Precious Sky

🌌 - 7

"Chris neredeydiniz siz? Neden mesajlarımıza cevap vermediniz?" Felix Hyunjin ile birlikte erken eve dönmüştü ama evde kimseyi göremeyince meraklanmıştı ve numarasını aldığı herkese mesaj atmıştı.

Diğerleri yavaşça içeri girerken Felix hızlıca Chris'in yanına gitmişti. Ondan cevap almakla meşgulken yavaşça hareket eden Seungmin'i fark etmemişti.

"Seungmin! Tanrım sen iyi misin? Ne oldu?" Hyunjin hızlıca Seungmin'in yanına gidip kolunun altına girerek onu kanepeye taşıdığında bir sorun olduğunu anlamıştı Felix.

Hyunjin dikkatlice Seungmin ile ilgilenirken uzaktan izlemekle yetinmişti. Changbin'in bakışlarını fark ettiğinde ona hafifçe gülümseyerek yukarı çıktı.

Yeji Changbin ile göz göze geldiğinde ona Felix'in peşinden gitmesini söyledi dudaklarını oynatarak. Changbin reddedecek gibi olduysa da Yeji'nin bakışları onu durdurmuştu.

Yeji'nin neden böyle yaptığını anlamayarak Felix'in odasının önüne geldi Changbin. Kapıyı tıklattıktan sonra içeriden ses gelmesini bekledi.

Beklediği ses gelmeyince yavaşça kapıyı açarak içeri girdi ve kapıyı kapattı. Arkasını döndüğünde Felix'in dolmuş gözleriyle göz göze geldi.

"Felix? Sorun ne? İyi misin? Neden ağlıyorsun?" Changbin endişeyle Felix'e yaklaşırken Felix'in gözyaşları akmaya başlamıştı.

"Sana sarılabilir miyim?" Changbin başını sallayarak Felix'in yanına oturdu sessizce. Felix kollarını sıkıca beline sarıp yüzünü boynuna saklarken Changbin dona kalmıştı.

"Benim neyim var bilmiyorum. Önce doğum günümde beni yalnız bırakıp Seungmin ile konuşmaya gitmesi. Şimdi de bu. Biliyorum beni seviyor ama yine de kendime engel olamıyorum. Neden böyle hissediyorum hiçbir fikrim yok. Onu seviyorum. Onu gerçekten seviyorum. Bilmiyorum... Neler oluyor bilmiyorum."

"Sakin ol Felix. Bunların hepsi geçecek. Sakinleş. Her şey iyi olacak." Changbin Felix'in saçlarını okşarken aynı şeyleri mırıldanmaya devam ediyordu. Felix'i sakinleştirmeye çalışırken bir yandan da kendini bu hissin geçici olduğuna inandırmaya çalışıyordu.

Felix'in sessizleştiğini fark ettiğinde başını eğip ona baktı Changbin. Uyuduğunu gördüğünde Felix'in beline sardığı kollarını çekmeye çalışmıştı ama Felix kollarını daha sıkı sarınca pes ederek onunla birlikte yatağa uzandı.

Yüzünü izlerken çillerinin görünmediğini fark etti. Elini hafifçe yanağına götürerek okşadı. Parmaklarına bulaşan fondotene kaşlarını çatarak baktı.

Bunu sevmemişti. Havaalanına geldiğinde parlayan çilleri Changbin'in dikkatini çeken ilk şey olurken Felix'in onları saklamaya çalışmasından hiç hoşlanmamıştı.

Elini komidin'in üstünde bulduğu ıslak mendille temizlerken Felix yavaşça yanağını Changbin'in göğsüne sürterek ağzının içinde kelimeleri yuvarlamıştı.

Changbin mendili elinden bırakıp yatağa geri uzandı ve Felix'e sarılarak gözlerini kapattı. Bunu yapmaması gerektiğini biliyordu. Felix'ten uzak durması gerektiğini biliyordu. Ama kendine engel olamıyordu.

Felix ile ilgili aklından binlerce düşünce geçen Changbin uykuya dalarken Felix'e aşık olmaya başladığını fark edememişti.

✨✨✨

Hyunjin ve Yeji açık kapının önünde dururken farklı şeyler düşünüyorlardı. Yeji burukça gülümsüyordu. Küçük bir şey olsa da Changbin için mutluydu. Bunun bile onun için bir şeyler ifade ettiğini biliyordu.

Hyunjin ise ikilinin nasıl bu hale geldiğini düşünüyordu. Yüzünde mimik oynamıyordu. Kıskanmaması gerektiğini biliyordu. Felix'in onu sevdiğini biliyordu. Peki neden böyle hissediyordu.

Changbin bakışları hissetmiş gibi kıpırdayarak gözlerini açtı. Yeji onun gözlerini açtığını görür görmez yanına yaklaşmış ve alnını öpmüştü. Hyunjin hala kapının önünde duruyordu.

Changbin Felix'e sardığı kollarını çekerek doğruluğunda kapıdaki Hyunjin'i gördü. Kocaman olmuş gözleriyle Yeji'ye döndüğünde Yeji ona hafifçe gülümsedi. Yataktan kalkıp Hyunjin'in yanına gitti sessizce.

"Üzgünüm ben-"

"Önemli değil. Sadece... Bu sıralar aramız iyi değil. Ama yine de onun yanında kaldığın için teşekkür ederim. Üzgün olduğunda birilerine sarılmadan rahatlayamaz. Tekrar teşekkür ederim. İyi geceler hyung."

"İyi geceler Hyunjin." Hyunjin Changbin'i arkasında bırakarak Felix'in yanına uzandığında Yeji Changbin'in yanına geldi.

"Gidelim Binnie." Koluna girmeden önce kapıyı kapattı ve Changbin'in koluna girerek kaldıkları odaya yöneldi.

"Yeji." Changbin'in aniden durmasıyla sorgulayıcı bakışlarla ona döndü. "Balkona çıkalım mı? Lütfen?" Yeji bir süre Changbin'in gözlerine baktı. Derin bir nefes vererek başını salladı ve yönünü balkona çevirdi.

Balkona çıkıp köşede duran balkon salıncağına oturduklarında Yeji başını Changbin'in omzuna yerleştirdi koluna sarılırken.

Bir süre öylece oturan ikilinin arasındaki sessizliği Changbin bozmuştu.

"Yeji ben bunu yapamam." Sesi fısıltı gibi çıkmıştı ama Yeji'nin duyduğunu biliyordu. Başını omzundan kaldırıp Changbin'in gözlerine bakmaya çalıştı Yeji.

"Neyi yapamazsın Binnie?" Yeji ne demek istediğini anlamıştı. Ama yine de söylemesini istiyordu.

"Ben... Ondan hoşlanırken seninle sevgili olmaya devam edemem. Biliyorum bu senin için sorun değil ama ben yapamam Yeji. Lütfen anla beni."

"Seni anlıyorum Changbin. Seni en iyi anlayanlardan biri benim. Ama Kore'ye dönene kadar bekle olur mu? Kore'ye dönünce bunu konuşuruz." Changbin sessizce başını salladığında Yeji başını tekrar Changbin'in omzuna yerleştirmişti.

"Yeji!! YEJI!" Yeji Hyunjin'in bağırışlarını duyduğunda kafası karışmış bir şekilde Changbin ile göz göze geldi.

İkili oturdukları yerden kalkmaya vakit bile bulamadan Hyunjin hızla balkona girdi ve nefesini yakalamaya çalıştı.

"Yeji. Yengem..." Yeji'nin gözleri artık korkuyla bakıyordu. Hyunjin hala bir şey söylemezken Changbin sıkıca omuzlarından tutuyordu.

"N'olmuş anneme? Hyunjin anneme ne oldu!?"

"Ha-hastaneye kaldırılmış. Yengem. Fenalaşmış. Hastaneye kaldırmışlar. Hemen gitmemiz lazım."

Yavaş yavaş Changlix'e giriyoruz. Diğer bölüm sormayı unuttuğum bir şey soracağım şimdi. Sizce Ryujin kimden hoşlanıyor? Bir de yedi bölüm oldu ama siz hala yorum yapmıyorsunuz üzülüyorum. Tepkilerinizi gerçekten çok merak ediyorum o yüzden lütfen biraz yorum yapın. Sizi seviyorum iyi geceler💕💕