Hiding His True Personality

Chapter 1: The First Meet

A/N: Hello! Kawaii! Kawaii! Sa mga friends ko on facebook na gusto itong story ko na i-post sa wattpad. Tyaran! Andito na siya ^_^ Hindi ko ito in-edit kaya pasensya na sa mga mali :-) ipaalam na lang sa akin kung may makita kayong mali. Sa mababait diyan na readers ko pakikalat ito para ganahan akong mag-update :D So, enjoy reading...

*****

Chapter 1: The First Meet

[Jane's POV]

Eyeglasses, check

Braces, check

Ponytail, check

Libro, check

Bag, check

Okaaaaaay, I guess... Finish na ko. Tss. Bakit ba kasi kailangang tuwing first day of school kailangan bago lahat? Sus, pagdating din naman ng end of school year luluma din yan. Kung tutuusin okay pa naman yung mga luma kong uniform eh. Kasi naman, bakit ko pa kailangang lumipat ng school?

By the way I'm Jane Jelynne Herra, 16 years old. The one and only daughter of my parents. Mayaman? Oo... kaso wala naman akong pake sa pera. Bakit? madadala mo ba ang pera kapag patay kana? hindi naman diba? Tsaka pera is just a thing lang naman, nothing more nothing less

So, as I was saying kanina. Badtrip ako. Eh kasi naman po ang aking magaling na parents eh pinilit akong magtransfer sa isang private school, duh? 4th year na ko tsaka pa ako magta-transfer? seriously.Kundi lang dahil maraming bawal kapag sa public ako nag-aral nakuuuu... Ayaw ko pa naman sa mgaa private schools, balita ko kasi mayabang daw sila, mahilig maghanap ng gulo, maaarte. Tapos balita ko pa nga mga gangsters, fraternity at mga sorority din daw mga big time. Mayroon din naman sa mga public schools na ganoon pero hindi naman masyado.

Buti na lang talaga at doon nag-aaral ang ever dearest bestfriend/pinsan kong si Krissy Ericka De Veyra. Maganda ang bestfriend kong iyon at mayaman pa... Madami ngang gustong kumuha sa kanya maging model kaso ayaw niya. She's focusing studies muna daw.

"Ma, I'm ready na."

"Wow, ang ganda naman ng anak ko. Kahit ganyan ang ayos mo, lumalabas pa din ang ganda mo. Sige na, hahatid ka ng driver natin papuntang school, I love you"

"thanks Ma, I love you too." ambait bait talaga ni Mama ever since. Si papa kasi, hindi kami masyadong close. Alhough parehas silang workaholic ni Mama, si Mama nabibigyan ako ng time siya hindi.

"janeeeeeeeee!" bungad agad ng isang pamilyar na tao pagkababang-pagkababa ko pa lang ng car. Sino pa ba? edi ang dearest bestfriend/pinsan kong si Ericka. Bipolar din itong babaeng ito eh, sa harap ng tao, mahinhin, tahimik, mabait, dalagang pilipina for short. Pero pag ako na ang kaharap niyan, ang daldal na niyan. Niyakap niya ako ng bonggang-bongga.

"A... a-...aray ko... Ericka hindi ako makahinga." ayun, ang babae ngayon lang narealize yung ginagawa niya at bumitaw.

"Ah... hehehe... sorry Jane na-miss lang kita ng sobra. Buti naman at nagtransfer ka. May kasama at karamay na ako dito."

"huh? bakit? may kaaway ka ba dito? sabihin mo lang, at ipabubugbog natin sa mga kaibigan ko sa public"

"Naku, wala. By the way magkaklase nga pala tayo. Ni-request ko yan sa principal" nagsimula na kaming maglakad

"Ito-tour kita, gusto mo?" tumango ako. Infairness huh! malaki ang school na ito. Private nga.Maaga pa pala, maya-maya konti pa ang magi-start ang klase. Pagpasok namin sa loob, pinagtitinginan kami ng mga students.

"Ah, Ericka? May dumi ba ako sa mukha or something dirty kasi bakit sila nakatingin sa tin?" bakit kaya. Sa pagkakaalam ko naghilamos ako kanina eh.