Dare To Live

5ο κεφάλαιο

Ξυπνησα σήμερα νιώθοντας πολύ περίεργα. Έχω έναν τεράστιο πονοκέφαλο, νιώθω απαίσια. Όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και σωματικά σήμερα.

Δεν μπορεί να αρρώστησα. Έτρεξα ως την ντουλάπα και πήρα το θερμόμετρο που είχα εκεί.

38.9

Πωωω δεν μπορώ να πάω στο σχολείο. Τώρα τι θα κάνω εγώ όλη μέρα μόνη μου στο σπίτι;

Πήρα τηλέφωνο στο σχολείο για να τους ενημερώσω ότι είμαι άρρωστη και θα απουσιάζω σήμερα και έπειτα πήρα τηλέφωνο την Θεοφανία για να την πω να μην με περιμένει στο σημείο μας χωρίς λόγο.

Στην αρχή δεν με πιστευε ότι είμαι άρρωστη και νόμιζε ότι απλά κάτι είχε συμβεί γιατί χθες ήμουν μια χαρά αλλά τελικά με πίστεψε, μου ευχήθηκε περαστικά και υποσχέθηκε να μου κρατήσει σημειώσεις.

Τέλος ενημέρωσα την μαμά μου. Εννοείται πως σαν υπερβολική μαμα που είναι μου έλεγε να μην πάει στην δουλειά για να με φροντίσει αλλά τελικά την έπεισα ότι θα είμαι μια χαρά.

~~~FLASHBACK~~~

Παν. Τι εννοείς είσαι άρρωστη; Δεν με νοιάζει θα έρθεις για να μου κάνεις τα μαλλιά.
Μαρθ. Ναι ρε Μαριάνθη δεν μπορείς έτσι απλά να την κρεμάσεις τόσο άσχημα, βασίζεται πάνω σου.
Μαρ. Μα δεν νιώθω καθόλου καλά βρε κορίτσια δεν φταίω εγώ.
Παν. Αφού έτσι είσαι και σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου αυτό θα το θυμάμαι εγώ, που ξέρεις τι θυσίες έχω κάνει για εσένα.
Μαρ. Όχι βρε Παναγιώτα καλά έρχομαι σε 10 λεπτά. Οκευ αγάπη μου;
Παν. Οκευυυυ αγαπούλα τα λέμε!

Η κλήση τερματίστηκε.

Ωραία λοιπόν εγώ τώρα να ετοιμαστώ να πάω να της κάνω τα μαλλιά. Στο κάτω κάτω δίκιο έχει δεν μπορώ έτσι απλά να της το ακυρώσω. Βασίζεται πάνω μου. Σήμερα θα βγει πρώτη φορά με τον Γιώργο οπότε της αξίζει να είναι μια θεά!

Τον Γιώργο τον συμπαθώ πάρα πολύ καθώς από όλα τα αγόρια που κάνουν παρέα η Παναγιώτα και η Μάρθα ο Γιώργος είναι ο πιο εντάξει. Είναι ευγενικός δεν καπνίζει και αποφεύγει όσο μπορεί να βρίζει. Νομίζω ότι και αυτός με συμπαθεί. Κάθε φορά που βγαίνουμε είναι ο μόνος που μου πιάνει την κουβέντα.

~~~END OF FLASHBACK (NOW)~~~

Με αυτές τις σκέψεις γέλασα ειρωνικά, για ακόμα μια φορά συνηδητοποιω πόσο αφελής και χαζή ήμουν. Μα πως γίνεται να είχα τόσο λάθος εντύπωση για αυτές. Αλλά τότε όλα μου φαινόταν εντάξει.