Part 15

33.7K 1.3K 36
                                    

ဒီတစ္ခါေတာ့ခ်င္းအာ အသံျပဲေလးႏွင့္ထငိုေတာ့သည္
သူ႔ခမ်ာလဲနာတာမ်ားေနၿပီကိုး.....

"ဘာလို႔ငိုတာလဲဒါေလးကိုက္တာကို"
ဟုေျပာၿပီး ယီြ႐ွင္းကခ်င္းအာကိုဆြဲဖက္လိုက္သည္
ခ်င္းအာ၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာအရင္ကလို
ယီြ႐ွင္းေပးေသာ အမွတ္အသားမ်ားျပန္ျပည့္လာသည္

"ခ်င္းအာ....ျပန္...ျပန္ပါေတာ့မယ္"

"မင္းကိုဘယ္သူျပန္ခိုင္းလို႔လဲဒီမွာပဲေန ေနာက္လဲဒီမွာပဲေနရမယ္"

ခ်င္းအာအဝတ္အစားမ်ားဝတ္ဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္
"အဲ့ဒါေတြမဝတ္နဲ႔ေတာ့ ေသြးေတြစြန္းေနၿပီ"
ယီြ႐ွင္းကတားလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အနက္ေရာင္ျခံဳလႊာအား
ခ်င္းအာေပၚသိူ႔လႊမ္းျခံဳေပးလိုက္သည္

ထိုေန႔ၿပီးကတည္းက ခ်င္းအာမွာသူ႔ကိုလံုးဝေ႐ွာင္ေနေတာ့သည္
လ်ိဳဟန္ႏွင့္သာအျပင္ေတြသြားၿပီးနန္းေတာ္ကိုျပန္လာသည္မ႐ွိ
ညအိပ္ခ်ိန္မွသာခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ဝင္လာေလ့႐ွိသည္

"အစ္ကိုေတာ္ ယြဲ႔လီ"
"ေျပာ....ဖန္႐ွန္း"
"ကြၽန္ေတာ္လန္ယမ္ကိုလြမ္းတယ္ သူ႔ကိုသြားေတြ႔ခ်င္တယ္"

မိန္းမဟူသမ်ွပတ္႐ႈပ္ အခ်စ္ခံစားခ်က္ကိုေတာင္
မသိတဲ့ ယြဲ႔လီကဒါမ်ိဳးေတြနားလည္မွာမဟုတ္ေပမယ့္
စိတ္ညစ္ညစ္ျဖင့္သာေျပာမိသည္

"ခမည္းေတာ္မ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ နန္းေတာ္ထဲေခၚလာလို႔ရတာပဲ"
"ခမည္းေတာ္က အခ်ိန္တိုင္း႐ွိေနတာပဲ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္အခ်ိန္ေခၚရမွာလဲ"
"အဲ့ဒါဆိုလည္းသြားေတြ႔ကြာ...."

ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဘာကိုညစ္လို႔ညစ္မွန္းမသိ
ဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ျဖင့္စကားမ်ားသာ
အဆက္မျပတ္ေျပာေနမိသည္

မိန္ဆုတစ္ေယာက္ ယင္းခ်ီႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး
ထဲကယခုအထိ ယင္းခ်ီရဲ႕လက္ဖ်ားကိုပင္ထိဖို႔
ခက္ခဲေနသည္
တစ္ခါတစ္ေလ ယင္းခ်ီကမေကာင္းတတ္လို႔
အကပ္သာခံေပမယ့္ တျခားအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့
ေတာ္ေတာ္ကိုဖယ္ခြာလြန္းလွသည္

ေန႔တိုင္း နန္းေတာ္ထဲက ဥယ်ာဥ္ထဲ၌သာဆင္းၿပီး
တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္လ်က္႐ွိသည္....

အ႐ွင့္အလိုေတာ္က်(🔞🔞🔞)Where stories live. Discover now