Inabot nya sakin yung uniform,agad ko namang kinuha at nagbihis na. Kailangan kong gandahan ang performance ko para hindi na ko matanggal. Ang hirap pa naman ng walang pera hindi ako sanay. Lumaki kase ako na sunod sa luho at ngayong wala na ang mga magulang ko kailangan ko ng matutong mag isa. Naasar talaga ko sa kanila bakit pa kase nila ko iniwan.  Naubos ko na nga lahat ng naibigay nila sakin kaya nganga.