After Unforgettable ✅

🌸7

როგორც ჰარიმ გააკეთა .
_____________________________________________
chapter 7
ოთხი თვის შემდეგ :
უკვე ოთხი თვეა აქ ვარ , წესით დღეს უნდა გამწერონ , და ალბათ ესეც მოხდება . ყოველი დღე ერთმანეთს ჰგავდა , ჰარი მოდიოდა , ცივად მომიკითხავდა და წავიდოდა .

ვხვდები რომ ჩემზე ძალიან ნაწყენია , ეს ოთხი თვე სულ ამაზე ვფიქრობდი , და გადავწყვიტე და მივხვდი რომ დედობა მინდა .
მაგრამ ამას აქამდე უნდა მივხვედრილიყავი ვიცი .

ექიმი შემოვიდა , გამსინჯა მითხრა რომ ყველაფერი კარგადაა და გამწერა , ნაილს ველოდებოდი ,რომ მოსულიყო , ძლივს ძლივობით ჩავიცვი , მუცელი უკვე გამებერა .

ბავშვის სქესი არ გამიგია , არ მინდოდა გემგო , პალატის კარები გაიღო და მეც იქით გავიხედე , ჰარი იყო . გამიკვირდა არ მოველოდი .

-ნაილი წამიყვანს .
-მე მიმყავხარ , სანამ ბავშვი დაიბადება
ჩემთან იქნები , რამე რომ არ დაუშავო .
-უკვე მეათიათასჯერ გიმორებ რომ
ბავშვის გაშვილებას აღარ ვაპირებ და მითუმეტეს მოშორებას კიდეე .
-მე მაინც არ მჯერა შენი ნია . ამიტომ მე როგოც ვთქვი ეგრე იქნება .
-კარგი .

აზრი არ ჰქონდა მასთან ჩხუბს თავისას მაინც გაიტანდა , აი ესე ვზივარ ჰარის მანქანაში და მივდივართ მასთან , ვხედავ როგორი დაძაბულია .

ჰარიმ თავის სახლთან გააჩერა , ბარგი გადმოიტანა და სახლში შევიდა . მეც შევყევი , მეორე სართულზე ავიდა და ერთ-ერთი ოთახის კარი გააღო.

-ეს იქნება შენი ოთახი .( მითხრა უემოციოდ )
ჩემა პირმა 0 ფორმა მიიღოო , მართლა არ მოველოდი , მისგან ამას , მეგონა ყველაფერი ძველებურად იქნებოდა , მაგრამ როგორც სჩანს არაფერი იქნება ძველებურად .
-რამე კითხვა გაქვს ?
-არა არაფერი.
-კარგი

მე ოთახში შევედი და ლოგინზე გადავეშვი , თაველბი დავხუჭე და ვიგრძენი როგორ წამომივიდა ცრემლი , მწარე ცრემლი ....

ფეხზე წამოვდექი და  ჩემი ბარგი დავალაგე , მერე კი დაბლა ჩავედი , მისაღებში არავინ იყო ალბათ წავიდა გავიფიქრე , როცა სამზარეულოში ჰარი შემოვიდა .