Dare To Live

4ο Κεφάλαιο

Ακόμα ένα πρωινό ξύπνημα. Λατρεύω τα πρωινά ξυπνήματα όσο περίεργο και αν ακούγεται. Είμαι πρωινός τύπος. Νιώθω ότι όσο πιο νωρίς ξυπνήσω τόσα περισσότερα πράγματα προλαβαίνω να κάνω και γενικά να συμβούν, δεν μου αρέσει να ξυπνάω και να ξέρω ότι έχασα την μισή μου μέρα.

Όμως αν δεν συμβαίνουν ωραία πράγματα μήπως είναι προτιμότερο να μην προλαβαίνουν να συμβαίνουν πολλά;

Πήγα στην κουζίνα και έφαγα ένα μπολ  δημητριακά με γάλα, πλύθηκα, ετοιμάστηκα και έφυγα βιαστικά για το σημείο που είχαμε πει με την Θεοφανία να συναντηθούμε.

Θεο. Καλημέρα Μαριάνθη.
Μαρ. Καλημεραααα.

Είπα κάπως τραγουδιστά και πολύ εύθυμα.

Θεο. Να σε φωνάζω Ανθή;
Μαρ. Εεεε ναι... Μου αρέσει πολύ το Ανθή.
Θεο. Ωραία γιατί και εγώ δεν ξέρω, απλά το λατρεύω το όνομα Ανθή.
Μαρ. Άμα είναι και εγώ θα σε φωνάζω...
!...Θέο...! Δεν θα έχω μόνο εγώ παρατσούκλι.
Θεο. Ναιιιι μου αρέσει πολύ.
Μαρ. Ωραία πάμε τώρα γιατί μας βλέπω να αργούμε.
Θεο. Ναι έχεις δίκιο, παμε.

Περπατούσαμε παρέα προς το σχολείο όταν έπεσα πάνω σε ένα ψηλό μεγαλόσωμο αγόρι. Πανάθεμα την απροσεξία μου ή τώρα που τον βλέπω ίσως είναι και καλοτυχία.

??. Πρόσεχε που πας νιανιαρο.
Θεο. Ρε Διονύση βλάκα αυτή να προσέχει ή εσύ;
Διο. Αυτή φυσικά ρε σπορε.
Θεο. Μην με λες έτσι σου έχω πει.
Διο. Και εγώ σε έχω αγνοήσει. Τέλος πάντων τα λέμε μετά.

Κάτσε που γνωρίζονται αυτοί οι δύο; Θέο έχεις να μου δώσεις πολλές εξηγήσεις.

Θεο. Συγγνώμη για αυτόν, είναι ο αδερφός μου και είναι πολύ απρόσεκτος από ότι θα κατάλαβες.
Μαρ. Αδερφός σου; Δεν μοιάζετε καθόλου πάντως.

Είπα γελώντας.

Θεο. Ναι πάλι καλά.

Απάντησε αφήνοντας μια ανάσα ανακούφισης.

Οι ώρες στο σχολείο πέρασαν απρόσμενα γρήγορα. Σχολάσαμε και μετά από πολλά παρακάλια της Θέο αποφάσισα να πάω από το σπίτι της για να κάνουμε εκεί την εργασία που μας έβαλαν στην βιολογία.

Στο σπίτι της γνώρισα και τον μικρό της αδερφό που για να είμαι ειλικρινής όταν είπε μικρό αδερφό περίμενα μικρό με όλη την έννοια της λέξης και όχι δευτέρα γυμνασίου αγόρι. Τον συμπάθησα πάρα πολυ. Είναι καλό παιδί.

Μετά την γνωριμία μας, την εργασία και διάφορες δραστηριότητες που κάναμε και οι τρεις παρέα ακούσαμε κλειδιά και στο σπίτι μπήκε ο Διονύσης.