7ο κεφάλαιο

167 33 7
                                    

Η ώρα της αλήθειας. Η ώρα που θα τους πω τα πάντα.

Άκουσα τον ήχο που κάνει το κουδούνι της εξώπορτας. Άγχος άρχισε να με κυριεύει αλλά δεν θα έκανα πίσω τώρα, θα τους τα έλεγα όλα. Έκανα έναν τελευταίο σχεδιασμό για την ροή της ανερχόμενης συζήτησης για να ηρεμήσω. Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήγα να τους ανοίξω.

Με το που άνοιξα την πόρτα και τους είδα να μου χαμογελάμε χαλάρωσα. Ένα ωραίο, γνώριμο και οικείο συναίσθημα με κατέλαβε και ένιωσα πολύ πιο ωραία από πρίν. Μετά από πολύ προσπάθεια τους έδωσα και εγώ ένα χαμόγελο και τους είπα να περάσουν και να βολευτουν.

Θέο. Τι είναι τόσο σημαντικό; Είσαι καλά; Τι έγινε;
Μαρ. Καλά είμαι, απλά θέλω να σας πω κάτι σημαντικό που έπρεπε να σας το πω εδώ και πολυ καιρό αλλά δεν ένιωθα ψυχολογικά έτοιμη.
Γιαν. Να ξες εμείς θα ήμαστε πάντα δίπλα σου το ξέρεις αυτό εεε;

Με το άκουσμα αυτών των λέξεων δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου αλλά τα σκούπισα βιαστηκά, πριν τα προσέξουν τα παιδιά, αν και νομίζω ότι ο Διονύσης ίσως και να τα πρόσεξε.

Μαρ. Ναι...Το ξέρω.

Είπα χωρίς καθόλου σιγουριά γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν το πιστεύω.

Μαρ. Λοιπόν... Όλα ξεκίνησαν στην πρώτη γυμνασίου, μέχρι τότε όλα ήταν κατά κάποιο τρόπο νορμάλ.

Οι δύο πρώην κολλητές μου ήθελαν να γίνουν και καλά τα πιο διάσημα κορίτσια του γυμνασίου και μπορώ να πω ότι τα κατάφεραν αρκετά καλά. Αν και εντάξει για να είμαι ειλικρινής και εγώ το ίδιο ήθελα τότε γιατί μου έλεγαν τα κορίτσια συνέχεια ιστορίες για το πόσο υπέροχα θα είναι αν θα είμαστε εμείς τα δημοφιλής κορίτσια.

Για να μην τα πολυλογω με την έναρξη των σχολείων αυτές ξεκίνησαν να κάνουν καινούργιες παρέες αλλά πάντα οι κολλητές ήμασταν οι τρείς μας ή έτσι νόμιζα τέλος πάντων.

Μετά από ένα διάστημα που κατάλαβαν ότι μονο με τις απλές γνωριμίες δεν θα τα καταφέρουν ποτέ σκέφτηκαν να γνωρίσουν τους ήδη δημοφιλής...

Εγώ διαφώνησα με αυτή την ιδέα γιατί οι τότε δημοφιλείς ήταν μια παρέα αγοριών... Ήταν σαν όλες τις γνωστές κακίες παρέες αγοριών...

Ήταν players, κάπνιζαν πολύ, έλεγαν ότι ήταν μπλεγμένοι και όλα τα κορίτσια πέθαιναν για ένα φιλί τους έστω, εάν όχι να βρεθούν στο κρεβάτι μαζί τους.

Εγώ διαφωνούσα. Δεν ταίριαζα με αυτούς. Δεν μπορούσα ούτε να τους κοιτάω. Με αηδιαζαν κατά κάποιο τρόπο.

Dare To LiveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora