AY ÇOCUĞU |Jennie&Jimin| [Tamamlandı]

55.BÖLÜM

Herkese selammm💙💜
Iyi okumalar⚘🙉
.
.

-final

○○○○

Huzurlu hissediyordum.

Hem de uzun zaman sonra hissettiğim en mükemmel duyguydu bu.

Gözlerimi bir arada oturduğumuz masada gülümseyen yüzlere çevirdim. Kahkahalar birbirine karışırken bir yandan da hala inanamadığım bir şekilde kendi ve yenilenmiş evimi inceliyordum.

Ay a bürünmüştü ev. Dışardan tıpkı bir ay gibiydi. Işıklar, dışardan yere gerçekten bir ay düşmüş gibi gösteriyordu evi. Bir kez daha gülümsedim. Şöyle bir geçmişi düşününce artık önceki gibi üzülmüyordum. Çünkü bir aradaydık, bundan daha önemli ne vardı ki? Benim ailem bir araya gelmişti. Bundan daha önemli hiç birşey yoktu.

-Ah, Tanrı aşkına Jin yeter karnıma ağrılar girdi." dedi Jiwoo elini karnına koyarken. "Komik değildi ki niye güldün bu kadar?"

Suga olağan bir sakinlikle Jiwoo nun sandalyesine attığı kolunu onun omzuna koyarak geriye doğru yaslandığında Jin onun bu haline gözleri kısık bir şekilde bakıyordu.

-Senin ağzında iyi laf yapmaya başlamış bakıyorumda."

Suga sırıtarak Jin e bir bakış attığında Jin ona kucağında ki RJ ile saldırıya geçeceği sırada vazgeçerek kollarıyla sarıp yeniden kucağına koydu.

-RJ ye dua et, yoksa bunu kafana geçirip biçimli saçlarını darmadağın etmiştim."

-Hey millet..." dedi Tae Yeontan ı bir aslan yavrusu gibi havaya kaldırarak"Yeontan ın bugün doğum günü hadi onu tebrik edin."

-Ah, daha ele avuca sığmıyordu nasıl kocaman oldu böyle?"

JiSoo kucağına almak için ellerini öne uzatarak Yeontan ı alıp bir bebek gibi tutmuştu onu. Jin in bakışları kısa bir süre JiSoo nun gülümseyen yüzünde dolaşırken boğazını temizleyen Jimin yerinden doğrulup kolunu asker arkadaşıymışım omzuma atarak kendine çekmişti.

Ah! Ona hala sinirliydim. Gidip ciddi ciddi bana tanga almıştı hah! Neymiş tüm iç çamaşırlarım önceki evde kalınca sürpriz yapmak için almışmış. Sanki kıyafetim vardı burda. Sinirle dirseğimi karnına geçirerek kollarımı önüme bağladım. Hayır yani bir de evde yalnız olduğumuzu sandığımdan avazım çıktığı kadar bağırmıştım...

-Siz barıştınız mı ya?"

Hoseok un gülen sesini işitmemle başımı one eğerek sessiz kaldım. Fakat sırtım Jimin in göğsünün bir kısmına yaslı olduğundan güldüğünü anlayabiliyordum. Ah, gerçekten... şu an kaşınıyordu.

-Dostum böylesine cesaretli olduğunu bilmiyordum. Tebrik ederim." dedi JK elini ona uzatırken. Hızla eline vurarak kaşlarımı yüzüne çattığım sırada Lisa bir bebeğe annelik yapıyormuş gibi elini tutarak üflemeye başlamıştı.

-Ay yok artık."

Rose eliyle ağzını kapatarak onlara gülmesiyle Jimin in de güldüğünü hissetmemle omzum üzerinden sinirle ona baktım. Tanrım hala gülüyordu resmen hoşuna gidiyordu şu halimiz.