Hiding His True Personality

Chapter 4: Chatmate

A/N: Ano bang ilalagay ko? XD nakalimutan ko... ay oo nga pala AGAIN AND AGAIN THANKY THANKY THANKY NG MARAMI READERS :-)

*****

Chapter 4: Chatmate

[Joaquin's POV]

So, this is it. A new life without gadgets, cars at bawal pang gumala. Bumangon na ako sa pagkakahiga ko at pumunta sa Veranda, papasikat pa lang pala ang araw...

tumambay muna ako at nag-isip-isip. Ano kayang pwedeng gawin ngayong araw? Sila Anthony kaya, anong pinarusa sa kanila? Tama siguro si Dad, wala na nga kaming ginawang tama :/

King? ako ang ginawang king? *point at his self* parang hindi yata bagay sa isang katulad ko yun...

Teka... parang may mali... sa pagkakaalam ko eh walang nakatira diyan sa bahay na iyan sa harap ng bahay namin... pero bakit may kotse sa harap? Pinagmasdan ko ng maigi yung bahay... May nakatira na kaya dito?

biglang nagbukas yung veranda nung bahay sa second floor na katapat din ng veranda ko... pumasok na ako sa loob baka kung ano pang isipin nun kung bakit ako nakatingin sa bahay nila... So may nakitira na nga...

Nilagay ko na yung eyeglasses ko then tinaas yung collar ng uniform ko... baka makita yung tattoo ko eh, mahirap na... Kinuha ko yung mga libro na kailangan, bag etc. at dumiretso na sa Academy

Pagpasok ko sa Academy, dumiretso muna ako sa cafeteria, hindi pa kasi ako kumakain eh, nakakawalang-gana kumain sa bahay. Maaga pa naman eh. Biglang tumunog yung bell, sakto at tapos na akong kumain. Kinuha ko na yung mga gamit ko at tumayo na. Sa third floor pa pala yung room.

Habang naglalakad ako, chinecheck ko kung may kulang pa ba sa dala ko, yumuko ako saglit pero... may nakabungguan ako at dahil hindi ko inaasahan iyon natumba kami pareho. Tumayo agad yung nakabungguan ko at nagsorry, may tinago siyang papel sa bag niya tsaka ako tinulungan sa nalaglag kong mga gamit.

Tumayo na kaming pareho at O_O... siya... siya yung... siya yung babaeng tinulungan namin kagabi ah. Natulala ako sa kanya. Nagulat siguro siya sa akin dahil sa ayos ko. Mukhang hindi nya siguro ako nakilala dahil sa ayos ko.

"Okay lang, alam ko namang hindi mo sinasadya eh" bigla ko na lang nasabi nang bumalik na ko sa katauhan ko. Lumakad na siya... ganun din ako, parehas siguro kami ng way ng pupuntahan

"sinusundan mo ba ako?" tanong niya. Grabe, anong akala nito sa akin? stalker niya? ni hindi ko nga sya kilala eh. Apelyido nga lang ang alam ko sa kanya eh. Umiling ako at nagsalita, mamaya kung ano pang isipin nito.

"no, this is my way papuntang classroom" sabi ko.

"ano bang section mo?" tanong pa nito. Ang daldal naman nito. Ang ayoko pa naman sa lahat yung madaldal. Tss.

"1" sabi ko na lang para di na siya magtanong pa.

"I'am too" nagtuloy-tuloy lang siyang pumasok papuntang classroom na classroom ko din... Natigilan ako, wait. Hindi ko naman siguro siya kaklase di ba? di ba? pero... pagtingin ko sa pinto, may nakalagay na '1' =...=

"Uy, bro. Aga natin ah"-Anthony. Ginawa namin yung hand gesture namin. Boys only lang ang kakaintindi nun. lol.

"Musta? Buhay ka pa?"-Gerald. O_O. Pansin ko, hindi lang ako ang NERD ngayon ah, sila din?

"Tol, ang saklap ng parusa ko, at hindi lang ako kundi" natigilan si Kyubii ng makita ako "ikaw din?" O_O gulat na tanong nito. Mga parents namin talaga. Pinagkaisahan pa kami.

"Seems like, pare-parehas tayo ng parusa -_-. At alam na natin kung sino ang may kagagawan nito"-Gigion

"Yeah, Parents"-Kyubii na nakabusangot pa ang itsura.