Stałam właśnie przed frisk dając jej do wyboru usunięcie świata lub zrobienie niczego. Zabawne, nieważne co wybierze ja i tak zrobię swoje. Ja też posiadam kontrolę.
- Chara... - powiedziała niepewnym głosem Frisk. - Możemy zrobić to inaczej... Daj mi szansę zresetować ostatni raz... Razem znajdziemy sposób by przywrócić cię do życia bez krzywdzenia nikogo. - niepewnie wypowiedziała te słowa. Byłam zaskoczona, przy żadnym innym resecie nie zaproponowała mi innej drogi... Czyżby nareszcie się poddała?
- Czemu miałabym się na to zgodzić? Nie potrzebuję nikogo... Wszyscy są tak samo fałszywi... - powiedziałam głosem nie wyrażającym zbytnich emocji.
- A Toriel... Asgore.... Asriel czy te osoby nie są dla ciebie ważne...?
- Tss... N..nie ... potrzebuję.... N...nie...nie...nie nie.... - złapałam się za głowę, do mojego umysłu dostawało się milion wspomnień. - Nie... potrzebuję.... NIKOGO! - Wykrzyczałam, Frisk odsunęła się parę kroków. Wtedy zdałam Sobię sprawę iż z moich oczu oraz ust leci czarna ciecz. Sama wystraszyłam się siebie przez krótką chwilę. Jednak Frisk podeszła do mnie i przytuliła. Uspokoiłam się. Po chwili dotarło do mnie iż Człowiek przycisnął przycisk SAVE ( Uratuj ).
Obudziłam się na łożu kwiatów. Usiadłam i rozejrzałam się chwilę. Ujrzałam Frisk leżącą niedaleko ode mnie coś było inaczej niż przy innych resetach. Po krótkiej chwili podeszło do nas dziwne stworzenie. Widziałam tylko jego białe puchate nogi. Spojrzałam w górę i moim oczą ukazała się znajoma twarz. Asriel...
~Co on tu robi~ pomyślałam.
- Chara? - powiedział, wydawał się być zdezorientowany. - Ty... Żyjesz? - kontynuował. Zaczęłam się zastanawiać.
~ Czyli ja żyję... Haha... Po tylu resetach...tyle lini czasu. Chwilę... Czy on pamięta inne linie czasu. ~ Zaśmiałam się lekko...lecz po chwili śmiech stał się głośniejszy. Wstałam i mocno przytuliłam Puchatego koziołka.
- Ja żyje! Haha! - śmiałam się i płakałam ciągle go przytulając.
CZYTASZ
"Jesteś Wszystkim Czego Tak Bardzo Nienawidzę" ||| Chara x Sans ||| ZAKOŃCZONE
Romance- Jestem Sans. Szkielet Sans. - Jestem Chara. - powiedziałam z bardzo lekkim uśmiechem na twarzy. I złapałam go za rękę, po mojej dłoni przeszedł dziwny dreszcz a po sali rozbiegł się znajomy dźwięk. Spojrzałam na jego dłoń i lekko się Zaśmiałam...
