Part-16

28.6K 1.6K 70
                                    

အခုမွမနက္ႏိုးလို႔ ထကာစပဲ႐ွိေသးတာကို
ယီြ႐ွင္းကလာကလိေနေတာ့ သူ႔ခမ်ာမေနတတ္မထိုင္တတ္
ဆြဲလက္စပန္းခ်ီစာရြက္ကိုေခတၱခ်ထားလိုက္ၿပီး
ယီြ႐ွင္းရဲ႕လက္ေတြကိုတြန္းဖယ္ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္

ဒီေန႔မနက္က်ေတာ့ ခ်င္းအာမွာအရင္ကလို
တအားႀကီး႐ွက္ရြံ႔မေနသလို
နဲနဲလဲသတၱိ႐ွိလာသလိုပင္...
မ်က္ႏွာေလးကေၾကာက္စိတ္ကိုထိန္းကာ
ရင္ဘတ္ကလက္ေတြကိုတြန္းဖယ္ေနေတာ့သည္

"ငါသာ ဘုရင္ျဖစ္ရင္ မင္းကိုပဲမိဖုရားေျမႇာက္မွာ"

အဆက္အစပ္မ႐ွိ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္
ခ်င္းအာအ့ံျသသြားသည္
သူ႔အထင္ ယီြ႐ွင္းသည္ သူ႔ကိုအ႐ုပ္တစ္ခုထက္
ပိုကာခံစားခ်က္မ႐ွိဘူးဟုထင္ထားမိသည္

"ခ်င္းအာကို အရင္လႊတ္ေပးပါ"

"ငါမင္းကိုတကယ္သေဘာက်တာ"

ယီြ႐ွင္းရဲ႕လက္ေတြက ရင္ဘတ္ကေန
ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားေလသည္

ခ်င္းအာရင္ထဲ၌ အရင္ကလို ေၾကာက္ရြံ႔ေနရမယ့္အစား
ရင္ထဲ၌ ေႏြးေႏြးေလးျဖစ္ေနသလိုလို....

"မင္းအားလံုးကိုသတိရေနၿပီမဟုတ္လား အဲ့ဒါေၾကာင့္ညတိုင္းခိုးထြက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုေ႐ွာင္ေနခဲ့တာမဟုတ္လား"

ေနာက္ဆံုးေတာ့ယီြ႐ွင္းတစ္ေယာက္သိသြားခဲ့ေလၿပီ

အမွန္က ခ်င္းအာ အရင္ကအေၾကာင္းေတြျပန္သတိရေနတာ
တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့မည္ သိူ႔ေပမယ့္ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာပဲ
ကိုယ့္ဟာကိုယ္တိ္တ္တိတ္ေလး ေဘးကင္းေအာင္ေနေနျခင္းျဖစ္သည္

မဟုတ္လ်ွင္ ယီြ႐ွင္းကဘယ္လိုရက္စက္မယ္မွန္းသူလဲမသိ

"ကြၽန္ေတာ့္ကို နန္းေတာ္ကိုျပန္ပို႔ေပးပါ"

ထိုစကားက ယီြ႐ွင္းကိုအမ်က္အေခ်ာင္းေခ်ာင္း
ထြက္ေစမည့္ စကားမ်ိဳးဆိုတာသိေသာ္လည္း
အရဲစြန္႔ကာေျပာလိုက္မိေလသည္....

"နန္းေတာ္မွာ မင္းကိုအႏိုင္က်င့္မယ့္အေစခံေတြမွအမ်ားႀကီး
မင္းတကယ္ျပန္ခ်င္လို႔လား"

"ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာလဲအႏိုင္က်င့္ခံေနရတာပဲမဟုတ္ပါလား"

ထိုစကားေၾကာင့္ယီြ႐ွင္းအနည္းငယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္
ေခၚလာသည့္ေန႔မွစ၍ သူတစ္ေယာက္ထဲအႏိုင္က်င့္သည္သာမက
အမ်ားအလယ္မွာပါအ႐ွက္ရေအာင္လုပ္ခဲ့ဖူးသည့္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္မိသည္

အ႐ွင့္အလိုေတာ္က်(🔞🔞🔞)Where stories live. Discover now