Αν ειστε fan των horror ταινιων ή απλά cinefil όπως εγώ (και τα δύο) εδώ θα σας σωσω από μεγάλα bombs ταινιών (τρόμου) και θα σας συστήσω classics που υπάρχουν καιρό ή μόλις γεννήθηκαν!
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Το Us είναι μια ταινία παραγωγής 2019 με τους Lupita Nyongo, Winston Duke, Elizabeth Moss και Tim Heidecker.
Story: Όταν μια οικογένεια των τεσσάρων αποφασίζει να πάει διακοπές στο Santa Kruz, ένα μέρος που η μητέρα της οικογένειας αποφεύγει λόγω ενός παιδικού τραύματος που απέκτησε εκεί, τα πράγματα όλο και παραξενεύουν όταν δέχονται εισβολή από μια οικογένεια ακριβώς σαν αυτούς, εξωτερικά και εσωτερικά.
Προσπάθησα να την δω τον Μάρτιο που την έπαιζε το σινεμά μα δεν τα κατάφερα και αναγκάστηκα να περιμένω 6 μήνες για να την δω. Ήταν σίγουρα στις τοπ 5 ταινίες που περίμενα με χαρά να δω. Κατάφερα λοιπόν να την δω χθες. Συναισθήματα; Ήταν απίστευτο.
8/10
Απλά χαίρομαι που ακόμα φτιάχνουμε καλές ταινίες τρόμου, και αυτή είναι σίγουρα από τις καλύτερες της δεκαετίας. Ο Jordan Peele μετά από την πρώτη του ταινία, το Get Out, (review για αυτή αύριο) και μετά από ένα Όσκαρ καλύτερου σεναρίου, απέδωσε και πάλι. Το τονίζω αυτό γιατί θα μπορούσε πολύ εύκολα να πέσει θύμα όλης αυτής της ξαφνικής φήμης. Όμως είχε κάτι να πει. Η ταινία μιλά για τάξεις ανθρώπων, για το πως εμείς ζούμε καλύτερα από άλλους και όσο και να λέμε πως θα θέλαμε να βοηθήσουμε, δεν το κάνουμε. Η ταινία δηλώνει δυσαρεστημένη από όλη αυτή την υποκρισία. Μπορεί επίσης το μύνημα να μεταφραστεί και σαν αλληγορία για το τι θεωρούμε εμείς εχθρικό, και αν πράγματι είναι, ή μήπως εμείς είμαστε αυτό;
Η Lupita Nyongo φυσικά και δεν θα είναι υποψήφια για Όσκαρ όσο και να το αξίζει γιατί τα Όσκαρ σνομπάρουν ταινίες τρόμου, μα ήταν φανταστική. Να θυμηθούμε εδώ πως η ταινία απαιτεί κατι πολύ δύσκολο από τους ηθοποιούς: πρέπει να παίξουν δύο διαφορετικά άτομα, πολλές φορές στην ίδια σκηνή με τους ίδιους εαυτούς τους. Όλοι ήταν υπέροχη, αλλά η Nyongo έλαμψε σε αυτό.
Η ταινία είναι και πολύ αστεία. Δεν περίμενα την κωμωδία, αν και, ο Jordan Peele ήταν από τους πιο γνωστούς κωμικους πριν φτιάξει ταινίες, και ακόμα είναι, απλά δεν περίμενα τόσο χιούμορ. Γενικά ταίριαζε, απλά σε μια φάση, η ατμόσφαιρα ήταν τόσο σοβαρή, και ένας διάλογος for the sake of comedy ξεκίνησε. Ναι μεν αστείος, μα δεν κόλλαγε. Το καλό; Το περισσότερο χιούμορ έβγαινε από τις καταστάσεις, ένα κλασσικό gimmic του Peele.
Από κομμάτια τρόμου, δεν τρόμαξα, γιατί δεν πήγαινε για αυτό η ταινία. Ναι, ήταν ανατριχιαστικα και βίαιη μα όχι κάτι το συγκλονιστικό. Περίμενα περισσότερα από αυτό το κομμάτι.
Αυτά ήταν τα παράπονα μου βασικά, και με τον καιρό μάλλον θα φύγουν, μιας και το expectation μου τα δημιούργησε. Αν την σύγκρινα με μια ταινία, αυτή θα ήταν "η Λαμψη" σε στοιχεία εξέλιξης και τρόμου. Είναι ψυχολογικό παρά τρομακτικό και χαίρομαι πολύ για αυτό.
Η ταινία έχει ανατροπές και αν έλεγα πως τις περίμενα, θα έλεγα αλήθεια και ψέματα, αν και όλα βγάζουν νόημα και δένουν ωραία όταν ξαναδείς την ταινία. Είναι απλό: αν συμβιβαστείτε με τις πληροφορίες που σας δίνονται και δεχτείτε το ότι σε αυτό το σενάριο, τα πάντα ειναι πιθανά, θα σας αρέσει. Αν όχι, θα πείτε κάτι σαν:"Αυτό ήταν γελοίο και χαζό, δεν μου αρέσει...".
Αλλά πραγματικά, μου έδωσε ο,τι ήθελα και ο,τι δεν περίμενα πως θα θέλω μα δέχτηκα πως είχα. Επίσης έκανε και κατι που μου αρέσει γενικά σε ταινίες. Αφησε το τέλος αόριστο, τόσο όσο, ώστε να το συζητάμε και να προσπαθούμε να βρούμε την ερμηνεία του για τα επόμενα 30, 40 και 50 χρόνια, όπως και με την Λάμψη.
Ευχαριστώ πολύ αν μπήκατε στο κόπο να τσεκάρετε τη κριτική, δείτε την ταινία, πραγματικά αξίζει, είναι σίγουρα στις αγαπημένες μου της χρονιάς.
