Jeden krok i skoczymy w wieczność
Chcę wiedzieć, czy to jest przegrana
Czy może zwycięstwo, ej!
Nie tak łatwo jest udawać
Gdy zaczyna dziać się kiepsko
Musimy oszacować straty
Policzyć złamane serca
Powiedz mi, czy czujesz coś do mnie?
Nie mogę żyć tylko nadzieją
Potrzebuję tlenu, ej!
Powiedz, czy rozmyślałeś o mnie
Kiedy porzucałeś byłą?
Muszę wiedzieć, zanim ci wyznam
Czemu ciągle nie śpię, nie śpię
Stoimy na pustym peronie
Szukamy pospiesznie wyjścia stąd
Nie wiem, czy ci ufać, ej!
Słyszę pociąg, jest już blisko
Bliska staje się też wieczność
Mało czasu, a więcej nie będzie
Gdy skoczymy wprost pod niego
[18.08.2019]
CZYTASZ
Między granicami
PoetryTrzecia część trylogii poetyckiej "W potrzasku". „Za każdym razem, gdy otwieram usta I mam coś ważnego do powiedzenia Inni swą ciszą zagłuszają wszystko Lecz jednocześnie przekrzykują ciszę Jak ja mam cokolwiek przekazać światu I cokolwiek pozostawi...
