The Four Destined Rose {Completed}

Chapter34

Chapter34

Jean’s pov

“Hi”- bati niya sa akin bago niya ako niyakap nang napakahigpit

“K-Ko—Kuya, I can’t breath”- sabi ko, natawa naman siya at binitawan ako

“Kami babe, walang yakap?”- napatingin ako sa likuran ni kuya, and I saw Raven and others, I just form a smile and expand my arms, sabay sabay naman silang tumakbo papalapit sa akin at niyakap ako nang sabay.

“Did you miss me that much? Dalawang lingo lang ako nawala”-sabi ko sa kanila, we we’re having our dinner sa restaurant nang parents ni Carlos

“Seimpre naman, kamusta ka nga pala dun sa Papa mo Babe?”- tanong sa akin ni Raven

“Well, okay naman ang pakikitungo niya sa akin, it’s just that may mga bagay na hindi naming mapag kasunduan”- sagot ko at ininum ang wine sa baso ko

“Katulad nang?”- tanong ni kuya pag katapos niyang lunukin yung sinubo niyang pagkain

“Katulad nang kagustuhan kong maging kami, kaso lang ayaw niya”- malungkot na sabi ko sa kanila

“Mahal mo na talaga siya Babe?”- nag aalalang tanong ni Raven sa akin

“Oo”- saad ko sa kaniya

“Ang swerte niya naman”- malungkot na sabi niya bago siya nag buntong hininga at inubos ang wine na nasa baso niya

“Mas swerte ka”- sabi ko sa kaniya

“Bakit?”- malungkot parin na tanong niya, matagal nang may gusto sa akin si Raven at hindi ako manhid o bulag para hindi yun makita, sadyang hanggang matalik na kaibigan lang talaga ang tingin ko sa kaniya

“Kasi kahit mahal ko siya, hindi parin kita iiwan. At kahit na ganito lang tayu, atleast hindi tayu mag hihiwalay”- sabi ko at hinalikan siya sa pisngi

“Baka naman, may taong iba ditto noh. Huwag naman kayo masiyadong sweet ha”- suway ni Carlos sa amin na ikinatawa namin

“At isa pa Raven, kapatid ko yan”- sabi ni Kuya sa kaniya

“Alam ko tol, pero di namimili ang pag mamahal”- nag sisimula na naman siyang mangatwiran sa amin

“Tama na yan, baka kung pag mulan pa yan nang away”- pigil ko sa kanila

“Bar hoping tayo pagkatapos?”- tanong ko sa kanila

“Sige bah, pero Jean sa bahay k aba matutulog mamaya?”- tanong ni kuya sa akin pag katapos niyang pumayag

“Hindi siguro, maaga ako bukas eh”- sagot ko sa kaniya

“Jean, miss na kita. Hindi ka ba talaga pwedeng matulog sa bahay? Wala naman si dad eh”- pag kukumbinsi niya sa akin

“Sus, ang bilis mo naman ata akong namimiss this few days ah, dati nga trice o twice a month ka lang umuwi”- sabi ko sa kaniya bago ko ininum ang natitirang wine sa baso ko

“Kaya nga ako umuwi ditto para parati na kitang makasama, lalo na ngayon may nag mamahal na sayong iba at may mahal ka nang iba maliban sa akin”- malungkot kunwari na sabi niya, kaya napangiti ako sa sinabi niya

“Okay sige, sa bahay na ako matutulog”- nakangiting sabi ko sa kaniya

“Talaga?”- parang abuhayan siya nang loob nang sabihin ko yun

“Oo, at isa pa sa bahay na lang tayu total wala namn si Dad diba?”- sabi ko sa kaniya

“Oo naman”- sagot niya sa akin

“O? edi ano bang hinihintay natin ditto? Tara na”- tuwang tuwa na pag kakasabi ni Ben

Nag sitanguan naman kami at lumabas na nang restaurant, masaya kaming nag uusap at nag paplano kung paano kami kakasiya sa iisang kwarto lang.

“Raven!”- napasigaw na lang ako nang makita ko siyang nakahandusay at may tama

“Bilis tagu”- sigaw ko ulit nang muntikan nang tamaan si Kuya
Nag tago naman kami sa likod nang kotse at doon na nag sunod sunod ang putok nang baril, agad agad naman ako napatakbo kay Raven at binalutan nang panyo ang paa niyang tinamaan.
“Hold still”- sabi ko sa kaniya, bago ko hinugot ang baril na pinuslit ko sa collection ni Jedrick

“Hey, ditto ka lang”- sabi ni Kuya nang sumilip ako para tignan

“Don’t worry kuya, I know exactly what to do”- sabi ko at ngumiti nang pilit sa kaniya

Tumakbo ako sa kabilang kotse, doon namn ako pinaulanan nang bala. So ako talaga ang target nila, mga bweset. Dinamay pa nila si Raven. Kumuha ako nang tyempo at saka ako lumabas at bumaril, sapol naman, sana lang talaga na ang 10 bullets ay kakasiya kasi sampo sila.

“Ace of spades labas ka na diyan, kung ayaw mong mamatay toh!”- sigaw nila, shems pati ba naman gang name ko alam nang mga toh

“Arrrggghh!!”- napasigaw naman ako

“Huwag kang lalabas Jean!”- bweset ngayon kuya ko naman

~RRRRRIIINNNNGGG~

*In Call*

“Jean asan k----“

“Plaese help us, inambosh ako at hostage nila ang kuya ko, I don’t know what to do”- I said in frustration

“Okay I’ll be there”- sagot niya

*End of Call*

“Pag hindi ka pa lalabas diyan, babalatan ko nang buhay tng lalaking toh”- napapikit na lang ako sa galit

“Aaaaaahhhhhh!”- sigaw ni Kuya

“Huwag!”- malakas na sigaw ko, at dahang dahan na lumabas nakataas ang kamay

“Itapon mo”- utos niya sa akin kaya tinapon ko naman ang baril na dala ko shit naman ang ganda pa naman nun, tssk.

“Okay ka lang Kuya?”- nag aalalang tanong ko sa kaniya

“Hindi na siya magiging okay, kasi ngayon pa lang tatanggalan ko na siya nang hini—“

“Ahhhh!!”- malaks na sigaw niya pag katapos ko siyang tamaan nang kunai sa kamay dahilan para mabitiwan niya ang patalim na nakatotok sa leeg nang kuya ko

“MS.LUNA YOKO!!”-malakas na sigaw nang ibang gangmates naming kaya mabilis akong tumakbo kay kuya at inalalayan siyang makaalis habang nakayuko at nag tago ulit kami sa likod nang kotse

“Ms.Luna”- tawag sa akin ni butler Erick at tinapon ang napakagandang baril, napangiti naman ako

“Huwag ka ang lumabas dun”- pigil nila sa akin

“Kaya ko. Mag ingat kayo ditto”- sabi ko at ningitian sila

Dun na kami nag palitan nang mga putok, hindi nag tagal ang naubos naming sila. Hindi naming sil pinatay kasi ang pinatatamaan ko lang ang kamay o paa nila para matumba sila.

“Bakit hindi na lang natin sila tuluyan?”- tanong sa akin ni Javi

“No, patayin sila nang madalian ay napakadali. Bubuhayin ko sila hanggang sila na mismo ang hihingi nang pabor na patayin sila”- galit nag alit na pag kakasabi ko

“Jean”- kinuha ni kuya ang atensiyon ko at nakita ko kung paano niya ayaw ang gusto kong mangyari

“But they hurt you, I won’t let them off the hook”- sabi ko sa kaniya

“Wala kang mapapala sa gagawin mo”- sabi niya sa akin

“guys, it’s not time to talk about this si Raven”- napatakbo ako sa dreksiyon nila

“Butler Erick, please bring him to the hospital”- sabi ko at nag bow siya bago niya tinulungan si Carlos at nag paharorot na umalis