Kaybolmuş Yıldız

1

                                                                         
  Tahir hergünki  gibi evinden çıkmış elleriyle ilk önce uzun saçlarını düzeltmiş ondan sonra montun cebine sokup otobüse binmek için durağa doğru ilerliyordu.Durakta ne zaman bir aile görse içindeki acı tekrar közleniyor tekrar oluşup kendi kendine sönüyordu.Çok küçüktü annesini,babasını  ve ablasını kaybettiği  zaman ama Babannesi  ve  Dedesi  bu yokluğun yerini aratmamaya çalışıyorlardı. Hafta başı olduğu için trafik çok yoğundu  ve okula 40 dakikada varabilmişti. Okula vardığında geç kalmıştı ve hocası geç kaldığı için onu derse almadı . Tahir de kantinde Cemal Süreyyadan Mektular isimli kitabını okumaya koyuldu. Ders bitince sınıfına gitti ve derste işlenenleri almaya çalıştı.En yakın arkadaşı Emir yanına geldi Tahirin ve;
-Günaydın kardeşim nasılsın Yasin Hoca sabah sabah çok sinirliydi kimse ödevleri  yapmamış diye ,dedi.
-Günaydın Emir önemli değil hocanın yaptığı saçmaydı dedi.
Emir bir hayli heyecanlı şekilde Tahire;
-Turnuvalar haftaya başlıyor neredeyse  1  haftamız var çok heyecanlıyım , dedi.
Tahir bu habere sevinmiş ve;
-İşte ben buna günün haberi derim dedi ve kalkıp Emire sarıldı, boyu uzun olduğu için resmen Emir kardeşi gibi kalıyordu yanında.
7.sınıftan beri Emirle amatör düzey basketbol oynuyorlardı  ve 1 hafta sonra okulda turnuvalar başlıyordu. Tam o arada sınıfta kendini kabadayı olarak hisseden Recep gelip yanlarına;
-Kaybetmenize yaklaşık 1 hafta var sıkı çalışın da kaybetmeniz daha kolay olmasın dedi  ve kahkaha atarak sınıftan çıktı.
Emirle Tahirin sinirleri bozulmuştu ama hiç takmadılar ve kalkıp kantine kahvalı yapmaya gittiler..
Okul bitimi Emirle Tahir , Tahirgilin evinden basketbol topunu almaya gittiler..
Sahaya vardıklarında basketbol sahasında ‘Ülkelerini  bırakmış,kaçmış olarak gelen yabancılar’ futbol maçı yapıyorlardı. Başka bir dilde konuşuyorlardı ve Tahir ne kadar çıkın sahadan dese bile anlamıyorlardı. O yüzden eski otoban yolunda çimlenmiş basketbol sahasında oynamaya karar verdiler. Vardıklarında saha bomboş rüzgarın sesi otlarla adeta bir senfoni oluşturmuş biçimde ses çıkartıyordu. Ne kadar sinirli olsalarda antrenman antrenmandır diyerek oynamaya başladılar o sırada aynı okulda okudukları Derya çaktırmadan onları izliyordu. Derya Tahirin ailesini katleden Celalin kızıydı. Tahir Ailesinin bir kazada öldüklerini sanıyordu ve olacaklardan habersizdi. Yaklaşık 1.30 saat oynadılar ve sırılsıklam oldular Tahir ile Emir. Aynı sokakta oturuyorlardı. Emir saatine baktı ve 6.30 du , ortaokul 5 e giden kardeşini almaya gideceğini söyledi ve Tahirle ayrıldılar. Derya harekete geçti ve Tahirin gideceği yönü hesaplayarak elinde bir kutu,bir şey taşıyormuş gibi gözükerek Tahire çarptı. Kutu yere düştü ve içinden kağıtlar,dosyalar döküldü, Tahir;
-Çok özür dilerim seni göremedim, derdemez aynı okulda olduklarını hatırladı ve tanıdı.
Derya ise;
-Sorun değil ya bende önüme bakmıyordum önümden yakışıklı bir çocuk geçiyordu ona bakıyordum dedi.
Tahir gülerek;
-Tamam ben sana yardım edeyim ,dedi.
Yere düşen dosyaları toplayıp kutuya koydular tam o sıra Derya Tahirin telefon numarasını istedi Tahir de seve seve verdi..